Droomhuwelijk? Lucky Girls doen lekker hun eigen ding!

Trouwen. Het kan zo leuk zijn. Maar het beeld dat in de media altijd maar wordt geschetst van zo’n – gruwelterm – droomhuwelijk, lijkt meer op een nachtmerrie dan op die supergave dag waar je zo’n zin in hebt. Commercieel trouwspul, kille kastelen, truttige boeketjes, dito jurken en spuuglelijke koetsen… Pfff, waar is die Hollandse nuchterheid dan ineens gebleven?

Ineens is het niet meer ‘jou’

Als de bruidsindustrie ruikt dat er getrouwd gaat worden, komt men ineens met allerlei commercieel trouwspul op de proppen. Laat die leuke bloemist waar je altijd toffe boeketten haalt weten dat je een boeket voor je bruiloft zoekt en ineens verdwijnen de funky gekleurde bloemen en komen de bruidsboeketten tevoorschijn: steevast wit, tuttig en hartstikke standaard. En vraag je je vaste kapper of hij/zij je haar wil doen voor je bruiloft, dan komen er ineens van die inwisselbare bruidskapsels tevoorschijn die zó niet ‘jou’ zijn. Dood- en doodzonde!

Trouw-tv: lekker representatief (not)

Op televisie wordt een verschrikkelijk saai, eenzijdig beeld getoond van trouwen.
Er wordt óf een sprookjeswereld geschetst van grote ruisende jurken, koetsen & kastelen en bruidsparen die zichzelf vrijwillig in de schulden steken om hun bruiloft te kunnen bekostigen of, misschien nog wel erger: het beeld van bridezilla’s en ruziënde echtgenoten-to-be die het maar niet eens kunnen worden over hoe de bruiloft gevierd moet worden.

Afgrijselijke televisie

Neem nou het nieuwe Net5-programma ‘Welkom op mijn bruiloft’. In een scene uit aflevering 2 zien we bride-to-be Viola diep ongelukkig over de bruidsplannen van haar aanstaande Ronald, die in de Efteling wil trouwen en haar ’t liefst in een trouwjurk zou zien die hij omschrijft als “in de Charles Dickens, Anton Pieck-stijl”. Juist. Viola heeft echter haar jurk al uitgekozen en ruim een jaar in de kast hangen. Je kunt ‘m mooi vinden of niet mooi vinden, maar het is een jurk waarin ze zichzelf prettig voelt. Het is het enige moment in het programma waarin we nog iets van blijdschap kunnen ontwaren in Viola, ergens diep in de poppetjes van haar ogen. Maar de redactie van het programma beslist anders, want het kan natuurlijk niet dat we Viola in een jurk laten trouwen waar ze zelf achter staat! Dus horen we presentator Bas Muijs vervolgens doodleuk tegen bruidegom Ronald zeggen: “Zo, en dan gaan wij nu even met z’n tweeën een jurk voor Viola uitzoeken”. Want dat is de hele opzet van het programma: niet bemiddelen tussen het aanstaande bruidspaar, zodat er een bruiloft uitkomt waar ze allebei achter kunnen staan en die bij hen past: nee, door het trekken van lootjes uit een hoge hoed moet bepaald worden welke keuzes er gemaakt gaan worden: die van hem of die van haar. En ze gillen het uit van blijdschap als zij de keuze mogen maken voor de jurk, het vervoer of de locatie – ook al is dat tot afgrijzen van hun partner. Dat noemen wij pas afgrijselijke televisie.

Geen poespas, gewoon liefde

Wij vragen ons af: waarom moet trouwen altijd in een sprookjesachtig, sensatiezoekend format gegoten worden, terwijl juist de échte verhalen achter de trouwerijen zo interessant zijn? Waarom altijd dat schrikbeeld?
En waar halen ze deze mensen toch vandaan? Of liever: waarom laten ze altijd mensen zien bij wie de nuchterheid ver te zoeken is? Die zich liever druk maken om een witte limo, de jurk en de locatie en het ruziën daarom dan om de reden waarom ze wilden trouwen in the first place?

Totaal niet representatief

Volgens ons zijn de kandidaten die deelnemen aan deze programma’s namelijk totaal niet representatief voor de gemiddelde trouwende mens. De media willen maar een verhaal verkopen, terwijl er zo veel mooie, ontroerende verhalen zijn. Het beeld dat ze schetsen is dat van rellen, bridezilla’s, hysterie. Nooit eens zie je een leuk, nuchter stel dat lekker aan het strand gaat trouwen. Of andere toffe verhalen van mensen die het op een andere manier aanpakken. Het is altijd de eenheidsworst, terwijl er nog zo veel meer smaken zijn. Vind je het gek dat zoveel mensen een trouwfobie ontwikkelen? Dit is geen entertainment meer, dit is ‘samengeknepen-billen-tv’. Dit is waar brides-to-be nachtmerries van hebben.

Waar draait het nou echt om?

Trouwen draait niet voor de hele populatie om het sprookje, ondanks wat de media ons willen laten geloven. Het draait dikwijls om gewoon een leuk feest willen vieren met de mensen van wie je het meeste houdt, om zorgen dat de zaken goed geregeld zijn voor je kinderen, om ziektes die worden overwonnen, om liefde die op latere leeftijd weer wordt gevonden… trouwen draait om dingen die f*cking echt zijn. Niet om sprookjes.

Lucky Girls: lekker hun nuchtere zelf

De Viola’s en de Ronald’s van de wereld (ofwel: de mensen die je ziet in de tv-programma’s), die komen wij amper tegen. In plaats daarvan spreken wij Lucky Girls die zeggen: “Tja, weet je, ik heb eigenlijk helemaal niks met trouwen. Het moet gewoon een leuk feest worden” Of: “We willen gewoon trouwen, maar niet met zo’n circus eromheen.” Lekker nuchter dus. Geen sprookjes, geen bridezilla’s en geen ruzie. Dus voor wie worden die programma’s gemaakt? In ieder geval niet voor nuchtere Lucky Girls; die zijn immers druk bezig met hun eigen verhaal.

Lang leve de échte mensen!

Ons advies aan iedereen die werkzaam is in de trouwindustrie of daar op de een of andere manier verslag van doet: laat liever eens de verhalen van échte mensen zien en belicht het coole, bijzondere, mooie, persoonlijke aspect van trouwen. Toon eens de échte mensen die op maandagmorgen trouwen omdat het dan gratis is en ze gewoon zonder poespas een papiertje willen halen. Échte mensen, die met z’n tweetjes naar New York vliegen om stiekem te trouwen. Échte mensen, die trouwen in het café waar ze elkaar hebben ontmoet. En trouwen die mensen toevallig wel op de traditionele manier in een kasteel met een groot feest en koetsen, dan is dat ook prima, maar laat in godsnaam eens zien dat er ook meer beelden zijn van trouwen. Want er is een scala aan manieren om te trouwen die ánders zijn dan het standaard plaatje.

Bovendien: trouwen en gewoon lekker je nuchtere zelf blijven gaat verrassend goed samen; kijk maar naar onze Lucky Girls….