Na tien jaar pas een bruiloft, binnen vijf minuten al een witte kanten trouwjurk!
Aiwa (40) en Rutger (39) zijn al tien jaar getrouwd, maar hadden nog steeds geen bruiloft gevierd. Daarvoor hadden ze namelijk een speciaal plekje in Zuid-Spanje in gedachten … Maar zo lang ze over dit feest gedaan hebben, zo snel had Aiwa haar kanten trouwjurk gevonden!
Trouwen in Spanje! Wat zit daar achter?
Aiwa: Mijn ouders wonen in Spanje. Mijn moeder heeft ernstige longproblemen en 17 jaar geleden hebben ze noodgedwongen hier alles opgegeven en zijn ze voor haar gezondheid naar Zuid-Spanje verhuisd.
Na drie jaar letterlijk op adem komen ging het zo goed met haar dat ze medicijnvrij was en een nieuw bestaan op kon gaan bouwen. Toen zijn ze een restaurant met bed & breakfast gestart. Het leek ons altijd heel mooi om daar onze bruiloft te vieren, ook al waren we officieel al getrouwd.
Oh? Jullie waren al getrouwd!
Aiwa: Vanwege onze kinderwens hebben we het officiële gedeelte tien jaar geleden al geregeld. Op een donderdagochtend, gratis, met alleen getuigen erbij. Onze vrienden waren het daar natuurlijk niet helemaal mee eens, maar we hebben ze beloofd dat we het nog zouden vieren. In tien jaar tijd heeft dat heel wat hints en vragen opgeleverd over wanneer dat feestje nou nog kwam!
En waarom heeft het zo lang geduurd?
Aiwa: Mijn moeder wilde de bruiloft heel graag hosten en het feest organiseren, maar mijn ouders waren te druk met de bed&breakfast. Uiteindelijk zijn ze daar mee gestopt, en hadden ze opeens ruimte voor andere dingen. Zoals de organisatie van onze bruiloft.
Ze hadden wel al vaker bruiloften gehouden daar, er is ook een supermooie plek voor de ceremonie, met een heel mooi prieeltje. Maar dat hoefde voor mij niet eens, ik ben geen prieeltjes bruid. Ik wilde daar gewoon gaan staan met de kinderen erbij en onze vrienden om ons heen.
Haha, dat klinkt als een typische Assepoester bruid!
Aiwa: Inderdaad! No nonsens graag, dat sprak me meteen aan bij jullie. Al heb ik wel dertigduizend afleveringen van Say Yes To The Dress gezien en wilde ik graag een witte kanten trouwjurk zodat ik me echt een bruid zou voelen. Maar ik wilde ook weer niet verliefd worden op een bruidsjurk die ik uiteindelijk niet zou kunnen betalen. Zodoende kwam ik bij Assepoester terecht.
En ben je blij met je ervaring?
Aiwa: Zeker, vanaf binnenkomst was die goed, en we zijn heel fijn geholpen. Ik had een goede vriendin meegenomen, en zij mocht ook met mij in de paskamer zodat we het hele proces samen konden beleven, dat vond ik super! Zij was ook degene die meteen een mooie witte kanten trouwjurk uit het rek pakte. Het was de eerste die ik aantrok en het was ‘m gewoon!
Ik dacht nog: “Dit kan niet”, en heb nog twee bruidsjurken gepast. Maar dat ging eigenlijk nergens over. Ik had ‘m al gevonden, maar het ging me gewoon te snel, binnen vijf minuten!
We zijn even gaan lunchen om het te laten bezinken. En bij terugkomst heb ik nog in de rekken gekeken, maar niets meer gepast. Ik heb die witte kanten trouwjurk gekocht. Het was ‘m!
Zo, dat is echt een recordtijd! En je hebt niet meer getwijfeld?
Aiwa: Toen ik de tweede keer kwam om te passen vond ik het wel heel spannend! Zou ik wel goed gekozen hebben? En wat als ik een nog mooiere zou zien? Ik had er best een beetje buikpijn van. Maar hij was het nog steeds! Geen enkele twijfel. Ik had inmiddels zelf accessoires gekocht: cowboylaarzen, een oorbel en een vestje. En zo helemaal afgestyled was hij helemaal goed.
Gelukkig maar! En wat stoer: cowboylaarzen onder je witte kanten trouwjurk!
Aiwa: Het zijn Sendra’s, Spaanse boots, en ik heb ze heel intuïtief gekocht. Ze waren zwart-wit, een symbool voor dat ik al een beetje getekend ben door het leven. Ik ben geen bruidje dat voor het eerst gaat trouwen en heb inmiddels al twee kinderen. Ik vond het een mooi contrast bij de witte kanten trouwjurk, en het maakte het geheel zowel stoer als persoonlijk.
Onder de witte kanten trouwjurk zag je alleen een puntje, het hadden ook hoge hakken kunnen zijn. Alleen als ik liep kwamen ze tevoorschijn, dat gaf een mooi verrassings-effect. Het enthousiasme waarmee er bij Assepoester werd gereageerd toen ik daar mee binnenkwam vond ik zo gaaf! Echt heel tof dat ze daar ook zagen en begrepen dat de laarzen goed bij de witte kanten trouwjurk stonden!
Dus je kanten trouwjurk was helemaal zoals je in gedachten had?
Aiwa: Uiteindelijk wel. Al had ik nooit gedacht dat ik voor strapless zou gaan. Ik heb best wel een boezem, dus dat vond ik wel een beetje een ding. Daarom wilde ik ook gewoon mijn eigen BH onder de trouwjurk aantrekken en dan de bandjes een beetje wegmoffelen. Maar daar was geen sprake van! Ze hadden bij Assepoester een heel mooie strapless BH, ook in mijn maat, waar de kanten trouwjurk perfect overheen viel.
Toen ik de tweede keer kwam passen hadden ze de plooi heel mooi naar binnen toe bijgesteld, zodat het heel nauw aansloot. En de derde keer bij het ophalen vond de coupeuse zelfs dat het nóg mooier kon, en moest ik de witte kanten trouwjurk nog een keer uit. Ze heeft ‘m ter plekke bij gestikt zodat ie echt helemaal perfect was! En hij heeft de hele dag goed gezeten, zonder dat ik ook maar één keer heb hoeven hijsen. Zelfs ’s avonds met dansen.
Ja, jullie grote dag! Hoe was het?
Aiwa: De ceremonie was bij het restaurant, maar wel op het privé stukje van mijn ouders, dat ik vanaf mijn eerste vakantie daar heb helpen opbouwen. Dat maakte het heel speciaal. We hadden onze beste vrienden gevraagd een woordje te doen en hebben zelf huwelijksgeloften naar elkaar uitgesproken. Het was heel puur en intens om uit te spreken waarom je voor elkaar kiest, bij elkaar blijft en wat je in die tien jaar met elkaar hebt meegemaakt. Een hoogtepunt om dat te kunnen delen met al je dierbaren.
Wie was er allemaal naar Spanje gekomen?
Aiwa: Eigenlijk iedereen die het geregeld kon krijgen. We hadden het een jaar van tevoren aangekondigd. Sommige mensen hebben er een vakantie aan vast geplakt, anderen zijn drie dagen gebleven. Er stonden vijf campers op het terrein, en nog wat tenten. En in het dorpje vlakbij sliepen ook nog gasten in een bed&breakfast. We hadden mensen bewust zonder kinderen uitgenodigd, alleen onze eigen kinderen waren erbij.
Hoe vonden zij dat?
Aiwa: De kinderen voelden haarfijn aan dat het iets heel speciaals was. Diem, onze dochter van zes heeft mij mee aangekleed, en Teus onze zoon van vier was bij Rutger met aankleden. Ik had heel veel knoopjes op mijn rug, en die mocht Diem dichtmaken. Dat was heel bijzonder.
Omdat verder niemand de kinderen mee had, vond ook iedereen het leuk om met ze te spelen en tutten. Zo had een vriendin Diems haren supermooi ingevlochten met bloemen er in. Er was niets over afgesproken, dat werd door iedereen spontaan ingevuld, daar was ik erg door ontroerd! En ook door de enorme verbintenis die je als gezin meemaakt in plaats van met z’n tweetjes, dat had ik niet verwacht!
En jouw ouders genoten op hun beurt ook zo?
Aiwa: Oh ja, het was een droom voor mijn ouders! Mijn moeder had alles geregeld, van de taart tot het diner en van de bloemen tot de lampionnen langs het paadje naar het veldje waar gekampeerd werd. Mijn vader heeft me weggegeven en ze hebben zelfs een balkon laten bouwen waar ik op kon gaan staan om mijn boeket weg te gooien. Fantastisch!
En ik hoop dat we vrienden hebben geïnspireerd om na tien jaar huwelijk een feest te geven om het leven te vieren en je liefde voor elkaar uit te spreken. Ik vond het zo fijn en speciaal, dat is gewoon onbetaalbaar.
Kom ook langs bij Assepoester, dan vinden we samen de trouwjurk voor jóu! Al kunnen we zo’n record-tijd van vijf minuten natuurlijk niet garanderen!
Kijk waar Aiwa en Rutger zijn getrouwd in Zuid-Spanje
