“Je kunt van tevoren alles van plaatjes bedenken, maar het moet maar bij je passen. Deze jurk stond mij gewoon beter!”
Wendy: Hier in de stad zag ik bij een bruidswinkel een trouwjurk met veel kant. Maar toen ik eenmaal binnen was, dacht ik: gat, is dit nu het idee? Ik vond er niks aan. Het paste gewoon niet bij me.
Toen stuitte ik op de site van Assepoester. Ik zei tegen Stef: ik geloof dat we hier heen moeten. Al meteen bij binnenkomst zag ik veel trouwjurken hangen die ik leuk vond. Heel anders dan bij die andere bruidsmodewinkel, waar maar vier trouwjurken in jouw smaak hangen en ze zeggen: ‘meer hebben we er niet’.
Het is een takke-end rijden, dat dacht ik ook wel even, maar ach, zo’n ritje maakt niks uit. Stef werkt veel door het hele land dus dan is een trip naar Arnhem peanuts. Bovendien hebben we er iedere keer een feestje van gemaakt met z’n tweeën. Dan gingen we daarna nog even naar het theater of planden we een dagje Nijmegen.
In onze omgeving werd ook wel gezegd: ‘Huh, gaan jullie met z’n tweeën op stap voor de trouwjurk?’. Gelukkig heb ik ouders en schoonouders die hun bruiloften destijds ook precies op hún manier hebben gevierd, zelfs al 40 jaar geleden! Dat hebben wij dus ook meegekregen. Zo zitten wij in elkaar, wij zijn niet van doorsnee.
Ik vond het wel een beetje sneu voor mijn (schoon)moeder en zusje dat ze niet met me mee konden, maar aan de andere kant past dit precies bij ons.
Één trouwjurk, vier mogelijkheden
Wendy: Ik heb een hele hoop kanten trouwjurken gepast, want dat zocht ik, maar het was het allemaal toch niet. De verkoopster zei: ‘Nu gaan we even out of the box en laat ik je iets heel anders proberen’. Ze kwam met een strakke, ivoorkleurige trouwjurk zonder tierelantijntjes en met een tule overrok.
Stef vond het meteen prachtig. Het was iets totaal anders dan ik gedacht had, maar toch paste het bij mij en het zat lekker. Zo zie je maar: je kunt van tevoren alles van plaatjes bedenken, maar het moet je maar staan. Deze jurk stond mij gewoon beter!
Bovendien was het een 2 in 1 trouwjurk en had ik met deze trouwjurk wel vier mogelijkheden: ik heb ‘m met een tule jurk en een jasje gedragen naar het altaar, na de ceremonie zonder jasje en tijdens het feest alleen als strakke, simpele trouwjurk. Dat ik kon wisselen, was voor mij doorslaggevend.
Ik vond het geniaal dat je bij Assepoester je trouwjurk meteen mee naar huis kunt nemen. Dan kun je ‘m thuis nog even aantrekken.
Toen vlak voor de bruiloft bleek dat ik 12 kilo was afgevallen en dat mijn trouwjurk dus te groot was, kwam het alleen maar heel goed uit dat jullie mij hadden geadviseerd om de pasafspraak voor het vermaken zo laat mogelijk in te plannen. En toevallig hing mijn bruidsjurk er ook nog in twee (!) maatjes kleiner, dus mocht ik ‘m gewoon omwisselen.
Hij hoefde toen nog maar een klein beetje ingenomen te worden, wat ook weer scheelde in de kosten. Echt een fantastische service! Als ik dit verhaal aan mensen vertel, zeggen ze: ‘Hè? Dat krijg je nergens zo!’.
Hoe perfect wil je ‘t hebben?
Wendy: Soms laat je je meeslepen door de verhalen van anderen. Gelukkig is Stef heel down to earth en zegt hij: ‘het gaat erom dat wij in het moment zijn en dat we het vieren zoals wij zijn’.
Je kunt je wel door Pinterest laten meeslepen, maar hoe perfect wil je ‘t hebben? Het gaat er gewoon om dat we een leuke dag hebben met elkaar. Als wij er met z’n drieën mooi uit zien, is dat genoeg. Dat is waar het om draait: dat wij daar met z’n drieën staan. Dat zorgt ervoor dat je je niet druk maakt om de details, maar er heel relaxed in kunt gaan. Op naar een leuk feestje met z’n allen.
Onze trouwdatum was 10 juni 2016, de dag waarop we precies tien jaar bij elkaar waren en de datum waarop Stef mij ten huwelijk heeft gevraagd. In Saint-Tropez, toen ik op een balkon op één hoog zat, verscheen hij ineens beneden, middenop straat. Dat was een magisch momentje!
Door te trouwen wilden we vieren dat we tien jaar bij elkaar zijn en dat we een gezin vormen met onze zoon, wiens achternaam ik nu ook mag dragen. Ik vind het erg leuk dat daardoor meteen duidelijk is dat je familie van elkaar bent.
Wij drietjes gaan trouwen op een boot in Langweer
Wendy: Het hoefde allemaal niet te perfect en moest vooral ontspannen zijn. Een bevriend echtpaar was ceremoniemeester voor die dag en vroeg wat ik ging doen met de decoratie van de boot, onze trouwlocatie. ‘O, dat doet de vrouw van de kapitein gewoon’, zei ik. Ik vind het prima; zet een leuke bloem en een kaarsje neer en het is voor mij al perfect.
Dat we ergens op een boot wilden trouwen, was meteen duidelijk. Stef komt al dertig jaar lang in Langweer, waar zijn ouders een chalet aan het water hebben. Wij vieren daar ook altijd onze zomervakanties.
Toen we De Harmonie tegenkwamen, vonden we de naam gelijk leuk. De oudhollandse bar onderin geeft het idee van een kroeg en dat past ook perfect bij ons, dus de keus was snel gemaakt! We wilden de trouwlocatie graag geheim houden, maar onze zoon Sem riep de hele tijd: ‘Wij drietjes gaan trouwen op een boot in Langweer!’. Die tekst hebben we dan ook maar meteen letterlijk gedrukt op de trouwkaarten.
Verrassingseffect
Wendy: We zijn om 16:00 uur getrouwd. We hebben de Langweerder Molen gehuurd voor het hele weekend; een historisch gebouw. Op vrijdagmiddag om 12:00 uur konden we er al in. De kapper – een vriendin – en visagist kwamen die ochtend nog bij ons thuis. Ik was heel relaxed, ik had er zin in en dacht: laat maar komen!
Met z’n drieëen zijn we daarna naar Langweer gereden. Daar hebben we ons aangekleed en gewacht tot de fotografe kwam.
Na een fotosessie hebben we in de molen gewacht. We zagen de boot langs komen varen richting het centrum, waar de gasten stonden te wachten om aan boord te gaan. Even later kwamen ze bij ons aan. Dat gaf een beetje het verrassingseffect, heel leuk!
Zoet met een zuurstok
Wendy: Omdat je van de gemeente aan wal moet liggen om te trouwen, hebben we besloten om aangemeerd aan de steiger van de molen te trouwen. Het was een mooi moment toen wij aan boord gingen.
We wilden eigenlijk dat onze vriend Chris ons zou trouwen, maar dat mag niet in Langweer. Toen hebben we wat anders bedacht; je moet het niet te perfect willen hè? In plaats daarvan heeft hij een hele mooi toespraak gehouden tijdens de ceremonie. Het was relaxed en met humor. Alle kinderen hadden een goodiebag gekregen voor tijdens de ceremonie, met o.a. een zuurstok erin. Die zaten heel zoet toe te kijken. Sem zat voor onze voeten op de grond; fantastisch!
Nadat de BABS van boord is gegaan, zijn we gaan varen. Eerst hebben we geproost met prosecco en cakepops in de vorm van een bruid en bruidegom. Ook hebben we wat familiefoto’s gemaakt.
Stef had voor mij toen nog een hele mooie verrassing. We hadden op de trouwkaart gezet dat we geen stukjes wilden, maar ik zag opeens mijn zwager rondlopen met een microfoon. Stef bleek te hebben geregeld dat mijn zwager voor ons ‘Niemand Anders’ van Wolter Kroes zou zingen. Ons nummer. Voor ons was dat echt een uiting van liefde, niet vanuit gein. Ik vond het zo leuk dat hij dit had geregeld!
Dweilorkest
Wendy: Halverwege schenen we nog ergens te hebben aangelegd zodat het buffet aan boord kon gaan, maar daar heb ik niks van gemerkt, dat hoorde ik pas achteraf. Daarna hebben we genoten van het buffet, binnen op de boot.
Om 19:00 uur zijn we teruggevaren naar de haven, zodat de kleine kinderen weggebracht konden worden. Ook hebben we meteen de avondgasten opgepikt. Als verrassing hadden we geregeld dat er een dweilorkestje in de haven stond. Sem zei: ‘Kijk opa, muziek!’. En mijn vader zag meteen dat er geen bas aanwezig was. ‘Ik kan wel blazen?’, zei hij tegen de orkestleider. Hij kreeg een bas in zijn handen gedrukt. Zag ik ineens mijn vader meeblazen met het orkest. Te gek!
Gezelligheid aan boord
Wendy: Om 20:00 uur zijn we weer uitgevaren en hebben we gedronken, gedanst en gegeten. Alleen maar feest en gezelligheid en dat aan boord van een boot.
Om 24:00 uur kwamen we weer aan in de haven. ‘Het is nog best vroeg hè?’, zeiden we tegen elkaar. Dus zijn we de plaatselijke kroeg, ‘De Drie Zwaantjes’, ingedoken voor een afterparty. Dat ging in een natuurlijke beweging. Uiteindelijk hebben we daar met nog 50 man een afterparty gehouden tot 04:30 uur!
Het gastenboek heb ik zelf gemaakt: een boek waarin de tien jaar van onze relatie werd beschreven aan de hand van foto’s en teksten. Door het hele boek heen konden stukjes geschreven worden. Ik heb het besteld op internet, via probook.nl. Echt een aanrader, want zij gebruiken papier waar je foto’s op kunt drukken, maar waar ook op geschreven kan worden.
Na de bruiloft zijn we nog het hele weekend in de molen verbleven. Twee bevriende stellen verbleven ook in Langweer. We hebben samen gegeten en ook zondag nog uitgebreid geluncht met de familie. Er was geen vooropgezet plan, maar het heeft heel leuk uitgepakt.
Geen verwachtingen
Wendy: Het hoogtepunt vond ik dat Mark, mijn zwager, voor ons heeft gezongen. Dat was echt een bijzonder moment. Omdat het puur als verrassing voor mij was bedoeld. Ook het moment waarop we met z’n drieën stonden te wachten bij de molen en dat je dan je familie en vrienden uitgedost op je af ziet varen op de boot. Dat was zó bijzonder!
Het belangrijkste was voor ons dat we een hele leuke dag zouden beleven met familie en vrienden en dat is gelukt.
Mijn gouden tip voor andere Lucky Girls is: heb niet te veel verwachtingen van de grote dag, dan kun je er ontspannen in gaan. Ga niet te veel op de details zitten, want dan schep je verwachtingen bij jezelf. Doe wat bij je past, niet wat een ander of de maatschappij voorschrijft. Onze dag was niet traditioneel, maar wel ónze dag!
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Wendy:
Trouwfoto’s: Ingrid Sikkema
Trouwjurk: Assepoester Feestkleding, Arnhem
