Alyanne ging trouwen aan het strand en stelde bij Assepoester zélf haar strandtrouwjurk samen
Alyanne (26) en Johan (30) uit Havelte droomden van trouwen aan het strand. Liefst in een tropisch oord, maar nóg liever met vrienden en familie. En dus namen ze iedereen mee op de boot naar Vlieland.
Waarom trouwen aan het strand in Vlieland?
Alyanne: Vanaf het eerste moment wisten we dat we op het strand wilden trouwen. Maar we konden moeilijk iedereen meenemen naar een tropische bestemming. Vlieland heeft een speciaal plekje in ons hart. Johans moeder is overleden en hij kwam daar altijd met haar. Er woont nog steeds familie. En omdat ze er niet bij kon zijn, wilden we op een plekje zijn waarvan we wisten dat zij het mooi zou vinden.
Hoe moest jullie bruiloft er uit gaan zien?
Alyanne: We hadden geen idee, want we hadden nog nooit zelf een bruiloft meegemaakt. Daarom hadden we geen standaard beeld van een bruiloft, en konden we het doen zoals wij het wilden. Het hoefde niet groot, maar wel met familie en vrienden die we erbij willen hebben op een bijzondere plek. De liefde is mooi en iedereen die ons dierbaar is, maakt het een stukje mooier. Daar moet je van genieten en het niet zomaar voor lief nemen. We wilden daar graag bij stilstaan en de liefde bezegelen. Hopelijk hebben we mensen daar mee geïnspireerd.
En wat voor trouwjurk paste hier bij?
Alyanne: Het moest een strandtrouwjurk worden waarin ik me makkelijk kon bewegen. Ik was al bij een paar zaken geweest, maar ik vond het heel irritant hoe ik daar werd behandeld. Ik moest een afspraak maken en mocht nergens aankomen. Toen ik dat aan een nichtje vertelde, stuurde zij mij de link van Assepoester door. ‘Niet tuttig’, dat moest het wel zijn voor mij! Ik ben met mijn moeder een dagje naar Arnhem gegaan. Het feit dat je zo binnen kon lopen vonden we heel fijn!
Hoe heb je je trouwjurk gevonden?
Alyanne: Na een rondje door de zaak zag ik het op het eerste gezicht niet. Maar na een kopje thee en heel veel snoepjes kwam er iemand naar me toe. Toen ik had verteld wat ik zocht, haalde ze van alles uit de rekken. Ik begreep niet waar ze het vandaan haalde. Die had ik zelf niet gezien!
Ik heb ook klassieke trouwjurken gepast, waarvan ik er eentje heel mooi vond. Totdat mijn oog op de rokken viel, die eigenlijk bedoeld waren om over een korte trouwjurk te dragen. Ik kreeg er meteen een beeld bij in mijn hoofd met een losse crop top, waarbij je je blote buik ziet. Ik had dit wel op internet gezien.
Op mijn vraag of dat ook kon, was de reactie: ‘Túúrlijk’! Het werd een top die mensen normaal bijvoorbeeld over een strapless trouwjurk dragen, met daaronder een mooie BH. Toen ik het aanhad vond ik het heel gaaf. Eenmaal voor de spiegel op de verhoging dacht ik: ‘Durf ik dit?’.
Ja, best wel gewaagd! En durfde je het?
Alyanne: Ik keek mijn moeder aan, want ik vond het best spannend. Maar zij en iedereen daar vond het me heel mooi staan en zei dat ik het goed kon hebben. Ik voelde me er ook heel lekker in. Ik heb voor de zekerheid nog een andere trouwjurk gepast, maar die was het niet. Mijn combinatie zat veel lekkerder. Toen heb ik de knoop doorgehakt!
Ik had een foto gemaakt en thuis dacht ik nog wel: ‘Oooooh, ik vind het echt heel spannend om dat aan te gaan doen’. Dat gevoel heb ik tot de bruiloft gehad. En ik heb nog getwijfeld of ik er toch niet iets onder aan moest doen wat iets meer bedekte.
En was het nodig toen het eenmaal zover was?
Alyanne: Nee, totaal niet! Ik voelde me helemaal lekker, het zat gewoon mooi, en ik kreeg van iedereen positieve reacties dat het bij me paste. Ik wil altijd net even iets anders dan anderen, zo kennen mensen mij ook. Ondanks dat ik normaal niet zo gewaagd ben. Maar het kon op het strand, we waren de hele dag buiten, en het paste helemaal bij die setting. Als ik in een gemeentehuis of kerk was getrouwd had ik het nooit gedaan. En in de paskamer voelde het nakender dan toen ik eenmaal op het strand stond. Johan vond het gelukkig ook heel mooi!
Ja! Hoe was het om elkaar te zien?
Alyanne: Nou dat was nog heel wat. We hadden helemaal niet nagedacht over hoe we elkaar zouden ontmoeten. Dus hadden we afgesproken dat hij op een pleintje zou gaan staan dat ik vanuit mijn hotelkamer kon zien, en dat ik dan naar beneden zou komen waar hij met zijn rug naar mij toe zou wachten.
Maar de aankomst werd een heel stuk spectaculairder omdat zijn tante een verrassing voor hem had geregeld.
Johan zit bij de vrijwillige brandweer en hij werd door de brandweer van Vlieland opgehaald voor een rondje over het eiland. Dat was heel bijzonder, want het is echt zijn passie! Maar daardoor liep de ochtend niet helemaal volgens planning. Dus ik zat daar drie kwartier voor mijn raam te kijken waar hij toch bleef! Toen hij uiteindelijk met loeiende sirenes aan kwam, begreep ik het opeens! Maar daarmee had hij zoveel aandacht getrokken dat onze ontmoeting een hele happening werd.
Haha, zo werd de spanning er wel mooi in gehouden!
Alyanne: Ja, zeker. Voor een controlfreak als ik was dat best een uitdaging. Maar Johan vond me gelukkig heel mooi. Ik had al een beetje lopen teasen dat het geen standaard trouwjurk zou worden, dus daar was hij al op ingesteld. Hij had minder kant verwacht, maar hij vond het te gek.
En ik was ook heel blij met hoe hij eruit zag. Hij droeg een blauw pak met een wit overhemd, terwijl hij nooit in pak loopt. Dat had ik echt niet verwacht, want ik had gezegd dat hij moest kiezen waar hij zich lekker in voelde. Korte broek en slippers was ook goed geweest, maar woooow, dat pak stond hem goed! Zijn zusje en twee vriendinnen hebben hem dat geadviseerd.
We dachten van tevoren dat de kleding niet zo belangrijk was, en dat je vooral lekker jezelf moet zijn. Maar iedereen doet z’n best om er mooi uit te zien op zo’n dag en we vonden het daarom toch wel heel leuk dat wij dat zelf ook hadden gedaan.
Op naar het strand dus?
Alyanne: Ja, we hadden niemand verteld waar de ceremonie zou zijn. Iedereen moest verzamelen op een centraal punt en van daaruit werden we met z’n allen in een bus naar een ander punt gereden van waaruit we met een truck het strand op zijn gegaan.
De ceremonie was helemaal aan de westkant van Vlieland, op een afgelegen stuk strand waar je verder niets of niemand zag. Alleen strand en water. Een heel bijzondere locatie, onze gasten waren helemaal overdonderd. Het weer was perfect en we hebben elkaar daar met de voeten in het zand het jawoord gegeven!
Klinkt heel speciaal. En toen lekker gaan feesten?
Alyanne: Na de ceremonie zijn we weer in het dorp afgezet en had iedereen een uurtje voor zichzelf. Daarna was er een barbecue en hebben we lekker gegeten.
’s Avonds ging de muziek aan en barstte het feest los. We hadden een liedje met de DJ afgesproken waarop wij helemaal los zouden gaan als openingsdans in de veronderstelling dat onze vrienden er dan wel bij zouden komen. We hadden niet gerekend op de confetti shooters die de lucht in knalden terwijl wij daar in het midden stonden.
Vanaf dat moment hebben we de hele avond gedanst en het super gezellig gehad. Omdat toch niemand van het eiland af kon, was er niet echt een eindtijd en hebben we op een gegeven moment maar besloten om weg te gaan omdat er anders geen einde aan zou komen!
En iedereen bleef slapen?
Alyanne: Ja, we hadden een kampeerboerderij afgehuurd om onze gasten niet op kosten te jagen, maar sommige mensen hadden ook zelf iets geregeld. Dus de volgende ochtend kwamen we iedereen weer tegen. Het was heel bijzonder om nog even na te kletsen en reacties te horen. Over het kleine stukje van het hotel naar het ontbijt hebben we wel anderhalf uur gedaan!
Langzaamaan moest iedereen weer op de boot en keerde de rust terug op het eiland. We zijn zelf nog een nacht gebleven om samen nog na te genieten en bij te komen. Het was zo intens geweest en jammer dat het voorbij was. Ik wilde alles het liefst nog een keer overdoen, de tijd is echt gevlogen. Maar dat bewaren we maar voor ons jubileum. En we gaan sowieso ieder jaar nog terug naar Vlieland, dat er voor ons een mooie herinnering bij heeft gekregen.
Kom ook langs bij Assepoester, dan vinden we samen de trouwjurk voor jóu!
Trouwfoto’s: Met Linde Fotografie
