Intiem trouwen in een korte witte trouwjurk op Ibiza
Joyce: We riepen altijd al: áls we ooit gaan trouwen, dan willen we dat in het buitenland doen. Dat leek ons gewoon heel relaxed én je hebt natuurlijk meer kans op mooi weer. Mijn korte witte trouwjurk paste daar perfect bij.
Bovendien wilden we het niet vieren met een enorm groot gezelschap. Op grote feesten krijg je vaak niet iedereen te spreken die je wilt spreken en dat vind ik zo jammer. Vandaar de keuze voor een intieme bruiloft.
Één van de voorwaarden voor de plek was wel dat iedereen er gemakkelijk naartoe moest kunnen reizen. Curaçao is bijvoorbeeld toch weer een eindje weg.
We’re going to Ibiza!
Mark was vorig jaar met vrienden naar Ibiza geweest en was helemaal enthousiast. Het heeft vaak de reputatie van een feesteiland, maar er zijn ook juist hele mooie rustige stukjes met prachtige baaitjes. Heel idyllisch. Ik had zijn foto’s gezien en het leek me wel wat, dus zei ik: “Zullen we anders gewoon op Ibiza trouwen?”. Ik was er zelf nog nooit geweest, dus dat was wel spannend. Maar ik ken Mark al 13 jaar en ik vertrouwde hem helemaal; je weet ook wel van elkaar wat je leuk vindt.
We hadden de uitnodigingen al verstuurd toen we dan toch een keertje samen naar Ibiza afreisden om alvast wat te plannen voor de bruiloft. Gelukkig vond ik het fantastisch.
Mijn korte witte trouwjurk paste perfect in mijn reiskoffer
Joyce: De trouwuitnodigingen hadden we als flessenpost verstuurd. Plastic flessen die door de brievenbus konden, met zand en een briefje erin. Op het briefje stond dat we op Ibiza zouden gaan trouwen. De uitnodigingen moesten snel de deur uit, want mensen moeten dat natuurlijk ruim van tevoren kunnen plannen. Sommigen wilden er zelfs een vakantie aan plakken. Iedereen reageerde heel enthousiast!
We moesten sowieso eerst in Nederland voor de wet trouwen. Het plan was om dat gratis te doen en zo de focus te kunnen leggen op Ibiza. Maar voor gratis trouwen zijn tegenwoordig enorme wachtrijen. Ik belde ruim een half jaar van tevoren, en alles zat al vol. Uiteindelijk zijn we op een maandag getrouwd – in het klein, in Villa Geldrop. Alleen met de getuigen en onze ouders erbij.
Daarna hebben we lekker thuis geluncht met broodjes die we hadden laten bezorgen. Met champagne hebben we in de tuin geproost en ’s avonds zijn we nog uit eten geweest met onze ouders. Dat was erg relaxed en intiem.
De volgende dag zijn we op het vliegtuig gestapt naar Ibiza. Mét mijn korte witte trouwjurk. Dat was nog even spannend. Ik had ‘m van tevoren netjes aangemeld en geïnformeerd hoe ik die het beste mee kon nemen. Bij de vliegmaatschappij zeiden ze dat ze ‘m vast wel ergens op konden hangen in de cabine bij de stewardessen of dat de trouwjurk anders op vrije stoelen zou worden gelegd.
Maar toen we bij het vliegtuig aankwamen, bleek alles helemaal vol te zitten! Gelukkig had ik een korte witte trouwjurk gekocht en die konden we in de vakken van de handbagage languit op onze koffers leggen. Hij kwam gelukkig helemaal goed aan.
Vakantievieren en trouwen in een luxe villa met zwembad
Joyce: In Ibiza hadden we een villa afgehuurd. Daar staat Ibiza ook wel bekend om: mooie villa’s met zwembad. Dus wij wilden dat ook wel, die echte Ibiza-style.
Er konden tien mensen in overnachten. Wij verbleven in de villa, samen met nog acht gasten. De overige gasten verbleven in een hotelletje in de buurt. We hebben de verdeling zo gemaakt dat gasten met baby’tjes bij ons in de villa konden blijven, dat was voor hen het makkelijkst. Zo konden ze ’s avonds gewoon lekker gezellig mee-eten in de tuin met de babyfoon erbij.
Van tevoren twijfelden we nog even tussen de villa en een hotel, maar achteraf zijn we heel blij dat we voor de villa hebben gekozen. Het was heel relaxed en werd ook meteen een plek waar iedereen lekker in- en uit kon lopen. Zo voelde het ook echt als een vakantie.
De avond voor de bruiloft hebben we nog een walk-in-barbecue gehouden, heel vrijblijvend, maar je merkte dat iedereen toch wel in of rond het huis te vinden was. Ook de dag na de bruiloft lagen mensen lekker bij het zwembad te lezen bijvoorbeeld.
Op dinsdag kwamen we aan op Ibiza en we zijn op vrijdag getrouwd. We moesten nog wel wat dingen regelen hoor. We hadden bij aankomst bijvoorbeeld meteen een afspraak met de weddingplanner. Ja ‘weddingplanner’ klinkt zo hysterisch, maar zij was degene die veel dingen voor ons regelde. Ze had contact met de fotografen daar, heeft de catering ontvangen, enzovoorts. Via haar hebben we ook de trouwlocatie en het hotel gevonden.
De contacten hebben we zelf gelegd, dat is toch het leukste gedeelte, maar het waren allemaal tips van haar. Dat heb je ook wel nodig als je in het buitenland gaat trouwen. Je kunt mensen niet aankijken of langsgaan, dus je moet wel vertrouwen in ze hebben.
De dagindeling: alle plannen overboord
Joyce: Ik had de nacht voor de bruiloft heel slecht geslapen, ik denk toch een beetje van de spanning. De dame die mijn haar en make-up deed, kwam al heel vroeg. Mark heeft de mensen ontvangen. Vervolgens heeft iedereen zich buiten verzameld voor de villa – ik was toen nog in het huis.
Ik had mijn vader gevraagd mij naar beneden te begeleiden. Eigenlijk hou ik niet zo van tradities, maar dit vond ik toch wel mooi. En mijn vader was helemaal trots.
We hebben eerst foto’s gemaakt in en rond het huis. Het idee was om daarna naar de haven te rijden en met iedereen op een zeilboot te stappen. Maar er werd ons verteld dat het bij de haven slecht weer was, terwijl het bij ons stralend blauw was. Daarom hebben we de photoshoot verlengd. De fotograaf had zo langer de tijd, die vond dat helemaal leuk natuurlijk.
Rechtsomkeert
Toen we eenmaal met z’n allen op de boot zaten, was het weliswaar droog, maar de zee bleek te wild. De boot schudde als een gek en sommige mensen werden er een beetje misselijk van. Het plan was eerst om de ceremonie op de boot te doen – we zagen het al helemaal voor ons; de boot zou worden stilgelegd en in het zonnetje zouden we ons jawoord aan elkaar geven. Maar dit deed ons besluiten om te draaien. Dat was even improviseren, maar ik vond het niet heel erg. We waren blij dat we weer van de boot af konden!
Uiteindelijk hebben we de ceremonie in de tuin van de villa gehouden. Onze weddingplanner kon heel snel wat stoeltjes neerzetten en een gezellig hoekje maken voor de ceremonie.
Na de ceremonie hebben we geproost en daarna was er een barbecue. We wilden geen sta-barbecue, maar gewoon mooie gedekte tafels. Het was echt fantastisch. En Mark wou chocoladefondue als toetje. De chocola zat zelfs op m’n korte witte trouwjurk, haha! Nee, geen bruidstaart, dat vind ik altijd een beetje suf, dat aansnijden en voeren. En bovendien vond ik zo’n taart ook niet in de sfeer van Ibiza passen.
Als vermaak voor de gasten hadden we vuurdansers geregeld. Er barstte net een buitje los, maar ze gingen gewoon door terwijl wij stonden te schuilen onder een afdakje. En wij maar met z’n allen dansen onder dat afdakje!
Er was ook nog iemand die cocktails kwam maken, die bleef de hele avond cosmopolitans en mojito’s shaken. We hebben gedanst en gekletst en de avond eindigde in de jacuzzi met lichtjes en muziek.
Je benen (en bruidsschoenen!) laten zien in een korte witte trouwjurk
Joyce: In eerste instantie wilde ik gewoon een witte strandtrouwjurk. Maar het leuke van een echte trouwjurk vind ik dat je ook wel echt een bruidje bent; een wit strandjurkje heb je vaker aan, bij wijze van spreken.
Ik vond Assepoester via internet. Het was niet te klassiek en niet zo traditioneel; dat sprak me aan, want het moest wel luchtig blijven. En een enorme hoepeljurk zocht ik niet.”
Assepoester was de eerste bruidswinkel waar ik naartoe ben gegaan, samen met mijn zus. Het was een hele leuke dag, we hebben echt gelachen. Het was ook zo leuk om te ervaren hoe open alle klanten naar elkaar toe waren, zo van: “Goh, wat staat dat leuk” enzo. In andere bruidsmodewinkels wordt dat allemaal van elkaar gescheiden gehouden, maar ik vind het juist leuk om bij elkaar te kunnen kijken.
Ik heb eerst vier of vijf trouwjurken gepast die ik zelf uit de rekken had gehaald, maar dat was het allemaal niet. Een van de Meiden van Assepoester kwam toen met een korte witte trouwjurk aan waarvan mijn eerste reactie was: “Hee, wat een kort ding!”. Maar toen ik ‘m aanpaste zat ‘ie helemaal super. Toen was het inpakken & wegwezen. Ik heb nog nooit zo snel wat gekocht! Zelfs over een spijkerbroek doe ik langer. En ik ben een twijfelkont, dus dat zegt wel wat!
De absolute Joyce-jurk is een korte witte trouwjurk. Modern, niet overdreven; het model past bij mij. Bovendien zijn mijn benen wel oké, dus waarom zou ik die niet laten zien? Kun je tenminste ook nog leuke schoenen aan, haha! Want het is vaak zonde als je die niet ziet onder zo’n lange trouwjurk. Ik heb schoenen laten verven in een oudroze kleur. Ik was helemaal happy in mijn korte witte trouwjurk en dan straal je dat ook uit.
Rommelig & charmant
Joyce: We hebben die dag geen stress gehad. Niks liep zoals gepland en we hadden ook niet echt nagedacht over een plan B. We hadden van tevoren wel een schema, maar dat schema was al weg vanaf het punt dat we op de boot zouden stappen. Toch ging alles heel gemakkelijk.
Omdat we ook maar met een kleine groep waren, kon je ook makkelijk zeggen: jongens, we draaien om. Het was heel ontspannen en er hing echt een vakantiesfeer, iets wat je in Nederland niet makkelijk voor elkaar krijgt omdat je vaak de volgende dag alweer moet werken of andere verplichtingen hebt. De dingen die niet zoals gepland gingen, maakten onze dag juist lekker rommelig charmant.
Mijn tip voor andere Lucky Girls die op Ibiza of in het buitenland willen trouwen is: zorg dat je iemand hebt die goede contacten heeft en goede referenties kan geven. Je moet ook durven; ja zeggen en kijken hoe het loopt. Niet te strak plannen.
Wij wisten bijvoorbeeld nog niet wat de aankleding van de trouwlocatie zou zijn. Daardoor was het voor ons ook een verrassing. Als je dat soort dingen niet kunt loslaten, ga je het waarschijnlijk niet zo leuk vinden. Je moet het ook oké vinden als dingen anders lopen. Dan ontstaat juist die intieme, spontane sfeer.
De adresjes van Joyce:
Korte witte trouwjurk: Assepoester, Arnhem
Trouwlocatie: Villa Can Coves, San Miguel, Ibiza
Hotel: Casa Naya, San Lorenzo, Ibiza
Weddingplanner: Candida Jane Blaxall (Ibiza Wedding Shop)
Fotograaf: Maria Simon
