Weddingplanner Linda vond haar crop top trouwjurk bij Assepoester: “Binnen een uur zaten we aan de champagne!”
Door te gaan trouwen vond Linda (36) een nieuwe job als weddingplanner. Samen met haar man Piet (37) en dochtertjes Saar (7) en Fien (2) beleefde ze de dag van haar leven, die ze normaal gesproken voor andere bruiden verzorgt! En dat allemaal in haar perfecte crop top trouwjurk.
Wat had je eerder gevonden, je crop top trouwjurk of je nieuwe job?
Linda: Ja, toch die baan! Ik was management assistente en was helemaal niet op zoek naar een nieuwe baan. Maar tijdens het oriënteren naar de muzikale invulling voor onze bruiloft kwam ik in contact met Mart, eigenaar van HabbEvents, die met name bruiloften en bedrijfsfeesten organiseert.
We hadden veel leuke gesprekken waaruit bleek dat we erg op een lijn zaten. Hij was op zoek naar ondersteuning en zo heb ik de sprong in het diepe gewaagd en mijn baan opgezegd. Als zijn rechterhand ben ik nu event stylist. Ik regel alles wat er nodig is om bruidsparen een perfecte dag te bezorgen!
Hoe zag jouw eigen perfecte dag eruit?
Linda: Met een klein clubje van de daggasten, ongeveer dertig personen, hebben we geluncht in onze ruime tuin. Aan mooi gedekte, lange tafels met juten tafellopers, vaasjes met veldbloemen, en etagères met belegde broodjes.
Met een rode, Engelse dubbeldekker bus zijn we naar de locatie gereden. Dat was aan een mooi park, waar we de ceremonie in de bossen hebben gedaan. Met retro, houten klapstoeltjes en een heel oude katheder voor de Babs. De veldbloemen kwamen hier weer terug en we hadden dromenvangers opgehangen voor de personen die we helaas op deze bijzondere dag moesten missen.
Dat klinkt inderdaad allemaal goed door gestyled! Had je dat zelf gedaan?
Linda: Ja, we hebben alles zelf bedacht en de hele dag verliep op onze manier. Zo hadden we ook nog een speciale kinderceremonie. Alleen al in de familie waren er zeven kinderen en via de daggasten nog eens twintig. Zij werden ook allemaal opgehaald in de rode bus en we hebben de ceremonie in een kinderlijke vorm voor ze over gedaan.
De broer van Piet had een hoge hoed en een snor op gedaan en ons nog eens getrouwd. Zo kregen de kinderen een beetje een idee van een bruiloft. Ze mochten ook vragen stellen en we hebben samen liedjes gezongen. Daarna hebben we bruidstaart gegeten. En terwijl zij lekker konden rauzen in de aangrenzende speeltuin, hebben wij de hele dag relaxed buiten geborreld.
Wat een leuk en origineel idee zo’n kinderceremonie! Hoe kwam je daar zo op?
Linda: Wij zelf en veel van onze vrienden hebben kinderen die nog nooit een bruiloft hadden meegemaakt. Ze waren er best wel mee bezig en vonden het heel interessant. Trouwen, wat is dat dan? We wilden de ceremonie intiem houden en dat wordt lastig met twintig kinderen erbij. En zo kwamen we op dit idee.
Ze hoefden niet lang stil te zitten of in het gareel te blijven. We hadden de locatie ook gekozen omdat er een grote speeltuin bij was waar ze lekker konden spelen. Later hebben we nog frietjes en ijsjes gegeten en met de bus werden ze ook weer thuis gebracht.
Voor de gasten ook ideaal dus?
Linda: Zeker, wij konden mooi verder met het diner. Tussen de gangen hebben we weer buiten geborreld en werden er speeches gedaan. Om twaalf uur was deze dag afgelopen. Iedereen werd met de rode bus thuisgebracht. Piet en ik werden als eersten afgezet bij ons bed&breakfast. Het was heel leuk om zo afscheid te nemen van de daggasten.
De volgende dag hadden we ’s avonds pas het feest, in een gave feestzaal met een man of honderd. Dat was gewoon een gezellig feestje zonder poespas, speeches of stukjes. Als verrassing kwam er wel een Nederlandstalige artiest, die allemaal bekende meezingers zong. Het was een cadeautje van mijn nieuwe baas. Dat gaf extra sfeer aan de avond, superleuk!
Hoe hebben jullie dochters jullie trouwdag beleefd?
Linda: Saar werd heel erg betrokken in het verhaal. Zij heeft me namelijk samen met Piet ten huwelijk gevraagd. Toen droeg ze de ring voor mij, en ze mocht ook nu de ringen brengen. Zij en Fien hadden ook allebei dezelfde ringetjes die ze bij elkaar om deden. Dat vond Fien ook heel interessant! Ze zagen er allebei uit als prinsesjes, in hun witte jurkjes!
Zelf zag je er ook prachtig uit in je crop top trouwjurk!
Deze jurk is echt mijn ding. Heel eenvoudig, hij zat als gegoten en ik voelde me er heel mooi in. Toen ik ‘m aan deed in de winkel wist ik meteen: dit is ‘m!
Hoe was je bij Assepoester terechtgekomen?
Ik was al bij een paar van die traditionele bruidsmodezaken geweest, maar dat was zó mijn ding niet! Je wordt dan door iemand aangekleed en daar werd ik niet gelukkig van. Ik was bang dat ik die ene jurk nooit zou vinden. Toen mijn fotograaf me tipte dat je bij Assepoester zelf door de winkel mocht neuzen dacht ik meteen: ‘Dat bevalt me wel!’.
Wat was je eerste indruk in de winkel?
Linda: Ik ging er alleen met mijn moeder ‘gewoon even heen’, zonder al te veel te verwachten. Al bij binnenkomst had ik het gevoel dat dit weleens iets kon gaan worden. Het begon met koffie en iets lekkers en een uur later zaten we al aan de champagne. Toen had ik mijn jurk al gevonden.
Met welk idee kwam je naar Assepoester?
Linda: Ik wilde niet te veel poespas en geen bling bling. Het moest gewoon eenvoudig worden, maar ik wilde wel een beetje bruid zijn. Ik vond kanten trouwjurken heel erg mooi en een trouwjurk met een open rug. Het was heerlijk dat ik zelf rond kon kijken, in plaats van beschrijven wat je wilt en dat iemand anders dan voor je gaat zoeken. Op die manier hadden ze deze crop top trouwjurk nooit voor me gevonden. Ik wist zelf niet eens dat het bestond, een jurk uit twee stukken!
Hoe heb je deze crop top trouwjurk gevonden?
Linda: Ik zag deze op de pop in de etalage en dacht in eerste instantie dat het een jurk was. Het totaalplaatje was heel mooi, maar vooral het bovenstuk trok mijn aandacht. Dat was een off shoulder top van kant. Het typische is dat die top me voor geen meter stond, want ik heb best brede schouders. Maar de rok zat perfect en vond ik ook meteen mooi. Dus ik baalde onwijs.
Gelukkig wist de verkoopster dat de top er ook nog in een andere variant was. In principe met precies hetzelfde lijfje, alleen hoog gesloten en ook met blote schouders. Dat paste veel beter bij me. Ik zag het meteen toen ik uit het hokje kwam, en mijn moeder was in tranen toen ze me zag: dit was ‘m!
Waardoor was je zo zeker van je zaak?
Linda: Hij zat meteen als gegoten en ik vond het leuk dat het een losse top was met een rok. Hij is helemaal van kant met een klein sleepje onderaan. Tot de hals gesloten en met blote armen. Een jurk met blote nek en schouders had ik ook heel mooi gevonden, maar ik voelde me hier goed in. Dit bén ik!
Wat is je het meest bijgebleven van je dag?
Linda: Het moment dat de ceremonie begon en ik met onze twee meiden naar Piet toe liep. Door de bossen en tussen de stoeltjes door. Die locatie hadden we zelf gekozen en aangekleed. De meeste mensen die daar trouwen doen het op het grasveld, niet in het bos. En normaal staan er stoelen met rood pluchen. Onze stijl was een beetje bohemian, zonder daar in door te slaan. Hier in de tuin had het juist weer de sfeer van een Franse lunch. Alles was zoals wij het graag wilden.
Sta je nu ook anders in je werk, nu je zelf hebt ervaren hoe het is om te trouwen?
Linda: Oh zeker! Als er nu bijvoorbeeld een bruid voor de zoveelste keer belt over de kleur van de tafelloper, dan snap ik dat. Het moet de mooiste dag van je leven worden, je bent daar zo mee bezig, en dan verander je nog weleens van gedachten. Het moet tot in detail geweldig worden, dus ook de kleur van die tafelloper is daarin bepalend. Het is niet altijd fijn, maar ik snap het wel. Het hoort er gewoon bij!
Wil je ook zo’n droombruiloft?
Kom langs, dan vinden we samen de jurk voor jóu.
Foto’s: Crebas fotografie
