Jael (22): ”Ik wilde een klassieke kanten trouwjurk waar mijn buiksonde niet zichtbaar in zou zijn”
Trouwen nu het nog zonder rolstoel kan. Met dit in het achterhoofd wisten Jael (22) en Daan (25) in 7 maanden tijd hun bruiloft te plannen, inclusief walk-through receptie. Vanwege Jael haar ziekte was er één ding erg belangrijk: een mooie klassieke kanten trouwjurk vinden waar haar buiksonde niet zichtbaar in zou zijn.
Hoe ben je bij Assepoester terecht gekomen?
Dit kwam eigenlijk door mijn moeder. Zij wilde graag de trouwjurk cadeau geven en had jullie online gevonden. Vandaar dat ik samen met mijn moeder, schoonmoeder en broer naar Arnhem ben gereden voor een bezoek aan jullie winkel. En dat bleek een goede keuze, want vanaf de eerste seconde vond ik het zo fijn bij jullie in de winkel.
Wat goed om te horen! Wat sprak je het meeste aan?
Ik vond het vooral fijn dat niet alleen ik, maar ook mijn moeder en schoonmoeder zelf rond konden kijken, zoals in een normale kledingwinkel. Daarnaast sprak de gehele sfeer mij heel erg aan. Bij programma’s als Say Yes tot he Dress voelt het altijd zo formeel en stijf, terwijl het hier juist heel relaxt en gezellig is. Je mag gewoon binnenlopen zonder afspraak en zelf je gang gaan. Ook heel leuk om andere bruiden langs te zien lopen, naar elkaars jurken te kijken en een praatje te maken tijdens het passen. Er hangt gewoon een fijne ongedwongen sfeer.
Over dat passen gesproken, kan je vertellen waarom het vinden van een trouwjurk in jouw geval net iets lastiger was?
Ik heb een bindweefsel aandoening genaamd ‘Hypermobiel Ehlers – Danlos Syndroom’ in combinatie met dysautonomie. Door het syndroom gaan bijvoorbeeld mijn gewrichten snel uit de kom en door de dysautonomie kan kortgezegd alles wat binnen het lichaam automatisch geregeld wordt bij mij misgaan. Mijn maag krijgt bijvoorbeeld eten niet goed verwerkt, waardoor ik niet zelfstandig kan eten en afhankelijk ben van sondevoeding. Hierdoor leef ik nu al een jaar met een buiksonde.
Heeft dit ook invloed gehad op jullie trouwplannen?
Mijn buiksonde is zelfs de aanleiding geweest om te gaan trouwen. Vanaf dat moment wisten we namelijk dat de bruiloft die we in gedachten hadden heel anders zou verlopen. Van het aansnijden van de taart tot het diner met de familie. Bovendien kon ik steeds slechter lopen, waardoor we dachten: waarom wachten met de kans dat ik volgend jaar in een rolstoel zit? Een week later zaten we op het gemeentehuis om de datum te prikken en 7 maanden later stond de bruiloft gepland.
Wauw, een bruiloft regelen in 7 maanden, dat is niet niks. In hoeverre heeft je buiksonde de keuze voor een jurk beïnvloed of lastiger gemaakt?
Er was zoveel keuze in de winkel, dat viel mij echt alles mee. Ik had natuurlijk wel een aantal wensen, de buiksonde mocht niet zichtbaar zijn onder de jurk, ik wilde graag een wat hogere halslijn en kanten lange mouwen. Maar verder ging ik er open in. Ik heb dus ook verschillende jurken gepast, zoals een prachtige jurk die mij deed denken aan die van Megan Markle. Ik vond ‘m heel mooi, maar de button van mijn sonde stak zo erg uit dat ik ‘m snel weer uit heb gedaan.
De meiden in de winkel hebben toen heel goed meegedacht om de button zo veel mogelijk te verbergen. Een van hen kwam met het idee om een biesje te gebruiken en zo de button te verstoppen. Tijdens het passen van derde en vierde jurk met dat biesje werd mij al snel duidelijk dat het één van deze jurken zou worden.
Dat ging snel! Wat voor jurk is het uiteindelijk geworden?
Het is de derde jurk geworden: een heerlijk comfortabele strapless jurk die in A-lijn uitloopt met een losse kanten top met lange mouwen. Diezelfde jurk was er ook nog met een lange jurk van tule, maar ik vond de meer klassieke uitstraling net wat mooier. Bovendien paste de sonde er perfect onder, zonder zichtbaar te zijn.
Een week voor de bruiloft werd er door een tekort aan vocht ook nog een PICC-lijn (centraal infuus) in mijn bovenarm geplaatst. Hierdoor werd mijn gehele bovenarm bont en blauw. Gelukkig zijn we hier creatief mee omgegaan door van een huidkleurig shirt met lange mouwen een soort ‘cover’ te maken. Zo leek het alsof je mijn huid zag en bleef de blauwe arm goed verborgen. Niemand heeft het door gehad!
Wat een slimme oplossing, dus toen was je écht klaar voor de grote dag?
Zeker! In ons geval waren het zelfs 2 grote dagen. In verband met mijn gezondheid was een groot feest sowieso niet mogelijk, maar vanwege de drukte hebben we ook de ceremonie en receptie gescheiden gehouden. We zijn uiteindelijk op 6 april getrouwd tijdens een flits-huwelijk. Via een live Facebook-verbinding in een besloten groep keken vrienden vanuit huis mee. Buiten stonden ook nog familieleden op ons te wachten aan wie we na afloop de ringen lieten zien. Voor hen had ik jute tasjes gemaakt met een petit fourtje, flesje champagne en een gelukspoppetje in bruidsvariant. Een leuk cadeautje waarmee ze thuis konden proosten.
Vervolgens zijn we naar Maasbommel gereden voor het fotomoment en een lunch met onze familieleden. Ik kon het zelf niet eten, maar de lunchboxen zagen er heerlijk uit. Rond 14:30 ging iedereen weer naar huis. Dit lijkt misschien vroeg, maar voor mij was dit echt een heel intensieve dag. En er kwam natuurlijk nog een tweede dag aan. Op 10 april vond namelijk de ‘walk-trough’ receptie plaats voor vrienden en familieleden
Hier zijn we héél nieuwsgierig naar! Vertel, een walk-trough receptie?
Ja, leuk hè! De receptie vond plaats in de Tuinen van Appeltern, hier staan inspiratiehuisjes door het hele park en zo zijn we op het idee van een walk-through receptie gekomen. De gasten liepen dus zelf in groepjes van 5 door het park en konden op 8 verschillende plekken een hapje of drankje pakken, door een fotoboek bladeren of op de foto gaan bij de photobooth.
We hadden het zo gepland dat bepaalde familie- en vriendengroepen elkaar tijdens de wandeling tegenkwamen. Ze liepen ook langs onze ouders, waardoor zij een los momentje met iedereen hadden. Zelf zaten we bij een stop met een lange tafel en goedgevulde koelkast waardoor we met elk groepje echt een privé momentje hadden en met gepaste afstand konden bijkletsen. Het was echt een heerlijke dag waar we zoveel leuke reacties op hebben gekregen.
Ondanks de coronamaatregelen en het snelle plannen had ik het echt niet anders gewild.
Dat klinkt als een prachtige dag. En tot slot: hoe reageerde iedereen op de jurk?
Iedereen vond het een typische Jaël jurk, een jurk die echt bij mij past. Ze vonden dat ik een mooi klassiek bruidje was. Niemand heeft iets gezien van de buiksonde of PICC-lijn, waar ik heel blij mee was!
Jael heeft tot slot nog een boodschap voor andere vrouwen die misschien in eenzelfde soort situatie zitten. Ze vertelt: ‘’Aan alle vrouwen die onzeker zijn: weet dat er écht genoeg keuze is. Je hoeft niet bang te zijn om jurken te gaan passen. Wat je ook hebt of wat er ook is: jij mag jezelf zijn en jezelf omarmen. Je bent mooi zoals je bent!’’
Wil je ook een jurk waarin je jezelf op je mooist voelt?
Kom langs, dan vinden we samen de jurk voor jou.
Foto’s door:
@Bysilkethijssen By Silke Thijssen Photography
@brittraafsfotografie Britt Raafs Fotografie
