In je stoere meisjesachtige trouwjurk op de fiets, door het centrum van Utrecht
Maartje: We wilden het vieren zoals we zijn: allebei zijn we behoorlijk nuchtere personen, dus wilden we het dicht bij onszelf houden. Geen grote opsmuk, tierelantijnen of grote bedragen. We hebben ervoor gekozen om het heel relaxed te vieren; er was ook niet echt een planning. We hebben het gewoon op ons af laten komen! Op een gegeven moment was er bijvoorbeeld geen tijd meer voor een borrel, dus hebben we die gewoon geskipt. Prima!
Een stoere meisjesachtige trouwjurk
Maartje: Ik wist al een beetje wat ik wilde qua bruidsjurk en dat schijnt heel gevaarlijk te zijn hè, haha! Ik wilde niet lang, wel wit, en verder een beetje stoer en meisjesachtig. Een stoere meisjesachtige trouwjurk, dat zocht ik.
Ik ben samen met mijn moeder naar Assepoester gegaan; mijn vader is ondertussen het bos in gegaan om te wandelen. Er zijn ook wel bruidsmodewinkels in de buurt, maar dat vond ik helemaal niks; het was allemaal heel degelijk en duur en de verkoopsters waren niet aardig. Ik had daar meteen het gevoel: nee, dit wordt ‘m niet. Binnen een minuut stond ik weer buiten. Via internet kwam ik plaatjes tegen van Assepoester en het sprak me meteen aan dat je gewoon lekker binnen kunt lopen.
Bij de eerste trouwjurk raak
Maartje: Ik vond het superleuk om al die trouwjurken te zien en mensen te zien passen. We zijn gewoon wat jurken gaan bekijken en toen ben ik gaan passen onder het mom van ‘we zien wel’. Bij de eerste trouwjurk dacht ik al: o, deze is écht heel erg leuk! Mooie schoenen erbij en een sluier; omdat het een korte trouwjurk was, gaf me dat toch het bruidsgevoel.
Hij zat eigenlijk perfect en hoefde nog maar een klein beetje vermaakt te worden. Dus toen zei ik: nou ja, we doen deze maar gewoon! Daarna heb ik wel even zo gezeten van: oké ik heb een trouwjurk gekocht, waaah! Het was heel leuk om dat samen met mijn moeder te doen. Ik had niet verwacht zo snel te slagen, omdat het me moeilijk leek om iets te vinden wat bij me past.
Dit is de Maartje-jurk omdat het een stoere meisjesachtige trouwjurk is, zoals ik zocht, en omdat ‘ie zo mooi past. Ik wilde geen degelijke lange jurk, maar een beetje een spontane jurk. Ik ben ook nog jong, dan wil je toch een beetje hip en leuk. Ik heb er hoge pumps bij aangetrokken, dat vond ik gaaf. Maar ik had ook nog witte Havaianas gekocht, zodat ik toen mijn voeten pijn begonnen te doen, verder kon dansen op teenslippers!
De trouwdag: inchecken in een hotel en samen op de fiets
Maartje: We waren van plan om ’s ochtends lekker uit te slapen en onze trouwdag relaxed te beginnen. Maar ik werd toch wel zenuwachtig wakker en zat meteen rechtop in bed. ‘Oeeeh, de grote dag!’ ging het door mijn hoofd. Rond 12:00 zijn we samen naar Hotel De Rechtbank gegaan om in te checken. We hebben ons daar ook omgekleed in onze trouwkleding, allebei in een aparte ruimte.
Onze families kwamen daar ook naartoe om ons te helpen. Mijn kapster kwam ook, helemaal uit Rosmalen! Het was eigenlijk heel relaxed. Mijn make-up heb ik zelf gedaan. Ik heb gewoon wat mooie spulletjes gekocht – wat luxer dan normaal – en de dag van tevoren even geoefend, haha! Het resultaat was eigenlijk wel mooi, dus heb ik het op de dag zelf ook weer zo gedaan.
Om 13:30 stond Maarten buiten voor het hotel op me te wachten op de rode loper. Iedereen was al naar beneden gelopen en toen moest ik. Toen werd ik toch wel heeel zenuwachtig ineens! Terwijl ik daarvoor superkalm was en iedereen tegen me zei: ‘aan jou zie je echt niet dat je gaat trouwen!’. Ik had tot dat moment totaal geen zenuwen. Maar toen moest ik naar beneden! Ik heb wel even stilgestaan en tot tien geteld. En toen de trap af. Het was echt superleuk om elkaar te zien; een heel mooi moment.
We hebben een vriend gevraagd om de hele dag te filmen. Op dat moment was hij er nog niet, dus heeft de kapster het vastgelegd. We hadden gewoon zo’n simpel cameraatje en hebben later met MovieMaker zelf onze trouwfilm in elkaar gezet en muziek uitgekozen voor onder het filmpje. Nou, dat is zó leuk om te zien! Foto’s zijn ook heel leuk, maar een filmpje is echt een tip.
Op de fiets door het centrum van Utrecht
Maartje: Maarten is toen de fiets gaan halen, want dat was ons trouwvervoer. Onze trouwlocatie lag middenin de stad, dus dat was prima te doen. Ballonnetje eraan en ik achterop de fiets in mijn trouwjurk. Samen met de fotograaf zijn we naar het stadspark gefietst; het Park Lepelenburg. We wilden niet zo’n echte fotoreportage, maar gewoon wat leuke foto’s in Utrecht, spontaan, buiten, niet te serieus.
Het was trouwens echt handig, zo’n fiets als trouwvervoer, want je kunt overal tussendoor. En iedereen riep: ‘gefeliciteeerd!’ en ‘wat zien jullie er mooi uit!’. In de auto hoor je dat niet! Nu waren we echt onder de mensen.
In de tussentijd was onze familie naar een binnenhofje in de stad gekomen, voor een paar familiefoto’s. Toen wij daar ook aankwamen, bleek het hofje dicht, maar ze hebben het speciaal voor ons geopend. Zo konden we daar even privé terecht, heel fijn. We zouden daarna gaan borrelen, maar dat hebben we geskipt omdat we in tijdsnood kwamen.
We zijn doorgegaan naar het restaurant van Hotel De Rechtbank, om te dineren. We waren met z’n elven en zaten aan één tafel. Intiem, maar heel mooi. We konden echt even rustig zitten en kletsen. Mijn vader heeft nog een klein woordje gedaan en we hebben lekker gegeten van een menu van drie gangen.
’s Avonds naar het stadhuis
Maartje: Rond 18:30 zijn onze gasten vast lopend naar het stadhuis gegaan, want dat was vlakbij. Maarten en ik gingen nog even naar de hotelkamer om ons op te frissen. Daar hebben we ook nog wel even een gilletje gedaan hoor, zo van: ‘woehaaaa we gaan echt trouwen!’ We hadden er heel veel zin in.
We zijn weer op de fiets gestapt en kwamen bij het stadhuis aan om 19:00. Al onze gasten stonden er: familie, maar vooral ook heel veel vrienden. En de terrassen zaten helemaal vol. Er steeg een golf van applaus op van de terrassen. We dachten: wow, wat een mensen! O God, is dat allemaal voor ons?
Onze gasten zagen er heel mooi uit: de dresscode was cocktail voor de vrouwen en black-tie voor de mannen. We hadden er wel zin in om er een feestje van te maken, je trouwt maar een keer in je leven, dus we dachten: we doen lekker gek met een dresscode. Het was toch een bijzondere gelegenheid, het was feest!
Voor het stadhuis stond mijn klasje klaar met allemaal trouwbogen met hartjes eraan. Ik geef les aan groep 1 & 2 en alle kindjes uit de klas waren gekomen. Echt superleuk! Ze hadden het al weken over de bruiloft van de juf gehad en nu stonden ze daar, met hun mooie kleertjes aan. Dat was echt een ontroerend moment.
This is love
Maartje: Wij zijn onder de boogjes door gelopen en gingen met de gasten naar binnen. Toen ging de muziek aan: ‘This is love’ van Will.i.am en Eva Simons. Maarten is daar als eerste swingend op naar binnen gegaan, dat hoorde bij zijn sketch. Als er in het liedje ‘Hell Yeah!’ werd geroepen, moesten de gasten dat ook doen. Op het stukje waarop Eva Simons begint te zingen, ben ik samen met mijn vader naar binnen gegaan. We kregen een luid applaus, heel leuk!
We hadden een hele leuke trouwambtenaar en onze moeders hebben ook nog wat verteld over onze jeugd en over Maarten en mij samen. Dat was supergrappig en heel persoonlijk.
Mijn broer was mijn getuige en de zus van Maarten die van hem. Het was een mooi moment hoe wij daar zaten en luisterden. En alle mensen die we erbij wilden hebben waren erbij. Vanaf dat moment was ook iedereen welkom; we hadden niet aparte avondgasten ofzo.
Toen naar buiten! Er werd hartjesconfetti over ons uitgestrooid en de gasten gingen alvast op pad naar de feestlocatie. Dat was Delano; een restaurant met een supermooi clubgedeelte achterin. Wij zijn ietsje later per fiets aangekomen en zijn naar binnen gelopen op hetzelfde liedje als tijdens de ceremonie. Vanaf dat moment hebben we alleen maar gefeest. Geen handjes geschud, maar het glas geheven, champagne gedronken en de muziek hard aangezet.
De hele avond dansen
Maartje: Als bruidstaart hadden we mini-tompoezen van de HEMA met daarop een tekening van ons die Maarten ook voor de trouwkaarten had gemaakt. Hij kan heel goed tekenen.
Via kaartje2go.nl hebben we de trouwkaarten besteld. Dat kost ook allemaal niet zo veel. We hadden ook nog een grappige chocozoenen-taart gemaakt. En mijn moeder heeft mijn trouwboeketje gemaakt van bloemetjes uit de tuin en uit de winkel. Ook heeft ze er een bloem bij gedaan uit de plant van een oom die is overleden, heel symbolisch. Mooi lintje eraan en bij elkaar heeft het nog geen 5 euro gekost! Da’s leuk.
De muziek voor het feest hadden we zelf geregeld. In Spotify hadden we een lijst gemaakt met leuke liedjes. De ceremoniemeester had in haar mailtje naar iedereen gevraagd of ze twee liedjes konden insturen; ‘uit-je-dak-gaan-liedjes’ noemde ze die. We wilden dat iedereen de muziek leuk zou vinden. We hebben de hele lijst afgespeeld en er hebben zelfs mensen voor dj gespeeld en liedjes toegevoegd.
We hebben lekker feest gevierd en iedereen heeft de hele avond gedanst. Er was volop drinken en hapjes. Om 02:00 hebben we lampionnen opgelaten, van die wenslampionnen. Maarten en ik zijn naar het hotel gegaan en hebben daar geslapen. We hadden tegen onze gasten gezegd: als je nog zin hebt, kom dan lekker ontbijten. Bijna iedereen bleef slapen – ook in andere hotels en in ons huis – dus we zaten ’s ochtends nog lekker met 20 man aan het ontbijt!
Helemaal Maarten & Maartje
Maartje: Van tevoren hadden we gewoon heel veel zin om met iedereen te vieren dat we van elkaar houden. Direct na het feest, toen we weer met z’n tweetjes waren, zeiden we tegen elkaar: aaah wat was het vet! Allebei met een grote glimlach. We hebben zo’n leuke dag gehad en zo’n leuk feest. Anders dan anders: we hebben geen duiven losgelaten, hadden geen bruidstaart en we trouwden pas ’s avonds om 19:00. Vrienden zeiden ook: ‘Het was helemaal Maarten & Maartje!’.
Ik vond het heel fijn dat mijn beste vriendin onze ceremoniemeester was. Omdat zij het beste van iedereen weet hoe ik ben, hoe wij zijn en wat wij belangrijk en leuk vinden. We hadden eigenlijk niks geregeld, we hebben gewoon gedaan en dingen ook laten gaan. Het was echt genieten, we hebben de hele dag alleen maar gelachen.
We kijken nu vaak de trouwfilm terug en dat is heel erg leuk, dan herbeleven we het weer. Vrienden vragen ons regelmatig of de wittebroodsweken al voorbij zijn. Dan zeggen wij: nee hoor, we zitten erin zo lang we willen!
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
Trouwfotograaf: Silvester Baars
