Buiten trouwen in een open ruïne, Indonesisch eten en een gekke roze trouwjurk met cowboyboots
Harmke: “Voor mijn trouwjurk ben ik op internet gaan kijken. Het zou sowieso geen standaard trouwjurk worden voor mij. Dat was ook véél te duur, zo’n enorme trouwjurk. Ik was dus al een beetje van het gebaande pad af en aan het kijken naar wat anders. Ik was al eens op de website van Assepoester geweest en omdat mijn ouders in Zwolle wonen, kende ik Arnhem al een beetje. Het leek me wel leuk om er een keer te gaan kijken, gewoon een dagje naar Arnhem.”
Lekker gek
“Ik had niet heel erg een beeld in mijn hoofd van wat ik wilde; eerder wat ik níet wilde. Bij een winkel in Breda had ik al een roze trouwjurk aan gehad maar die was het toch niet helemaal. In Arnhem waren we eerst in een andere zaak geweest maar daar hadden ze alleen maar feestjurken van goedkope kwaliteit; ook niet wat ik zocht. Toen we bij Assepoester binnenkwamen, hingen er aan het begin van de winkel veel rode jurken, maar dat was niks voor mij. Ik dacht: o help, dit wordt niks. Toen trok ik deze jurk uit het rek en mijn zusje zei: ‘Het is net een hoerenjurk joh!’. Hij leek namelijk héél kort. Ik zei, voor de lol: ik ga ‘m gewoon passen! Tot mijn verbazing – en die van mijn zusje – bleek ‘ie me heel goed te staan!”
“Sommige mensen zeggen: als je dé jurk aan hebt, weet je het. Dat voelde voor mij niet zo. Ik had nog wel tweehonderd jurken uit kunnen zoeken. Maar eens moet je de knoop doorhakken en is het klaar. Ik zag het helemaal voor me met deze jurk: een paar cowboyboots eronder, sluier erbij… lekker gek!
Waarom ik bij deze jurk de knoop heb doorgehakt? Omdat ‘ie anders dan anders is én hij zat gewoon lekker. Ik had ergens anders zo’n typische prinsessenjurk gepast, maar dat voelde zwáár en ik wilde me wel lekker kunnen bewegen. Je moet je niet te bewust zijn van zo’n jurk, maar je gewoon jezelf kunnen voelen.”
Trouwen in een oude ruïne
“Ik had dus een korte trouwjurk gevonden en dacht: o jee, straks is het blubberweer. Maar het werd gelukkig 30 graden op onze trouwdag! Dat was maar goed ook, want we hadden gepland om alles buiten te vieren, op de ceremonie na. De trouwlocatie was zó mooi: een oude ruïne. Alles was helemaal open, dus het móest wel mooi weer zijn. Het noodplan was om uit te wijken naar het kerkje dat vastzit aan de ruïne, waar we sowieso een soort ceremonie zouden doen.”
“We vonden de trouwlocatie via internet; de ruïne ligt in Dongen. We zijn er een keer gaan kijken en we vonden het meteen héél mooi. Fabian is chefkok en wilde de catering zelf doen. Dat kwam goed uit, want we hadden een klein budget voor de bruiloft. Andere locaties doen daar nog weleens moeilijk over, maar op deze locatie mochten we dat allemaal zelf doen.
Verder moest het gewoon en ontzettende chill-dag worden. Geen regeltjes, maar gewoon lekker je eigen ding doen. We wilden zo’n middag-in-Frankrijk-in-de-tuin-hangen-gevoel.”
Team Decoratie
“De avond voor de bruiloft hebben we de locatie zelf aangekleed. We zijn er om 18:00 naartoe gegaan met een heel stel mensen. Ik had van tevoren foto’s gemaakt van hoe alles opgesteld moest staan. Maar het kostte zo veel tijd, dat we het niet helemaal af hebben gekregen. Gelukkig heb je dat alleen zelf door. De stijl waarin we de locatie hebben aangekleed was een beetje vintage. We lopen zelf graag de Kringlopen af en gaan altijd naar België om spullen te scoren. In ons huis staan ook veel oude dingetjes.”
“Op de locatie hebben we oude foto’s van ons opgehangen, bloemen in vazen gestopt en twee grote olijfbomen neergezet, die we hadden gehuurd. De lampen heb ik zelf gemaakt van kant, cakevormpjes en servetten. We hebben zelfs nog een roze bank naar de locatie gesleept! Die hadden we gratis gescoord via Marktplaats. En verder was er heel veel prullaria: de tafels stonden vol kaarsen, blikken, bloemen, lijstjes, oude boeken etc. Buiten was een loungehoek met zitplaatsen. Voor de kids was er een kinderhoek en buiten stond een springkussen klaar. Ik heb ook gezorgd voor een snoeptaart, een limonadefontein en voldoende spelletjes.”
Het draaiboek: je eigen ceremonie organiseren
“Op de dag van de bruiloft is Fabian naar zijn ouders gegaan om zich daar om te kleden. Ik ben eerst naar de kapper geweest en was daarna lekker thuis met onze dochter in de tuin. Toen Fabian al voor de deur stond, moest ik nog snel mijn jurk aantrekken. Hoe we dat moment vonden om elkaar voor het eerst te zien in vol ornaat? Ach, we zijn allebei een beetje nuchter hoor, haha. Het was geloof ik van: nou prachtig, dikke kus en gáán!”
“We mochten het autootje van de vader van een vriendin lenen; een witte Saab. Daarin zijn we naar Dongen gereden. Iedereen stond al klaar voor de ruïne. We hebben eerst samen wat gedronken en zijn toen het kerkje in gedoken. Mijn zwager had een soort dienstje voor ons verzorgd. De maandag ervoor waren we al naar het gemeentehuis gegaan om de trouwakte te tekenen en nu hadden we hier onze eigen ceremonie. Mijn zwager heeft het boekje ‘Kikker is verliefd’ voorgelezen, omdat er ook veel kinderen bij waren. Die zaten kriskras door het gangpad. Daarna hebben we in de ruïne getoost met een muziekje erbij.”
“Fabian heeft de catering samen met een vriend uitgedokterd. Zijn vriend heeft het avondeten verzorgd en Fabian heeft alle hapjes gemaakt. Daar was hij twee dagen voor de bruiloft mee begonnen. Fabian en zijn vriend zijn Moluks en er werd dan ook Indonesisch eten geserveerd: een rieten mandje met gele rijst, kroepoek, een visje, heerlijk stoofvlees… dat idee. Het was heel leuk opgemaakt. We hadden een hele lange tafel gemaakt waaraan we met z’n allen – zestig man en 20 kinderen – zaten te eten.”
Desserttafel en een dansvloer
“Na het eten, rond 18:00, stond er een desserttafel klaar. Dat was ook het tijdstip waarop de avondgasten kwamen; zo’n honderd man. We vonden het leuk om het op die manier te doen, omdat het niet zo receptie-achtig was van in een rij gaan staan en handjes schudden. Iedereen kon zo gewoon rustig binnen komen druppelen en gelijk taart eten.”
“De feestavond verliep heel ongedwongen: we waren er gewoon! Een vriend van ons heeft een muziekbedrijf en zijn vriendin is dj. Zij zorgden voor dancemuziek met een piano en een viool erbij, supercombinatie! Die heeft voor de muziek gezorgd. Vanaf 22:00 konden we de dansvloer op – in de ruïne dus – compleet met lichten en apparatuur. Het was niet een georganiseerd feest, maar gewoon zoals het bij ons altijd gaat. Doen wat je wil. We hadden ook geen serveersters ingehuurd ofzo; we hadden een barretje gehuurd en daar stonden onze neefjes van 10 jaar oud biertjes te tappen. Die vonden dat geweldig. Ze hadden de allerkleinsten zo ver gekregen om biertjes rond te brengen. Heel schattig!”
“We vonden het heel erg belangrijk dat de kinderen zich zouden vermaken. Je proeft toch vaak dat kinderen op een bruiloft als een last gezien worden, maar dat hoeft helemáál niet! We hadden bijvoorbeeld nog een speurtochtje uitgezet voor ze, waarbij ze vraagstukken op moesten lossen als ‘hoe heet de oudste zus van de bruidegom?’ en ‘hoeveel mensen hebben er een stropdas om?’. Ik had ook een pinata gevuld met snoep. Dat was echt een takke-werk, haha. Maar voor de kinderen was het ook een feestje.”
“Om 24:00 moesten we stoppen, ook om geluidsoverlast voor omwonenden te beperken. Alle gasten stonden langs het pad vanaf de ruïne met vuurwerksterretjes. Wij zijn zo naar de auto gelopen. Wat we tegen elkaar zeiden toen we voor het eerst weer met z’n tweetjes waren? Dat het chill was!”
Laat je door niemand vertellen hoe het moet!
“Wat ik het leukste vond? Ik denk de reacties van de mensen. Die zeiden allemaal dat het zo gezellig was. Ik heb ook veel mensen over de toetjes gehoord. Dat vond ik erg leuk, want die waren allemaal door zussen, vriendinnen en moeders gemaakt. Ik had ook echt het gevoel dat iedereen aan onze bruiloft heeft bijgedragen. De één heeft wat gemaakt, de ander gekookt, iemand deed de fotografie, iemand anders deed de muziek, m’n zusje maakte de trouwkaarten, een ander zorgde voor de trouwauto, weer anderen hebben spullen versleept… het was echt een feest van ons allemaal.”
“Mijn tip voor andere Lucky Girls is: laat je door niemand vertellen hoe het moet! We hoorden bijvoorbeeld van mensen: ‘waarom doe je geen ceremonie?’. Wij zijn gewoon de maandag ervoor naar het gemeentehuis gegaan en hebben mijn zwager gevraagd om een soort dienstje in elkaar te draaien. Toen hebben we elkaar ook pas de ringen gegeven. Het hoeft niet zoals het beschreven staat, doe het gewoon op jouw manier.”
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Harmke:
Trouwfoto’s: van[sOfie]
Harmke: “Sofie is het zusje van een vriend. Zij is professioneel fotograaf en heel goed!”
Muziek: Nikki Nice
Harmke: “Nikkie is een vriendin van ons en een hele stoere chic die achter de dj tafel dance muziek met viool en piano combineert.”
Trouwlocatie: De Oude Kerk, Dongen
Trouwjurk: Assepoester Feestkleding, Arnhem
