Bea ging pas drie weken voor de trouwdatum naar Assepoester voor haar trouwjurk
Soms moet je even out of the box denken om in te zien dat trouwen ook heel leuk kan zijn! Voor Bea (30) en Rob (34) uit Dongen betekende dat: alle gasten uitnodigen in eigen achtertuin zónder te vertellen dat er een huwelijk voltrokken zou gaan worden. Heel stoer en superspannend! Hoe doe je dat; zo’n verrassingsbruiloft regelen?
Bea: We gingen al snel trouwen en hebben onze hele bruiloft in drie maanden tijd geregeld. Ik wist dat je bij Assepoester ook op korte termijn een trouwjurk kunt kopen; dat alles op voorraad hangt, in alle maten én ik zag bovendien dat de prijs leuk was. Ik had geen zin om heel veel geld uit te geven aan mijn trouwjurk; dat wilde ik liever in andere dingen steken.
Pas drie weken voor de trouwdatum ging ik naar Assepoester. Nee, ik was niet gestrest, dat werd ik pas toen ik mijn jurk eenmaal had gevonden: toen werd het ineens heel ‘echt’ allemaal!
Een feestelijke korte trouwjurk
Bea: Ik was er zeker van dat ik een korte trouwjurk wilde hebben; dat vond ik helemaal passen bij een tuinfeest. Ik heb bij Assepoester wel ook een paar lange trouwjurken gepast, gewoon voor de zekerheid. Die stonden ook heel leuk, maar ik vond ze niet zo bij de sfeer passen van onze dag.
De tweede trouwjurk die ik aan had, paste helemaal bij het beeld van onze bruiloft. De trouwjurk is iets klassiek – en dat ben ik ook wel – maar ook feestelijk. En ik kon me er goed in bewegen. Hij is heel sierlijk. Eigenlijk is het een vintage trouwjurk in jaren ’60 stijl.
De avond voor onze bruiloft wilden we van elkaar raden wat we aan zouden trekken. Zonder elkaar aan te kijken en met het licht uit. Rob zei: ‘ik denk dat jij een roze of paarse designjurk hebt’. Ik dacht dat hij een blauw pak zou hebben. Allebei zaten we er helemaal naast! Maar uiteindelijk paste het perfect bij elkaar: mijn witte korte trouwjurk en het grijze linnen trouwpak met bretels dat hij had uitgezocht.
Niet vertellen dat je gaat trouwen
Bea: We hebben het veel over trouwen gehad. Rob wilde dolgraag trouwen; dat heeft hij altijd al gezegd. Hij wilde mij zijn vrouw kunnen noemen, in plaats van zijn vriendin. Ik had bij trouwen altijd zo’n beeld van een traditionele dag. Dat je dan moet gaan zitten twijfelen wie je wel en niet uit moet nodigen en al dat formele gedoe… ik hou meer van ‘eigen’ en informeel.
Toen kwamen we op het idee dat je je bruiloft ook gewoon voor jezelf kunt houden… je hóeft je gasten natuurlijk niet te vertellen dat je gaat trouwen… We wisten toen dat we het zo wilden doen. ‘Maar dan wil ik je wel een keer écht ten huwelijk vragen’, zei Rob. Op de dag dat ik 30 jaar werd, heeft hij een dag vol verrassingen voor me georganiseerd en om 24:00 – op het moment dat ik 30 werd – haalde hij een verlovingsring tevoorschijn.
We hebben uitgezocht of we in onze eigen achtertuin konden trouwen. We hebben de tuin net vernieuwd en we wilden nog graag een keer een tuinfeest geven. Dat bleek te kunnen in onze gemeente!
Het draaiboek: ’s avonds trouwen
Bea: Rond 16:00 uur zijn we samen met mijn ouders bij Rob’s zus gaan eten. Ik ben om 17:00 uur naar het hotel gegaan waar mijn ouders een kamer hadden geboekt en heb me daar omgekleed. Mijn kapster, die ook mijn make-up deed, kwam daar ook naartoe. Rob kwam mij even later ophalen in een rode Kever. Dat moment was zó spannend!
In de tussentijd verzamelden de gasten zich in onze tuin. We hadden ze gevraagd of ze uiterlijk om 19:30 aanwezig wilden zijn. Misschien vonden ze dat een beetje vreemd, maar ze vermoedden nog niks. Ondertussen gingen wij foto’s maken in het park achter het hotel. Daar kwamen we toevallig een tante van Rob tegen met haar dochter en man! Die waren helemaal in tranen toen ze ons zagen. We vroegen ze wel om ons geheim nog even te bewaren; hun zoon was immers uitgenodigd voor de bruiloft. Maar we hadden ook wel zoiets van: wie het nu ziet, die ziet het dan maar hóór!
De grote verrassing
Bea: We hadden een goed professioneel bedrijf gevonden dat alles verzorgde: de meubels, hapjes, drankjes… en allemaal in een prachtige tent. Dat was echt perfect, ik kan het iedereen aanraden: Moed Events in Zevenbergen. Mensen vroegen nog: ‘heb je niet juist heel veel zorgen als je thuis trouwt?’. Nee hoor: je moet het gewoon loslaten en zij gaan het voor je regelen.
Wij kwamen om 19:45 uur aan over de roze loper die op onze oprit lag. En dan die blikken van onze gasten… ze schrokken, de tranen vloeiden! Een vriendin vroeg: ‘mogen we jullie al feliciteren?’. Zij dacht dat we al getrouwd waren. De verrassing was des te groter toen bleek dat we daar, om 20:15, in eigen achtertuin zouden gaan trouwen.
We hadden een half uurtje de tijd om te proosten en te acclimatiseren. Ook zo grappig om te zien dat mensen lekker op slippers en in korte broeken waren gekomen. Nederland voetbalde toen ook nog en een vriend had een ‘Hup Holland Hup’-shirt aan. Iedereen was helemaal zichzelf; niet te opgetut ofzo. Ze hadden zo ook geen enorme cadeaus hoeven kopen of absurd veel geld aan een nieuwe jurk uit moeten geven, dat vonden wij fijn.
Prosecco en aardbeien met slagroom
Bea: Het formele gedeelte vond ik best spannend. Ik dacht hè hè eindelijk gaat het gebeuren! De ambtenaar had ons goed begrepen en verstaan en had er een herkenbaar verhaal van gemaakt. Het duurde ook niet te lang. Ja en zo leuk om dan in je eigen achtertuin te staan!
Rob is studiecoördinator op de Herman Brood Academie en had een ex-student die singer-songwriter is gevraagd om te komen spelen. Hij speelde live tijdens de aankomst en de ceremonie. Na afloop kregen alle gasten een cd’tje mee met zijn muziek.
Daarna volgde de kus en hebben we met z’n allen de familieakte ondertekend. Die heeft verder geen juridische waarde, maar we vonden het een heel leuk idee van de ambtenaar. Daaropvolgend hebben we geproost met prosecco en aardbeien met slagroom. Taart vind ik onnodig veel tijd kosten; zo’n aardbei is gewoon op en dan heb je je handen vrij. We wilden gewoon gaan feesten!
Om 21:00 uur is de muziek aan gegaan en hebben we alleen maar gedanst, gefeest en gekletst! Het was helemaal in de sfeer zoals we die van tevoren hadden bedacht. Er waren lekkere hapjes en flink veel drank. We zijn doorgegaan tot 05:00 ’s ochtends. Ja dat kan hè, als je het in je eigen tuin viert? We hadden van tevoren netjes een briefje bij de buren achtergelaten dus dat was dik in orde. En toen hoefden we alleen nog maar de trap op naar boven.
Bellenblaas en steigerhout
Bea: We wilden er een minifestival van maken met verlichting, lampions en ballonnen. Ook hebben we zo veel mogelijk onze eigen huisstijl doorgevoerd: op labeltjes, op de servetjes en op bierviltjes.
Op zaterdagochtend hebben we nog 80 verse gerbera’s neergezet op ieder plekje in de feesttent; daarvoor hebben we eerst vazen verzameld. Stond hartstikke fris!
We hebben best wel wat energie en geld besteed aan de aankleding. Er hingen juten vlaggen met ‘Just married’ er op en het plafond van de schuur hing vol met heliumballonnen; mensen pakten die ook om mee te dansen, heel leuk. In plaats van rijst hadden we een bellenblaasmachine en voor de getuigen hebben we een bankje van steigerhout besteld om op te zitten. Zelf zijn we blijven staan; dat vonden we niet erg.
Thuis trouwen
Bea: Het hoogtepunt? Ik heb er drie: ik had niet verwacht dat trouwen toch zoveel zou betekenen; het voelt zo speciaal om nu echt getrouwd te zijn. Ook vond ik het geweldig om in eigen tuin aan te komen en de verrassing op de gezichten van al onze vrienden en familieleden te zien. En tenslotte dat ik toch een witte trouwjurk had; Rob had er geen idee van! Leuk dat je elkaar ook nog kunt verrassen op zo’n manier.
Mijn gouden tip voor andere lucky girls is: je kunt het helemaal doen zoals je zelf wilt. Je hoeft geen spookbeelden te hebben van recepties en daggasten en avondgasten als je je daar druk om maakt. En op korte termijn trouwen is dus ook geen punt! De datum en de locatie zijn het belangrijkste; als je die eenmaal hebt, is het zo geregeld. Ja, grote, populaire trouwlocaties moet je soms wel anderhalf jaar van tevoren reserveren, maar als je gewoon thuis trouwt, is zo’n uitgebreide organisatie helemaal niet nodig. Ik kan het iedereen aanraden om thuis te trouwen; je kunt dan echt alles helemaal naar je zin maken.
Wil je ook zo’n gave vintage trouwjurk? Hier vind je ons.
Fotografie: Stijn Rompa Fotografie, Dongen
