Gratis trouwen op woensdag, een lange trouwjurk met kant en met je hele familie in een hotel
Nicole: Ik kom uit Duitsland; daar hebben Joep en ik elkaar ook leren kennen. Het was liefde op het eerste gezicht!
Vijf jaar geleden ben ik naar Enschede verhuisd en zijn we gaan samenwonen. Toch wisten we al heel snel dat trouwen in Duitsland niet handig zou zijn; de familie van Joep is veel groter dan die van mij en dan zouden er meer mensen ver moeten reizen. Het kerkelijk huwelijk wilden we sowieso vieren in de kerk in Doetinchem. Joep is daar geboren, zijn ouders wonen er en als we bij hen zijn, ga ik daar vaak naar de kerk.
Voor het feest kozen we voor feestlocatie ’t Peeske in Beek (Montferland), een restaurant in een dorpje vlakbij Doetinchem en direct gelegen aan het Montferlandse bos. Precies wat we wilden; dichtbij de natuur zijn. We waren er op slag verliefd op.
Sympathiek
Nicole: Ik heb heel veel websites van bruidsmodewinkels bekeken, maar ik vond ze allemaal heel serieus en luxurieus overkomen. Wat me aansprak aan Assepoester waren de verhalen op assepoester.com en de instelling dat je je bruiloft vooral op je eigen manier moet vieren. Dat vond ik ontzettend sympathiek!
Omdat ik graag met mijn moeder en oma naar een bruidsjurk wilde gaan kijken, ben ik eerst in Duitsland gaan zoeken. Maar dat vond ik echt helemaal niks; de trouwjurken pasten allemaal niet mooi, hadden geen mooie pasvorm. Ze konden wel vermaakt worden, maar dat zou lang duren. Bovendien vond ik het op die manier lastig om me voor te stellen hoe ze zouden staan. Ik wilde mezelf zien in een trouwjurk en meteen denken: wooow, dit is het!
Ik had zó gehoopt op dat gevoel
Naomi: Daarna ben ik een keer met mijn schoonmoeder en schoonzusje naar Assepoester in Arnhem gegaan. We zagen de lange trouwjurk met kant al in de etalage, die vonden we meteen heel tof!
Ik vond het ook heel prettig dat ik zelf tussen de jurken mocht kijken; in andere bruidsmodewinkels werd ik behandeld alsof ik een indringer was. Daar moest ik eerst een half uur een gesprek hebben met een mannelijke verkoper over wat ik mooi vond; daarna koos hij wat trouwjurken uit die ik kon passen. Dat voelde voor mij helemaal niet natuurlijk aan; als je gewoon gaat shoppen gaat het toch ook niet zo?
De eerste trouwjurk die ik aantrok bij Assepoester, was het al. Ik keek in de spiegel en dacht: zooo! Ja, echt heel gaaf ja. Ik had zó gehoopt op dat gevoel. Ik was meteen aan het stralen. Bovendien bleek deze lange trouwjurk met kant als gegoten te zitten. Ik kon erin zitten en normaal lopen. Ik begon meteen een beetje te dansen in de winkel!
De reacties op mijn trouwjurk waren heel tof. Ik heb zó bizar veel complimenten gekregen! Joep vond ‘m ook fantastisch. Hij zei dat deze trouwjurk echt bij me past.
Heel nuchter
Naomi: Voor ons was vooral de kerkelijke bruiloft van belang. Om te trouwen voor de wet, hebben we gekozen voor het gratis moment op woensdagochtend. Dat kon maar op twee tijdstippen: om 09:00 en om 09:30 uur.
Van tevoren kregen we een brief thuis waarin stond uitgelegd dat we geen muziek mochten kiezen, geen speech zouden krijgen en maximaal acht mensen mee mochten nemen. Heel nuchter dus, niks romantisch aan. Maar dat vonden we prima: zo konden we veel geld en moeite besparen en die in de kerkdienst en het feest stoppen.
Toch heeft het nog heel mooi uitgepakt. We hadden een hele lieve trouwambtenaar die zelfs een gedichtje heeft voorgelezen. Hij vroeg ons op te staan en elkaars hand vast te houden voor het jawoord. Ik droeg een wit zomerjurkje dat ik toevallig nog in mijn kast had hangen en Joep droeg een pak dat hij al had.
Hotel vol familie
Naomi: Op de dag van het kerkelijk huwelijk en het feest zat ik al heel vroeg bij de kapper voor mijn kapsel en make-up. We hadden een hotel geboekt in de buurt van de feestlocatie, dat zat vol met vrienden en familieleden.
Om 13:30 begon de mis in de kerk in Doetinchem, op ongeveer 20 minuutjes rijden vanaf het hotel. Dat was het eerste moment waarop Joep en ik elkaar zagen die dag. We hebben ’s ochtends ons best moeten doen om elkaar niet tegen te komen in het hotel! Er zijn heel wat sms-jes heen en weer verstuurd tussen mijn moeder en broer om dat voor elkaar te krijgen.
Mijn vader heeft mij begeleid naar het altaar. Ondertussen speelde een strijkkwartet van studenten; de muziek hebben we zelf gekozen.
Hoe dat moment was waarop ik Joep zag? Ik wilde hem meteen heel graag kussen! Ik vroeg: mag ik je nu al kussen? Dat hebben we gewoon gedaan.
Een supergrappig moment was dat waarop Joep de ring om mijn wijsvinger probeerde te krijgen. Ik fluisterde wijzend naar de juiste vinger: ‘dit is mijn ringvinger!’. Blijkbaar hoorde iedereen het, want er werd meteen gelachen. Dat zijn de mooiste momenten, als de sfeer losjes is.
Proosten in het bos
Naomi: We zijn meteen in de auto gesprongen en naar de feestlocatie gereden. Daar hebben we in het bos geproost. We hadden een mooi plekje gekozen en aan de mensen van het restaurant gevraagd om rozenblaadjes op de grond te strooien.
Omdat ik half-Pools ben, hebben we ook nog volgens Poolse traditie onze lege glazen over onze schouders naar achteren gegooid. Het is de bedoeling dat die glazen breken en dat je als bruidspaar samen de scherven opruimt. Het stoffer & blik stonden al voor ons klaar!
Binnen in het restaurant stond ons taartenbuffet. We hebben rode schorten met hartjes omgedaan en samen de taart aangesneden. Er waren verschillende soorten, van carrotcake tot aan citroencake en frambozentaart. Dat vonden wij veel leuker dan één bruidstaart, verschillende smaken, zoals er ook verschillende mensen met verschillende smaken zijn. De taarten waren gemaakt door een bakker uit de buurt.
Foto’s & feest
Naomi: Daarna hebben we een fotosessie gepland, gevolgd door het diner. Over een aantal uur verspreid kregen we tien verschillende hapjes geserveerd. Hele lekkere hapjes! De band kwam rond 20:00 uur aan. We hadden gekozen voor een coverband, bestaande uit drie muzikanten die akoestisch spelen. Heel erg tof.
Ik had speciaal voor Joep een verrassing georganiseerd. Ik zing graag en mijn broer is pianist. Samen hebben we voor de bruiloft geoefend op een nummer en nadat de band de eerste set had gespeeld, ben ik naar ze toe gelopen om te vragen of ik mijn nummer mocht zingen. Ik was superzenuwachtig, maar het ging goed. Daarna werde gelijk de eerste dans ingestart op ‘Love you more’ van Racoon. Toen was de dansvloer geopend!
We hebben die avond gedanst, lekker gekletst… de tijd gaat zó snel op zo’n avond! Het feest duurde tot middernacht. Van tevoren hadden we jampotjes verzameld, die stonden op tafel met een theelichtje of bloemen erin. Om 24:00 uur hebben we de gasten gevraagd om zo’n potje te pakken met een kaarsje erin. Terwijl wij de laatste dans dansten, stond iedereen om ons heen met een kaarsje. Heel romantisch!
Daarna zijn we met z’n allen naar buiten gelopen, naar de vijver, en hebben we de kaarsjes aan de rand neergezet. Op die plek hebben we iedereen bedankt voor een ontzettend mooie dag.
Tijd voor jezelf
Naomi: Het hoogtepunt vonden wij allebei de fotoshoot met de fotografen. Omdat het zo’n mooi moment was, even los van de planning, gedoe en de mensen. Het is een moment waarop je weer even met z’n tweeën bent, rust voelt en weer bij je gevoel van geluk kunt zijn. We hadden de natuur om ons heen, konden elkaar vasthouden… daar hebben we erg van genoten. Het is echt een beetje tijd voor jezelf op zo’n drukke dag.
Mijn gouden tip voor andere Lucky Girls is: let er vooral op dat je dingen doet die je zélf leuk vindt. Zorg vooral dat je je niet gedwongen voelt om bepaalde keuzes te maken. Doe waar jij je prettig bij voelt! En probeer je niet druk te maken om wat er mis kan gaan: op de dag zelf merk je er toch niks van! Er gaan altijd dingen mis, maar dat maakt de dag niet minder fantastisch…
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Nicole:
Kanten trouwjurk: Assepoester, Arnhem
Trouwfoto’s: De Kievit Bruiloften
