Trouwen op een boerderij met Italiaanse sfeer in een stoere, vrouwelijke, sexy trouwjurk
Wat leuk dat je bij Assepoester op zoek bent gegaan naar je trouwjurk!
Marjon: Nog voordat ik ten huwelijk werd gevraagd, wist ik al van het bestaan van Assepoester.com en kwam ik daar regelmatig om te lezen hoe andere meiden hun dag hadden ingedeeld en natuurlijk hoe ze eruitzagen. Ik wist: mocht ik ooit gaan trouwen, dan ga ik naar Assepoester om mijn trouwjurk uit te zoeken.
Wat zocht je?
Marjon: Ik heb kort haar: daar kan ik niet echt wat ‘anders’ mee doen. Daarom zocht ik een trouwjurk die anders dan anders was. Hij mocht blinken!
Ik zie mezelf wel als een moderne, hippe vrouw dus wilde ik ook naar een bruidsmodewinkel die bij mij zou passen. Ik had geen zin om uitgebreid jurken te gaan passen in allerlei verschillende winkels en dacht: bij Assepoester ga ik wel slagen. Het was ongeveer een uurtje rijden, prima te doen.
Het was in januari dat ik met mijn moeder, schoonmoeder en zus naar Assepoester ging. Ik werd heel fijn geholpen door Geranda. Ze ging op zoek naar een stoere, vrouwelijke en sexy trouwjurk, want dat vond ze bij me passen.
Ze kwam aanzetten met drie stoere witte trouwjurken. Ik dacht nog: die pas ik wel even, maar ik trouw toch in het rood, daar was ik zeker van. En toen stond ik daar in een hele mooie, stoere en tikkeltje sexy trouwjurk en voelde ik me een prinses! Dat werd hem, de eerste trouwjurk die ik paste én het was een witte trouwjurk!
Wow! Wist je meteen dat het jouw jurk was?
Marjon: Ik heb ook nog een lange rode trouwjurk gepast om er zeker van te zijn dat ik een goede keuze maakte door voor de witte jurk te gaan. Maar dat stond voor geen meter. Het was leuk op de plaatjes met rode jurken die ik had gezien, maar een rode trouwjurk bleek in het echt niet aan mij besteed.
Eigenlijk was het net zoals de andere meiden ook al zeiden in de klantenverhalen. Zo zie je maar weer dat het inderdaad anders uitpakt dan je van tevoren in gedachten hebt.
Ik vond het knap dat Geranda deze jurk voor mij had uitgekozen, vond het ook heel fijn dat je die hulp krijgt. Want er is zó veel dat je aan kunt passen! Dit was helemaal ‘ik’. Ik vond het heel gaaf en was heel verbaasd dat dit een echte Marjon-jurk bleek.
Overdag heb ik er hele hoge hakken bij aangetrokken, ‘s avonds gingen mijn cowboylaarzen eronder. Ik voelde me op mijn trouwdag echt vrouwelijk, sexy en stoer in mijn trouwjurk.
Vertel eens iets over jullie trouwlocatie!
Marjon: Als trouwlocatie kozen we voor Hoeve Sparrendam in Hoevelaken: een boerderij met een lange oprijlaan. Toen we de locatie voor het eerst zagen, was het heel mooi en warm weer en zeiden we allebei: het lijkt wel Italiaans!
We wilden het graag relaxed en knus houden en hebben er daarom voor gekozen om alleen de directe familie uit te nodigen als daggast.
Toen de familie bij ons thuis kwam binnendruppelen, stond ik nog in mijn gewone kleding. Het voelde gewoon ontspannen en ik dacht: ik heb m’n jurk toch zó aangetrokken.
De familie bleef bij ons thuis lunchen, wij namen een broodje en wat drinken mee en gingen op pad voor de fotoshoot. We werden in een oude Buick uit 1940 naar De Steenfabriek in Wijk bij Duurstede gereden, een stoere en robuuste locatie. De fotoshoot verliep heel ontspannen en leuk. Dit kwam mede door de fotograaf, zij stelde ons op ons gemak. We moesten vooral onszelf blijven en genieten.
Hoe laat was jullie ceremonie?
Marjon: Om 15.30 uur was de ceremonie. Hiervoor hadden we ook onze naaste vrienden uitgenodigd. Voordat we de oprijlaan opreden, werd het dak van de auto open gedaan, want iedereen mocht ons goed zien… én wij hen! Onze gasten waren verrast, vooral door mijn jurk die niet rood was, maar toch wit.
De gasten hadden het terrein van de locatie versierd met allemaal rode en witte hartjes op satéprikkers. Samen met onze ceremoniemeesters en ouders hadden we 2000 hartjes uitgeknipt en op satéprikkers geplakt. Wat een werk, maar het gaf een mooi effect!
Op filmmuziek uit ‘Meet Joe Black’ liep eerst Dennis naar voren, samen met zijn vierjarige nichtje. Daarna ik, met mijn vader. Het was een mooi en emotioneel moment toen mijn vader mij weggaf aan Dennis.
De ambtenaar van de burgerlijke stand heeft de ceremonie heel leuk geleid met hier en daar wat humor en anekdotes -waarvan je hoopt dat die niet verteld worden, haha! Mijn 8-jarige neefje gaf de ringen aan nadat we elkaar het ja-woord hadden gegeven. Na de ceremonie stonden de gasten buiten in rijen opgesteld met bellenblaas.
Hebben jullie geproost met bubbels en taart?
Marjon: Na alle felicitaties was het tijd voor een toost met prosecco en natuurlijk de bruidstaart! Die was gemaakt door een vriendin die heel goed kan bakken. Het was een bruidstaart zonder tierelantijnen, gewoon een strakke bruidstaart van drie lagen met aardbeienvulling.
De buitenkant was bedekt met vegen van witte chocolade, een beetje het effect dat je krijgt van het stucen van een muur voordat hij glad gestreken wordt. Er zat een zwart lint omheen en er stond een taarttopper bovenop met ‘love’ en onze initialen erin, gemaakt van Plexiglas.
Om 18:00 uur gingen we aan tafel met de directe familie. De vrienden die waren uitgenodigd bij de ceremonie konden in de omgeving eten bij restaurants die we hadden aanbevolen in onze trouwkaart, of gewoon lekker thuis. Gelukkig woonden de meesten ook in de buurt, dus was dat geen probleem.
Ook al was het half september, wij vinden: barbecuen kan altijd! En dat deden we dan ook. Er was een lopend buffet met voor ieder wat wils; niet stijf aan tafel zitten wachten op een gangenmenu, dat past niet bij ons. Tijdens het eten werden mooie woorden gesproken door familie, dat maakte het extra bijzonder.
Hoe was jullie feestavond ingedeeld?
Marjon: Om 20.30 uur openden we de feestavond met het nummer ‘Gold Dust’ van Jonathan Jeremiah. Daarna ging het dak eraf! Van jong tot oud, iedereen heeft op de dansvloer gestaan. We hadden een drive-in show met een dj die heel goed op het publiek inspeelde.
Om 00.30 uur kwam de feestavond ten einde en werd het slotnummer gedraaid: ‘Everlasting Love’ van Love Affair. Toen wij buiten kwamen om naar de taxi te lopen, stonden de gasten in twee rijen met vuurwerksterretjes. Een supermooie afsluiting van een ongelooflijke mooie dag.
Ik kijk terug op onze trouwdag met een heel warm gevoel. Ons uitgangspunt was dat het knus moest zijn, niet dat je de hele dag handjes staat te schudden. Dat wil ik anderen ook als tip meegeven: vier het zoals jij het wil.
Wij hebben onze ouders daar meteen in meegenomen en uitgelegd: dit is het idee. We wilden bij hen ook meteen de verwachting helder hebben. Dat werkte voor ons heel goed.
En kijk in je omgeving naar mensen die wellicht iets voor je kunnen betekenen. Bijvoorbeeld het bruidsboeket dat door mijn moeder is gemaakt en de auto die we hebben kunnen lenen via mijn broer.
Heb je nog andere tips?
Marjon: Wat je trouwjurk betreft: laat je gewoon inspireren! Als ik zelf van tevoren had moeten zeggen welke jurk het zou worden, was ik met iets heel anders thuis gekomen.
Mijn zoektocht begon net als bij heel veel anderen gewoon met een plaatje, maar ik ontdekte dat zoiets toch heel anders uit kan pakken. Ik bedoel: rood stond niet eens bij mijn huid! En het is toch even iets anders dan een spijkerbroek met een rood bloesje. Dus laat het gewoon lekker over je heen komen.
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
Trouwfotograaf: Corrine Ponsen
