Feest in een restaurant aan het strand in een trouwjurk die voor kort achter lang is
Kim: Wim vroeg me ten huwelijk toen we op vakantie waren in Suriname, in april 2014. We lagen veel aan het zwembad van het hotel en hebben daar meteen op de iPad heel veel mailtjes gestuurd naar diverse locaties die ons aanspraken. We waren er snel uit dat we nog in 2014 wilden trouwen.
Ik ben natuurlijk ook meteen gaan zoeken naar een leuke bruidsmodewinkel. Op de website van Assepoester zag ik meteen heel veel leuke, aparte trouwjurken. Ik dacht: daar wil ik heen!
Het klopte bij het beeld in mijn hoofd
Kim: Ik ben samen met mijn vader, moeder, zusje en mijn getuige naar Arnhem gereisd. Het was heel druk, want we gingen op een zaterdag, maar het ging toch heel snel. Ik vond het heel ontspannen gaan bij Assepoester, heel fijn. De meiden waren totaal niet opdringerig. Het voelde ook niet zo gereserveerd als in andere bruidsmodewinkels, waar ik weleens mee naartoe was geweest met vriendinnen. Dat je echt denkt van: nou eh, ik kom toch voor de gezelligheid?
Ik had wel wat ideeën over hoe mijn trouwjurk eruit moest zien; een korte trouwjurk of tot net over de knie, dat leek me wel wat.
Het werd uiteindelijk een trouwjurk die voor kort, achter lang is, ideaal voor op het strand. Ik heb in totaal drie trouwjurken aangehad, maar de tweede was het. Je hebt toch wel een beeld in je hoofd van hoe je er ongeveer uit wilt zien, dat klopte.
Uit onzekerheid ben ik nog naar een andere winkel geweest, maar daarna ben ik gauw teruggegaan naar Assepoester om die ene jurk te halen. Dát was mijn bruidsjurk.
Groen
Kim: Wim wist nog van niks. Ik heb mijn trouwjurk ook pas 2 tot 3 weken voor de bruiloft opgehaald, want hij moest nog iets worden ingenomen. Ook werd er voor mij een groene tailleband omheen gemaakt, van een stropdas. Ja, van een stropdas!
Dat was nog een grappig verhaal: Wim vond groene schoenen die hij geweldig vond en vervolgens hebben we alle details op die specifieke kleur van die schoenen moeten matchen.
Mijn schoenen heb ik laten verven en via stropdassen.nl vonden we toevallig een stropdas in precies die kleur groen. Wim heeft er meteen 10 besteld; voor zichzelf, beide vaders, de getuigen, de partners van de vrouwelijke getuigen en onze ceremoniemeester.
Wat Wim’s reactie was op mijn jurk? Hij was vooral heel verbaasd. Maar dat ben je volgens mij altijd wel op dat moment. Zijn trouwpak was voor mij ook een verrassing. Mijn vader is de zoon van een kleermaker en daarom hebben hij en Wim allebei hun pakken op maat laten maken. Ik vond het resultaat heel mooi; ik vermoedde dat het een blauw pak zou zijn, maar het was in zandkleur. Dat was eigenlijk veel vrolijker.
Relaxed gevoel
Kim: Onze trouwdag moest vooral ontspannen zijn. We hadden ook geen dresscode: we wilden dat iedereen zich op z’n gemak zou voelen. Dat was sowieso het belangrijkst; wij houden bijvoorbeeld wel van chique uit eten gaan, maar nu moest het voor iedereen een leuke dag zijn.
We hebben heel veel mensen uitgenodigd: 55 daggasten en ’s avonds kwamen daar nog 70 mensen bij. Ik wilde geen receptie; als ik je uitnodig, is dat om een feestje te vieren en niet om een handje te komen geven. Dat relaxte gevoel dat we wilden, is dan ook helemaal gelukt!
Eerst taart & koffie
Kim: Ik sliep samen met mijn zusje bij mijn ouders, terwijl Wim thuis bleef slapen. We zijn de ochtend begonnen met een kopje koffie en een taartje op het dakterras, we waren toen met een man of 15. Dat was meteen heel ontspannen!
Mijn vader had de taart gemaakt, hij heeft vroeger lesgegeven aan een school voor brood en banket. Een oud-leerling van hem heeft een eigen patisseriewinkel en daar heeft mijn vader de dag voor de bruiloft de hele dag in de keuken gestaan. De taart was wit met groen, natuurlijk! Er stonden allemaal logo’s op van onze basisscholen, bedrijven waar we gewerkt hebben en de verenigingen waar we lid van zijn of zijn geweest.
Daarna zijn we met een wit Volkswagenbusje uit 1972 naar het stadhuis gereden. Alle gasten stonden ons buiten op te wachten. Het was toen ongeveer 11:45 uur.
De ceremonie was heel leuk. Wim vond het heel spannend, dat zie je aan zijn gezicht op de foto’s. De BABS had een heel leuk verhaal, echt een hele leuke vrouw. Ik vond de ceremonie wel het meest spannende gedeelte van de dag, omdat je toch een beetje moet opletten. En je voelt dat het daarna ‘echt’ is, dat je dan écht getrouwd bent. Er valt wel wat van je af als de ceremonie klaar is.
Op ‘Alles is Liefde’ van Blof zijn we daarna de zaal uit gelopen. Wim had die zin trouwens ook aan de binnenkant van zijn kraag laten borduren, dat zag ik ’s avonds pas. Het stond ook in onze trouwringen, samen met onze namen en de trouwdatum.
Op naar het strand!
Kim: Eerst hebben we foto’s gemaakt op de trap van het stadhuis; daarna zijn we aan de overkant van de gracht op een terrasboot neergestreken, bij Proeverij De Dames voor champagne & taart en een lunch. Het is een intiem zaakje, net even wat anders dan anders.
Na een wat mistige ochtend ging de zon schijnen dus dat maakte het extra mooi! Wim en ik gingen iets eerder weg om foto’s te maken. Onze gasten werden ondertussen met een oude bus van het Haags Bus Museum naar Nederzandt in Noordwijk gebracht. Nederzandt is een strandrestaurant; net wat chiquer dan een strandtent en met een heel groot terras. Wij hadden zelfs een ruimte met een eigen terras.
We hadden de feestlocatie versierd met zelfgemaakte slingers, vaasjes en groene lampionnen. Ook heb ik van tevoren een stempel laten maken met ‘Alles is liefde’ erop, die heb ik gebruikt voor de servetjes en het etiket op de vaasjes. Overal stonden witte gerbera’s en rozen. De locatie was al versierd hoor, maar zo konden we er toch een beetje onze eigen stempel op drukken.
Eerst hebben we daar alvast wat gedronken en gerelaxt. Omdat de fotograaf hier niet bij was, hebben we met een drone luchtfoto’s gemaakt, onder andere op het strand, terwijl we met z’n allen in de vorm van een hart zijn gaan staan. Daar is ook nog een leuk filmpje van gemaakt.
Barbecue, dj en terug met de bus
Kim: Daarna zijn we gaan barbecueën en om 20:30 uur kwam de rest van de gasten. Onze ceremoniemeesters hadden bedacht om iedereen bij binnenkomst een bloem te geven. Daarmee hoefden ze niet in een rij te gaan staan om ons te feliciteren, maar konden ze lekker hun gang gaan. Wij zijn daarna langs iedereen gegaan om de bloemen aan te nemen en even een praatje te maken.
Er was een DJ en er speelde een saxofonist live met hem mee. We zijn begonnen met ‘Mag ik dansen’ van Guus Meeuwis. Wij zijn eigenlijk niet zo van het dansen, maar mijn vader, moeder en een heleboel andere mensen kwamen erbij, dus toen werd het toch nog wat, haha. Omdat het heel mooi weer was, stonden er ook veel mensen lekker buiten te kletsen. Ik had daar helemaal geen problemen mee hoor, het maakte het juist heel ontspannen.
Omdat we wilden dat iedereen wel lekker een drankje kon drinken, hebben we ervoor gezorgd dat de gasten ’s avonds werden opgehaald met de bus. Dat was rond 01:00 uur. Wij zijn iets eerder vertrokken en met het Volkswagen-busje naar huis gebracht. We waren heel enthousiast over hoe de dag was verlopen. Het gaat heel snel voorbij, terwijl je maanden bezig bent geweest met één dag! Gelukkig kunnen we terugkijken op een toffe dag.
Ontspan!
Het hoogtepunt voor mij? Ik vond het echt heel leuk om even het strand op te gaan, dat heeft heel leuke foto’s opgeleverd. En het voelt daar ook zo relaxed. Wim en ik gaan regelmatig even uitwaaien aan het strand, we wonen toch dichtbij.
Mijn tip voor andere Lucky Girls is: vooral doen wat je zelf leuk vindt en het niet te moeilijk maken voor jezelf. Zorg dat je tijdschema niet te strak in elkaar zit en probeer niet teveel te willen. Het is juist zo belangrijk dat je je ontspannen kunt voelen!
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Kim:
Trouwjurk voor kort achter lang: Assepoester, Arnhem
Trouwfoto’s: Trouwen met Amy
