Hanne over haar hippe, niet-traditionele trouwjurk van Assepoester: “Zo’n jurk kun je maar één keer in je leven aantrekken!”
Hanne: Ik zocht een niet-traditionele trouwjurk. Maar hij mocht wel lekker groot en wit zijn. Samen met een vriendin, mijn moeder en mijn zusje ben ik naar Assepoester in Arnhem gegaan. Ik dacht: die winkel lijkt me wel wat voor mij.
Toen we binnenkwamen, was het gewoon relaxed. We konden niet direct passen want het was goed druk, maar kregen lekker een kopje thee en mochten gewoon rondkijken. Al vrij snel kon ik zelf gaan passen.
Zo’n trouwjurk kun je maar één keer in je leven aantrekken
Hanne: Een van de eerste trouwjurken die ik aan had, stond erg tof. Ik was ook lekker bruin want ik kwam net terug van een vakantie naar Ibiza. Toch wilde ik nog even verder kijken.
Achteraf denk ik dat ik twijfelde omdat het de eerste keer was dat ik überhaupt een trouwjurk aanpaste. Ik vond het moeilijk om toen al te zeggen: dit is ‘m, nu stop ik met zoeken. En bovendien, ik ken mezelf: ik raak altijd vrij snel uitgekeken op kleding.
Ik ben nog naar twee andere bruidsmodewinkels gegaan, maar elke jurk die ik aantrok, vergeleek ik toch met die ene hippe trouwjurk van Assepoester. Toen dacht ik: waarom doe ik toch moeilijk? Die jurk is het gewoon!
Het is een echte Hanne-jurk omdat het een unieke combi is van twee losse delen die niet bij elkaar hoorden. En toch kloppen ze helemaal bij mij. Het voelde goed; dat rare gevoel waar iedereen het altijd over heeft dat je niet kunt omschrijven. En hij had toch dat grote, wijde silhouet dat ik zo tof vond. Je trouwt maar één keer en zo’n grote jurk kun je maar één keer in je leven aantrekken!
Gewoon een leuke, relaxte dag
Hanne: We wilden dat onze trouwdag redelijk ontspannen zou zijn. Geen stijve dag, maar gewoon een leuke, relaxte dag voor ons en alle gasten. We hebben er best lang over gedaan om een leuke trouwlocatie te vinden. Toen we hoorden over Camping Zeeburg in Amsterdam zijn we daar gaan kijken. Zo’n leuke locatie en de mensen daar waren ook een stuk liever dan op andere locaties waar we hadden gekeken. Er zit een heel leuk restaurant bij en het klopte helemaal qua setting bij het plaatje in ons hoofd.
Wat ik ook heel tof vond: gasten die dat wilden, konden hier blijven slapen na het feest. Ik heb bijvoorbeeld veel familie die van ver kwam en twee uur moest rijden.
We zijn onze trouwdag gewoon samen thuis begonnen. Gerben heeft zich aangekleed en is toen naar zijn broertje gegaan. De kapster en visagist kwamen bij mij thuis. Samen met de fotografe ben ik toen naar de oude Droste Fabriek in de Waardepolder gereden. Daar hebben Gerben en ik elkaar weer voor het eerst gezien en daar zag hij ook mijn jurk voor het eerst! Hij kwam aanrijden in een leuke knalgele Kever van zijn broertje.
Daarna zijn we vertrokken naar de Jopenkerk; dat is een kroeg/restaurant/brouwerij, ook bekend van het Jopenbier. Het is een hele toffe kroeg in een oude kerk.
Omdat veel gasten niet uit Haarlem kwamen wilde we hen graag een stukje van ‘ons’ Haarlem laten zien. De gasten waren er al en hadden koffie, thee en broodjes gehad toen wij kwamen binnenstrompelen. Dat was een heel gek moment; Gerben en ik hadden elkaar net gezien en waren al gewend aan elkaar, maar dan zie je die groep met 25 mensen die allemaal op je zitten te wachten. Dat gaf een heel bijzonder gevoel.
Italiaanse toeristen
Hanne: We hebben daar een paar foto’s gemaakt – dat zijn misschien nog wel de leukste geworden – en daarna zijn wij met de auto naar de Bavo Kerk gegaan op de Grote Markt. De gasten gingen te voet; het was maar vijf minuutjes lopen.
De ceremonie vond ik heel bijzonder, ook al ging ‘ie heel snel aan me voorbij. Van tevoren dacht ik nog: ik zou willen dat niet iedereen in rijtjes achter elkaar zit… al had ik daar niks van gezegd. Tot mijn verrassing bleek toen we binnenkwamen dat iedereen in een grote kring om ons heen zat. Erg tof!
Ook grappig: toen we buiten de kerk met z’n tweetjes stonden te wachten tot alle gasten eenmaal zaten en we naar binnen konden, kwamen er een paar Italiaanse toeristen voorbij die foto’s van ons wilden maken. Met de iPad nog wel!
Mijn vader heeft de hele ceremonie met zijn telefoon gefilmd, haha! Frappant is dat hij alleen mijn jawoord heeft gemist… Maar dat vind ik dan ook juist wel weer heel grappig. En het was een hele mooie ceremonie.
Achteraf hebben we nog te horen gekregen dat onze gasten zo gechoqueerd waren omdat we blijkbaar redelijk lang met z’n tweeën hebben staan zoenen na het jawoord! Of we hebben geoefend van tevoren? Nee, haha! We hebben het er zelfs absoluut niet over gehad, het gebeurde gewoon zo. Volgens onze vrienden zag je de verliefdheid er vanaf stralen. En dat terwijl we toch al acht jaar bij elkaar zijn.
Proosten met appeltaart & verse sapjes
Hanne: Alle gasten gingen naar buiten en daar hebben we foto’s gemaakt. Daarna ging iedereen op eigen gelegenheid naar de camping. Daar ging iedereen een beetje zijn eigen gang; sommige mensen moesten nog inchecken, hun tentje opzetten, etc.
Van tevoren hadden we een aantal mensen gevraagd om een appeltaart voor ons te bakken. Gerben is namelijk groot fan van 24Kitchen en vooral Rudolph’s Bakery. En appeltaart vindt iedereen lekker! Zo hadden we vier verschillende soorten appeltaarten die we hebben geserveerd met een sapje erbij. Ja, er werden verse sapjes voor ons gemaakt! De helft van de gasten vindt champagne toch niet lekker…
Daarna hebben we een uurtje gebarbecued. Dat paste perfect in de setting daar. En het was ook nog eens supermooi weer. De kids van onze vrienden konden lekker op het grasveld liggen. Het was bijna alsof het gewoon een hele relaxte middag op het terras met je vrienden was.
Brabantse gezelligheid
Hanne: Na de barbecue kwamen de andere gasten; een kleine 80 a 100 man. Van tevoren dacht ik: ik wil niet de hele avond stijf in een rij gaan staan… daar had ik helemáál geen zin in. Maar toen het moment eenmaal daar was, dacht ik: ik laat het maar over me heen komen. En het viel reuze mee! Iedereen druppelde relaxed binnen.
De DJ is om 20:30 gaan draaien. Toen stond iedereen nog buiten – en hij binnen – omdat het zulk mooi weer was. Totdat mijn vader mij meetrok de dansvloer op. Niks voor mijn vader, want hij danst nooit! Stond ik daar ineens samen met mijn vader op de dansvloer… Toen was het feest wel geopend.
We zijn rond 23:00 uur naar huis gegaan. Veel gasten waren er toen nog. Ik heb gehoord dat sommigen van hen tot in de vroege morgen in de bar hebben gezeten. Ja, toen merkte je wel dat mijn familie uit Brabant komt en die van Gerben uit Zwolle, haha!
Tuinbankje als gastenboek
Hanne: We waren de dag van tevoren al op de camping geweest om spullen te brengen. Zo hadden we lege wijnflessen en bierflesjes die we hadden bedekt met krijtbordverf op elke tafel gezet. Met een bloem erin en krijtjes erbij. Daar konden onze gasten wat opschrijven.
Als gastenboek hebben we een tuinbankje van steigerhout neergezet met dikke zwarte stiften erbij. Ik heb er thuis nog twee keer blanke lak overheen gedaan en nu kunnen we in de tuin op ons gastenboek zitten!
De trouwkaart heb ik zelf gemaakt met hulp van een collega, die grafisch ontwerper is. In ons toilet hangt een prikbord met kaartjes en leuke dingen. Daar hebben we wat lege witte briefjes op gehangen en daar een foto van gemaakt. Op de computer hebben we alle info over onze bruiloft in die briefjes gezet.
Mijn vader en zusje hadden een tijdschrift over ons gemaakt. Ze hebben de familie opgeroepen om stukjes in te zenden, heel leuk. We hebben nu een eigen blad. Het leuke daaraan is ook; onze families kenden elkaar niet goed, maar hebben zo onderling veel contact gehad, zonder dat wij daar vanaf wisten. Een bruiloft brengt mensen echt tot elkaar.
Maak je niet druk
Hanne: Wat ik het hoogtepunt vond? Oeh, heel moeilijk! Ik vond de sfeer gedurende de hele dag zo fijn. Ik weet nog dat ik vlak voor het eten op de camping ineens besefte hoe relaxed het allemaal was. We hadden bovendien geluk met het weer, daardoor had onze bruiloft lekker die sfeer waar we op gehoopt hadden.
Mijn tip voor andere Lucky Girls is: probeer je niet te druk te maken. Dat hoor je wel meer, maar dat is wel waardoor wij hebben kunnen genieten. Als je niet met elk detail bezig bent, heb je tijd om van elkaar en van iedereen te genieten.
Ik heb mezelf bijvoorbeeld ingeprent dat ik me niet te druk om het weer moest maken, want daar heb je toch geen invloed op. Je kunt wel gaan kijken wat de beste maand is om te gaan trouwen en wanneer je de grootste kans hebt op mooi weer, maar uiteindelijk weet je het toch nooit. En ook als je geen mooi weer hebt kun je met een plu in je handen een supertoffe dag hebben!
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
Trouwfoto’s: Thirza fotografie
