Josta (28) wilde geen betuttelend gedoe, maar zélf de teugels in handen hebben

Bekijk alle 11 foto's

Josta en Rick uit Horst (Limburg) gingen – lekker eigenwijs – voor een ‘geregistreerd partnerschap XXL’. Toch droomde Josta ervan dat dat in een witte jurk zou gebeuren. Haar keuze viel op Assepoester: “Gewoon vanwege de hele sfeer, dat je zelf de teugels in handen hebt. Ik heb het al mijn vriendinnen aangeraden: ga je trouwen, ga daar naartoe!”

Waarom viel jouw keuze op een niet-truttige trouwjurkenwinkel, oftewel Assepoester?

Josta: Ik dacht: ik fix wel even een jurk op internet. Daar had ik er een aantal van besteld en toen dacht ik: nee, ik ga dit één keer doen, dan wil ik het goed doen. Ik hield alleen niet zo van het prototype ‘bruidswinkel’.

Wat stootte je dan af aan een traditionele bruidswinkel?

Naar mijn idee wat het allemaal zo betuttelend, zo van: je mag niks zelf. Ik wilde er daarom niet te veel werk van maken. Maar toen kwam ik Assepoester tegen. Ik heb op Instagram gekeken, het lookbook gedownload. Ik ging daarna zonder verwachtingen naar de winkel.

En, hoe was het bij Assepoester?

Ik vond het zo ontzettend fijn! Het was heet en de airco was kapot, dus dat gaf een extra dimensie, haha. Maar het heeft wel de dag echt gemaakt. Zo fijn dat ik lekker zelf door de rekken kon gaan. Ik vond ook dat ik door het personeel prettig behandeld werd. Ze zeiden bijvoorbeeld: ‘Doe lekker je eigen ding, heb je vragen, ik kom af en toe even peilen’. Of: ‘ik heb nog wel een idee’.

Had je een idee in je hoofd van het type trouwjurk dat je wilde?

Ik ging voor het idee van een korte trouwjurk en dat is het niet geworden. Fijn dat ik bij Assepoester zelf uit de rekken kon trekken wat ik leuk vond. Ik heb mijn jurk zelf gespot, die heb ik als één van de eerste aangehad. Uiteindelijk wist ik: dit is ‘m gewoon, klaar.

Was het niet een takke-eind rijden naar Arnhem?

Drie kwartier met de auto. Ik heb altijd in Nijmegen op school gezeten. Mijn man heeft ook zijn trouwpak in Arnhem gevonden. Dat vond ik wel symbolisch.

Assepoester staat ook bekend om betaalbare trouwjurken. Heeft budget ook nog een rol gespeeld in jouw keuze?

Niet zozeer het geld, maar wél het idee dat ik me heel graag mooi wilde voelen. Over de bruiloft dachten we vrij nuchter: mijn broer kan wel foto’s maken, we doen het wel even op een blauwe maandag zo onder tafel… Ik ben heel erg blij dat we in die zin toch nog wel hebben uitgepakt, het was een hele speciale dag. Maar ik ben niet echt voor de prijzen naar Assepoester gegaan, meer voor de visie. En nou ja: geef me een roze winkel en ik ben verkocht! Daarbij gewoon de hele sfeer, dat je zelf de teugels in handen hebt. Ik heb het al mijn vriendinnen aangeraden: ga je trouwen, ga daar naartoe!

In traditionele trouwjurkenwinkels waar je op afspraak wordt ontvangen, ben je de enige klant, samen met de verkoopster. Bij Assepoester is dat helemaal anders en zijn er meer Lucky Girls. Wat vond je daarvan?

Ik vond het alleen maar prettig, zodat de focus dan niet teveel op mij ligt. Het was ook fijn dat er een vast aanspreekpunt was, maar dat die ook nog gewoon met andere vrouw bezig was. Als ik iets van haar wilde, zag ze dat meteen en kwam ze meteen naar me toe. En af en toe kwamen ze even peilen. Dat we dat lekker samen konden doen maar dat zij er wel voor ons was, voelde goed. Ik kon ook even spieken bij andere bruiden of ik een andere jurk wel of niet wilde proberen. Dat vond ik ook wel heel handig! Het voelde allemaal heel relaxed.

Ben je goed geholpen bij het maken van je keuze?

Supergoed! Ik vond haar ontzettend prettig in de omgang. Ze voelde aan wanneer we wat wilden vragen, ze kwam met suggesties en ideeën, maar niet zo dat ik dacht: hier heb ik nu geen behoefte aan. In verband met corona kon ze niet echt meehelpen in de paskamer, maar ze voelde wel aan als ze dichterbij kon komen, met afspelden enzo.

Wat ik ook heel erg leuk vond, was dat er af en toe andere verkoopster langskwam en ook reageerde. Dan zei ze bijvoorbeeld: ‘Ik zou dat eens proberen dat is meer jouw ding’. Zij was echt met ons bezig en andere verkoopsters gaven af en toe feedback, maar wel op een prettige manier.

Bron: Love by Loes photography

Waarom was dit dé jurk voor jou?

Ik wilde een trouwjurk met een open rug, maar wat ik vooral heel fijn vond, was dat deze jurk open was met kant. Er zat een soort kanten patroontje op. En de voorkant was heel mooi. Niet bloot, ik trouwde in de winter en dan wil je niet zo’n hele blote jurk. En dan met zo’n klein mouwtje. Ook de onderkant was fantastisch, als die een beetje gedrapeerd werd, die heeft ‘m gemaakt.

Ik was er intens blij mee en heb de hele dag gesmiled. Ik dacht alleen maar: ik wil mijn man vertellen hoe mooi ‘ie is!
Op de dag zelf dacht ik nóg meer dit is ‘m gewoon, ik was er zo ontzettend blij mee. Dit is gewoon mijn jurk.

Je hebt er ook nog een tof bontje bij aangetrokken!

In de winkel hadden ze al wat bontjes en een stola, maar dat vond ik een beetje oubollig. Mijn tante zei: ‘Het is veel te koud in december, je moet er wel iets op aan doen’. Toen heb ik dit jasje erbij gevonden. Zowel zonder als met het jasje vind ik het mooi. Op ons feest in de zomer gaat ‘ie gewoon uit.

Ik moest de jurk nog een beetje laten inkorten en mijn tante had stiekem bij de naaister een stukje stof af laten halen en daar een bijpassend mondkapje van laten maken. Heel handig, want toen we bij het gemeentehuis naar binnen liepen, moesten we een mondkapje op. Dat had niet beter gekund.

Jullie hadden een lockdown bruiloft. Hoe was dat?

Ja, we hebben toch de sprong gewaagd! Mijn fotograaf noemde het ‘Geregistreerd partnerschap XXL’. Ik wilde nooit trouwen. Maar toen we precies drie jaar samen waren, heeft Rick me verrast met de vraag: ‘Wil je met mij geregistreerd partnerschap aangaan?’. Ik kwam thuis, het huis was versierd met rozenblaadjes en kaarsjes, heel lief. Hij gaf me zelfs een symbolische ring. Superleuk!

Ik droomde zelf van een groot feest, ik in een witte jurk, mijn man in een blauw pak. De liefde vieren, maar of dat dan trouwen heet, maakt voor mij niet uit. We hebben met elkaar afgesproken: we noemen het geregistreerd partnerschap, maar eigenlijk zijn we gewoon man en vrouw.

Te gek: gewoon lekker op jullie eigen manier!

Ik heb vaak genoeg bruiloften meegemaakt waarbij de bruid de hele avond doodop is en het feest niet volledig af kan maken. Dan zijn er te veel indrukken en kun je niet optimaal genieten. We hadden al bedacht: we doen het gewoon in twee keer. Één keer een ceremonie met familie, uit eten en borrelen – dat is door corona nog niet gelukt helaas. De andere keer houden we een groot feest. De ceremonie hebben we gehad, het feest zal in juni plaatsvinden. Maar er zit geen druk achter. Moeten we het verzetten, dan is dat niet zo heel erg, we hebben onze mooie dag al gehad!