Eerst borrelen, daarna trouwen in een strandtent in een stoere trouwjurk
Britt: Ik had de naam Assepoester al een aantal keer horen vallen. Eén keer eerder ging ik mee met een vriendin naar een standaard bruidsmodewinkel. Ze moest eerst een afspraak maken en eenmaal binnen op een plateau gaan staan met een grote jurk aan. Dat vond ik niks. Assepoester klonk beter, paste beter bij mij.
Helemaal niet wat ik in mijn hoofd had
Het type trouwjurk dat ik in mijn hoofd had is het helemáál niet geworden. Ik dacht aan een lange, soepelvallende trouwjurk. Ik had nooit gedacht dat ik naar huis zou gaan met een strapless trouwjurk met ruches!
Ik ging samen met mijn ouders en Jo. Mijn insteek was: Ik zie wel, ik ga gewoon passen. Ik vond het leuk dat de verkoopster vijf totaal verschillende jurken had uitgezocht. Dan merk je ook snel genoeg wat je staat. En wat niet. Ik heb acht jurken gepast en toen was ik eruit.
Mijn jurk is kort aan de voorkant. Hij is stoer en een beetje pittig, Ik voelde me er onwijs goed in. Hij paste ook helemaal bij het plaatje dat ik in mijn hoofd had van onze bruiloft; aan het strand, met de wind erdoorheen waaiend. Ik zag het al voor me. De ultieme strandtrouwjurk.
Ik wist sowieso dat ik een jurk wilde. Jo wilde juist geen jurk. Zij wilde een mooi zittend pak, een damespak. Het is wel moeilijk als je als vrouw geen jurk wil maar wel wat moois. Allebei vonden we dat het wel vrouwelijk moest zijn. Maar we zagen voornamelijk zakelijke pakken, terwijl je voor je bruiloft wel wat anders wil. Toevallig liepen we er tegenaan nadat we bij Assepoester waren geweest. Bij Claudia Sträter hing één damespak in een lichte tint van een mooi vallende stof. Het zat haar als gegoten, dus ze had echt mazzel.
Eerst borrelen, daarna trouwen
Britt: Wij wilden dat er op onze bruiloft een ongedwongen sfeer zou zijn. Het moest geen verplichte dag worden en relaxed aanvoelen. We trouwden aan het strand en hoopten natuurlijk dat mensen ’s avonds op hun slippertjes zouden rondlopen.
We besloten aan het eind van de middag te beginnen door lekker te gaan borrelen met onze 30 beste vrienden en familieleden. Daarna zouden we met alle gasten (130 mensen) trouwen op het strand. Toen de ceremonie voorbij was, is de deejay meteen gaan draaien en was het de rest van de avond met de voetjes van de vloer. We wilden zo min mogelijk onderscheid maken door bepaalde mensen alleen ’s middags of ’s avonds uit te nodigen en wilden heel graag dat iedereen bij de ceremonie zou zijn.
Het was heel leuk dat iedereen nu bij het trouwen kon zijn. En doordat we vooraf een momentje hadden met onze beste vrienden, waren we relaxter tijdens de ceremonie. Dat alles op een locatie kon, was ook heel makkelijk.
Relaxte plek
Britt: Onze trouwlocatie was de Sun Sea Bar; Een hele mooie, lichte, moderne strandtent. Met hele relaxte mensen.
We wonen in Haarlem, vlakbij Wijk aan Zee. We komen dan ook veel aan het strand. Dat vinden we een onwijs relaxte plek om lekker uit te waaien of om met een kopje koffie in de zon te zitten. Van tevoren wisten we dan ook: als we gaan trouwen, dan doen we dat lekker op het strand. Daar voelen wij ons thuis.
We hadden natuurlijk ook een mooi plaatje voor ogen; met je blote voeten in het zand. Uiteindelijk bleek het stevig te waaien, maar ons terras lag enigszins uit de wind. Zo konden we wel buiten trouwen, bij zonsondergang, met op de achtergrond allerlei kites in de lucht.
Cupcakes
Britt: ’s Morgens konden we lekker met z’n tweeën opstarten. We hebben ontbeten en zijn toen onze dag gestart.
Om 10.00 uur kwam de kapster en daarna begon iedereen binnen te druppelen. We hebben er wel voor gewaakt dat we niet teveel mensen in huis zouden hebben. We wilden het zo rustig mogelijk houden.
Om 15: 30 uur zijn we door vrienden opgehaald en naar het strand gereden. Daar hebben we tot 17.30 uur geborreld. Daarna hebben we wat foto’s gemaakt op het strand.
Vervolgens ging de barbecue aan en zijn we begonnen met eten. Als toetje waren er cupcakes, omdat ik Jo ten huwelijk heb gevraagd met een doos cupcakes met ‘Will you Marry me?’ erop.
’s Avonds trouwen
Britt: Om 19:15 uur gingen wij naar een ruimte achteraf om ons even op te frissen. Ondertussen kwamen alle gasten binnen voor de ceremonie. Zij zagen ons pas toen we aan kwamen lopen. Dat moment was heel spannend, maar het was ook heel leuk om iedereen te zien. Het zat bomvol!
Wij zaten met onze gezichten naar iedereen toe, dat vonden we leuk. De ceremonie duurde ongeveer drie kwartier, en onze BABS heeft een aantal belangrijke mensen voor ons in de spotlight gezet. Ze heeft ook van ons allebei een stukje voorgedragen; we wisten niet van elkaar dat we dat hadden voorbereid. Dat was een verrassing.
Om 20:45 uur konden we naar binnen voor het feest. Iedereen kreeg gelijk een drankje in de handen en de dj is gestart met het openingsnummer: Brand New Day. Hij riep gelijk onze familie en vrienden op de vloer, dus het feest knalde er gelijk in.
Een vriend van ons, die zanger is, heeft ook nog opgetreden. Toen ging het dak er af. Tot 01.00 uur was het feest. Wij zijn om 0.45 uur richting het hotel gegaan.
Snoepscheppen, tassels en een glossy
Britt: De strandtent zag er al heel leuk uit, maar we hebben wel een hele grote candy table neergezet met allemaal soorten snoep in de kleuren van onze bruiloft: blush, wit en zand. Er stonden zakjes, bakjes en schepjes bij, dus iedereen kon zelf pakken wat hij wilde. Daarnaast stond een hele hoge etagère met marshmallows.
We hebben de ruimte versierd met zelfgemaakte tassels van vloeipapier, vastgemaakt aan bamboe stokken. Die hingen boven de snoeptafel. Alle bloemen kwamen van een bloemist in Haarlem. Die hingen in vaasjes die we bekleed hadden met jute aan de bankjes. We hadden dus een vintage-achtig stijltje.
Onze ouders hebben ons verrast met een zelfgemaakte glossy. Een soort Linda maar dan het ‘Britt & Jo Trouwmagazine’. Hierin staan de speech van mijn vader, columns van onze vrienden, recepten van onze moeders, herinneringen aan onze opa’s en oma’s en heel veel foto’s.
Omdat we naar de bruiloft meteen op huwelijksreis gingen, konden we dit mooie aandenken meenemen op reis en uitgebreid bekijken.
De Pfaffs
Britt: Het hoogtepunt… Ik denk dat we allebei heel erg blij zijn dat we geen druk of stress hebben gevoeld. Het was gewoon een hele bijzondere, relaxte en gezellige dag.
Het leukst vonden wij het feest, vooral toen er tegen het einde van de avond witte servetten werden uitgedeeld. Dat idee had Jo gezien in de serie ‘De Pfaffs’. Dan wordt het nummer ‘Les lacs du connemare’ van Michel Sardou opgezet en gaat iedereen met een wit servet staan zwaaien en springen. Dat vond ze zo geweldig, dat wilde ze ook.
Uiteindelijk stond iedereen in een grote groep om ons heen met die witte servetten. Dat was te gek! Toen beseften we ook: Wat was dit een toffe dag.
Britt: Ik ben iemand die graag alles onder controle wil hebben, dat is soms echt irritant. Maar we hadden nu heel veel van tevoren goed geregeld en afgesproken met onze twee ceremoniemeesters. Doordat ik alles 100 keer had gecontroleerd, kon ik op de dag zelf alles loslaten. Ik wist zeker dat de ceremoniemeesters precies wisten wat wij wilden. Daardoor heb ik geen moment stress gehad, heel fijn.
Het was ook niet erg als dingen van het schema afweken. Van tevoren hoop je natuurlijk dat het niet te hard gaat waaien op het strand, maar toen het dus wél zo hard waaide, bleek dat onze bruiloft hoe dan ook fantastisch was. Wat voor omstandigheden ook, je bruiloft wordt altijd een fantastische dag…!
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Britt:
Strandtrouwjurk: Assepoester, Arnhem
Trouwfotograaf: Bosma Fotografie
Trouw locatie: Sun Sea Bar, Wijk aan Zee
Cupcakes: Cakeworks Studio
Glossy: Jilster
Trouwpak Dames: Claudia Sträter, Arnhem
