Lucky Girls: trouwen in een schattig klein kapelletje op Aruba, een Sambaballenbus en feesten in je bikini
Er zijn Lucky Couples die speciaal naar een tropisch strand afreizen voor hun bruiloft, maar Nicole (32) en Perry (38) hoefden dat niet. Zij wonen immers op Aruba. Nicole: “Perry werkt bij de Marine en is voor drie jaar geplaatst op Aruba. In augustus 2009 zijn we verhuisd naar het ‘One happy island’ . In juli komen wij weer naar huis en om eerlijk te zijn ben ik nu wel helemaal klaar met het eiland, haha! Als je hier op vakantie komt is het helemaal geweldig: supermooie witte stranden met turkooisblauwe zee, maar het is hier gewoon altijd bloedheet in huis. En dan met twee kleine kindjes die gewoon elke dag ook naar school gaan, het huishouden, de boodschappen, noem het maar op. Dat valt niet altijd mee.” Om hun avontuur in Aruba op een bijzondere manier af te sluiten, besloten ze er te trouwen. Want met zon, zee en strand voor de deur, zou je haast wel gek zijn om een grijs & grauw Nederlands gemeentehuis op te zoeken…
Nicole: “We zaten meteen op een lijn: we wilden gewoon een hele relaxte dag, zonder stress en zonder feestjes of dinertjes die vaak standaard op bruiloften zijn. We hebben eerst alle papieren uit Nederland opgevraagd, geboorteaktes en uitschrijving van de gemeente, anders kun je hier niet trouwen. Ik ben katholiek opgevoed, ik kom uit Brabant en ik wilde graag voor de kerk trouwen. Perry heeft geen geloof. De oplossing vonden wij samen, door het vinden van de mooiste locatie op Aruba en vlootpredikant Johan Trouwborst. Op deze manier was de Marine voor Perry er ook bij betrokken en kon ik symbolisch voor de kerk trouwen zonder officeel heilig sacrament.”
“We hebben er bewust voor gekozen om op Aruba te trouwen, met als consequentie dat sommige vrienden en familieleden er niet bij konden zijn. We kennen elkaar nog maar vijf jaar, hebben hier drie jaar gewoond, hebben twee kindjes – ons zoontje is hier op Aruba geboren – we wilden Aruba gewoon op een mooie manier afsluiten. En ja… deze locatie is natuurlijk geweldig… dat kun je nooit ergens anders overdoen. In totaal zijn er 10 gasten uit Nederland gekomen, daar waren we echt super blij mee! Alle andere familie en vrienden moeten het met de foto’s doen en onze verhalen. Alleen Perry’s moeder, mijn ouders, broer, tantes en nichtjes zijn overgekomen uit Nederland; die zijn hier bijna allemaal twee weken op vakantie geweest. Dat was supergezellig. In totaal hadden we 30 daggasten op de bruiloft.”
Trouwen in een kerkje met zeezicht
“Ik had altijd de wens om in de Alto Vista Kapel te trouwen. Een kleine katholieke kapel waar weinig trouwceremonies gehouden worden. De Arubanen zijn erg religieus en het duurde dan ook twee maanden voor wij toestemming kregen van de pastoor om daar te mogen trouwen. De dominee, Johan, is naar de parochie gegaan om toestemming te vragen. Ik had ook een persoonlijk brief geschreven waarin ik uitlegde wat mijn achtergrond is en dat ik graag voor de kerk wilde trouwen, dat we twee kindjes hebben die ook gedoopt zijn: dochter IJssel (4) en zoon Bijn (1,5). Uiteindelijk zijn ze daarmee akkoord gegaan. Op Aruba gaat niets makkelijk.”
“Johan Trouwborst, de marine vlootpredikant zat de dienst voor. Een geweldige en humoristische protestantse dominee die een gemengd huwelijk in een katholieke kapel mag doen. Hoe gaaf is dat! Daarnaast ook een goede vriend van ons dus dat maakte de dienst heel persoonlijk.”
“Ik had een ontzettend lieve ceremoniemeester, Pauline, een goede vriendin van mij en tevens de vrouw van de dominee. Zij heeft samen met nog een andere vriendin alles aangekleed en opgebouwd en heeft voor mij hele mooie tule lintjes en strikken gemaakt die ze op de kerkbanken hebben gehangen.”
“Het is eigenlijk een heel schattig, beetje kitscherig kerkje. Er staan allemaal van die nepbloemstukken in, zoals ze dat in Zuid-Amerika ook allemaal doen. Het kerkje staat op een berg met zeezicht. Voor de ramen zitten houten shutters, die zet je open en dan kan de wind er lekker door heen waaien.. Er is geen electriciteit maar we hadden wel een kleine ventilator op batterijen gelukkig! Bovenop een berg met uitzicht op zee, de wind blaast er lekker doorheen… het is een plek waar je echt tot rust komt. Heel veel mensen rijden er ‘s ochtends even naar toe om even tot rust te komen, te bidden en een kaarsje op te steken. Er komen ook veel toeristen naartoe. We hadden buiten een bord neergezet dat er een privébruiloft aan de gang was.”
Het draaiboek: ’s ochtends trouwen…
“Onze trouwdag begon om 6:30 ’s ochtends toen ik naar het hotel van mijn ouders ben gegaan. Daar heb ik mezelf opgemaakt en aangekleed en daar kwam de kapper naartoe. Zij heeft mijn haren heel hip in knopen opgestoken met mooie bloemen erin. Mijn dochter werd helemaal mooi ingevlochten.”
“Om 7:30 bracht Perry de kindjes, die hebben we aangekleed. En om 8:15 stond Perry ons op te wachten in het hotel. Het Riu Palace is een groot wit hotel met een hele lange veranda en loopbrug tussen de gebouwen. Perry stond bovenaan en ik stond onder. Hij stond mij op te wachten en we liepen zo naar elkaar toe met de kindjes. Een erg mooi moment.”
“Eerst hebben we de fotoshoot gedaan met de fotograaf op het strand. Het is een Nederlands stel dat in Aruba woont; Mark en Cassandra van Crooze Fotografie. In de tussentijd verzamelden de daggasten zich in de hotellobby. Die vertrokken met de sambaballenbus, zo noemen we die. Officieel heet het de Kukoo Kunuku bus. Dat is een bus met heel felle kleuren en daar zitten allemaal sambaballen in en franjes aan; de gasten zijn met gezellige tropische muziek over het eiland gereden vanaf het hotel naar de kapel toe. Toen konden wij op ons gemak weer terug naar de hotelkamer om even op te frissen, want ja, het is hier gewoon erg warm. De vader van een jongetje dat bij mijn dochter in de klas zit, wilde ons rijden in zijn auto.”
“Toen we daar bij de kapel aankwamen, stonden alle gasten al klaar. Er waren ook veel Amerikaanse toeristen die foto’s aan het maken waren, want het was toch een hele happening daar. Mijn vader gaf mij weg, IJssel mocht rozenblaadjes strooien. Na een welkomstwoord door Johan begon de mis. Een kinderkerkkoor van Arubaanse kinderen onder leiding van Linda Figaroa begon te zingen, een verrassing voor alle gasten die daar waren. Ze hebben ‘In my pocket’ voor ons gezongen, van Milow. Het was echt heel erg gaaf. Zo zongen ze ook een nummer van Adele. Allemaal onder begeleiding van een gitaar. Het kapelletje is erg klein, we hadden geschat dat er maar 40 personen konden zitten. In totaal waren er circa 55 personen in de kerk! Iedereen zat helemaal op elkaar gepropt, dat gaf een hele intieme sfeer. De mis was heel vrolijk, gezellig en intiem. Iedereen heeft lekker zitten lachen, mede door de geweldige woorden van Johan.”
“Toen we de kerk uitgingen, zijn alle Mariniers in een erehaag gaan staan. Dus onder de erehaag zijn we de kerk uit gelopen. Heel bijzonder.”
… en ’s middags feesten op een boot totdat de zon ondergaat
“Mijn vader heeft vervolgens een toost uitgebracht. We hebben ongeveer een half uurtje felicitaties in ontvangst genomen, onder het genot van champagne en cupcakes. Heel simpel, gewoon met witte fondant en een gekleurd dotje met een pareltje. Die heb ik hier gewoon bij de supermarkt gehaald. Lekkere bakkers zijn hier niet, althans niet wat ‘wij’ lekker vinden. We hebben nog wat fotomomentjes gehad bovenop de berg voordat we met alle daggasten terugreden naar het hotel in de sambaballenbus.”
“Iedereen kon toen even naar huis om zich om te kleden of te lunchen. Om 15:00 uur werden ze weer verwacht op de Bugaloe Pier. Daar zijn we met een klein bootje naar een mooie houten zeilboot verscheept. Daar ging het feest verder. Wij verwelkomden de gasten met een rumpunch, iedereen was lekker in beachwear inclusief flipflops – dat hadden we ook op de uitnodiging staan. Iedereen was heel relaxed, je bent gewoon in bikini met een leuk jurkje of iets dergelijks erover. Omdat het een kleine boot was werden er leuke gesprekken gevoerd tussen mensen die elkaar niet kenden. Dat geeft een hele ontspannen en gezellige sfeer. Mensen konden snorkelen, zwemmen, met een touw het water inspringen… er was een open bar, lekkere hapjes… Op de boot hebben we lekker staan dansen, heerlijk! We hebben via een iPad lekker wat salsa, merrenque en bachatta muziek gedraaid.”
“Om zeven uur gaat de zon onder bij ons, en we hebben de sunset nog meegemaakt met z’n allen. Bij aankomst op de pier was het feest over. Als bedankje hebben wij de gasten een duikbril met snorkel cadeau gegeven. We zijn nog wel met enkele liefhebbers blijven hangen in de kroeg op de Bugaloo Pier. Daar hebben we nog even een paar uurtjes doorgefeest.”
Ballonnen en vergeet-me-nietjes
“Ik heb de tip van het bruidsboeket met ballonnen van jullie site afgehaald. Het paste zo mooi in het plaatje! Ze hebben hier allemaal van die ‘celebration centers’ waar ze feestartikelen verkopen. Ik heb ballonnen in ivoor en roze uitgekozen, die hebben ze met helium gevuld en die heb ik vastgebonden. Die droeg ik in m’n hand; de ballonnen hingen zo boven ons. Ik vind een boeket te oubollig: dat je zo’n bloemetje in je hand moet houden. Dat zit maar in de weg, denk ik dan. Daarnaast zijn verse bloemen hier heel duur en binnen een dag dood.”
“Mijn trouwringen had ik uitgezocht bij een Antwerpse edelsmid. Ik vind het een hele mooie edelsmid, ze maken apart handwerk. Ik heb een brede witgouden ring met vijf vergeet-me-nietjes en in die bloemetjes zitten vijf kleine diamantjes. Mijn man heeft in de ring ingehamerd staan: “ik hou van jou zo wijd de wereld strekt”. ‘Zo wijd de wereld strekt’ is de lijfspreuk van de mariniers. Voor mijn man is het marine-gebeuren niet alleen zijn werk maar ook zijn leven. Het is echt een onderdeel van onze levens geworden.”
Een tropisch jurkje, van Assepoester
“Tijdens een rondje Googlen kwam ik bij arnhemsmeisje.nl terecht. Dat sprak me gewoon gelijk aan. Ik hou van aparte dingen en niet de standaard bruiloftsites. De manier van schrijven, de foto’s die jullie erbij plaatsen, de hele uitstraling sprak me aan. De jurk die ik heb gekocht stond ook bij jullie op de site, bij de korte jurkjes. Toen ik ‘m zag heb ik gelijk gebeld om te vragen of hij er nog hing. Dezelfde middag ben ik op stel en sprong met mijn moeder naar Arnhem gereden.”
“Jullie sfeer in de winkel is echt geweldig. De allereerste keer komt het een beetje rommelig over als je al die jurken ziet hangen. Maar als je eenmaal lekker aan tafel zit en je nipt van de thee in het vrolijke Blond theeservies en je geeft je over aan de dames die daar werken en hun enthousiasme en houding, dan is het gewoon heel erg leuk. Als jullie een nou nog groter pand zouden hebben met meer ruimte dan zou het nog beter zijn, haha! Ik had verwacht dat het een groter pand zou zijn. Naar aanleiding van de website krijg je het idee dat je in een heel groot warenhuis komt, ook omdat je weet dat jullie meer dan 5000 jurken op voorraad hebben. Als je bij andere bruidsmodezaken gaat kijken, dan hangen er 10 jurken in een twee keer zo grote zaak als die van jullie. Dan is het contrast even heel groot. Maar verder is het gewoon top. De sfeer vond ik het leukste.”
“Mijn trouwjurk, die ik bij jullie vond, zat als gegoten. Ik ben lang en ik heb een korte jurk uitgekozen. Het is heel leuk tropisch voor hier op Aruba. En ik wilde een sexy jurk, want daar houdt m’n man van. Maar ik wilde ook graag een romantisch of speels tintje aan mijn jurk. Ik ben gewoon niet van het standaard popperige en pofmouwtjes en kant, daar houd ik niet van. Ik heb er zilveren muiltjes met hoge hakken bij gedragen om het sexy te maken. En de ballonnen en bloemen in m’n haar zorgen weer een beetje voor kleur en het speelse effect. Ik ben bent natuurlijk ook bruin door de Arubaanse zon, dus dan is zo’n jurkje altijd mooier dan op een witte huid.”
Zoenen!
“Waar ik heel blij mee ben: ik heb me de hele dag echt de bruid gevoeld. Ik vond het echt geweldig dat iedereen naar me keek, heb echt genoten en ook alles in me opgenomen. We hebben ook allebei geen stress gehad. Het kinderkoor vond ik gewoon echt supermooi. Dat heeft het ook echt wel compleet gemaakt en speciaal voor ons.”
“Wat mij heel erg opviel, was dat mijn man en ik er echt helemaal voor elkaar waren op die dag. Dat zijn we bijna nooit, we zijn druk met de kinderen, met anderen in gesprek ofzo… we zijn bijna nooit klef op straat of op feestjes. Daar houden we helemaal niet van. Maar we hebben wat afgezoend op die dag! Ik voelde me weer helemaal verliefd – klinkt echt zo zoetsappig als ik dit zeg – maar als ik de foto’s dan weer terugkijk, word ik er gewoon echt helemaal blij van.”
“Een tip voor andere Lucky Girls die op Aruba willen trouwen: zorg dat je het papierwerk, dus de praktische zaken, van tevoren regelt. Dat gaat hier allemaal niet zo snel. Je zit zo vier uur op het gemeentehuis te wachten en als het moet, sturen ze je gewoon naar huis. Wij zijn de dag voor ons feest samen met de getuigen naar het gemeentehuis gegaan. We zijn lekker in korte broek en op slippers getrouwd!”
De adresjes van Nicole:
Trouwlocatie: Alta Vista Kapel
Feestlocatie: Mi Dushi
Trouwvervoer gasten: Kukoo Kunuku Bus
Trouwringen: Edelsmid Emenel, Antwerpen
Trouwfotografie: Crooze Photography
Haarkrans dochter IJssel: Zyzo
