Thuis trouwen in je eigen weiland, barbecueën, Elvis en een korte trouwjurk met kant
Joukje: “Het shoppen voor een trouwjurk heb ik heel lang uitgesteld. Dat zag ik namelijk niet zo zitten. Ik heb nooit een jurk aan en ik hou er ook helemáál niet van om in de aandacht te staan. Ik moest eerst wennen aan dat idee. Toen boden mijn ouders aan om me de bruidsjurk cadeau te doen en mijn moeder was helemaal verheugd.
Dus oké daar ging ik dan, op een zaterdag met mijn moeder, zus, vriendin en schoonzusje naar een bruidsmodewinkel. Daar werd ik in twaalf verschillende enorme trouwjurken gehesen en ik dacht alleen maar: nu wil ik echt niet meer. Ze begrepen het daar gewoon écht niet. Ik wilde helemaal niet in zo’n slagroomtaart trouwen!”
Een simpele, korte trouwjurk met kant
“Het liefst wilde ik gewoon een spijkerbroek aan met een bloesje erop. Maar ik begreep ook dat het leuk zou zijn als ik voor deze gelegenheid gewoon wat feestelijkers aan zou trekken. Feestelijk, maar simpel. Mijn moeder hoorde via-via over Assepoester. Ik keek op de website en dacht: dat moet ik proberen.
Ik had al vrij snel door dat het voor mij een korte trouwjurk zou worden. Eigenlijk verwachtte ik dat het dan ook nog een gekleurde korte trouwjurk zou worden, maar ik trok een korte trouwjurk met kant aan en die stond heel leuk! Ik voelde me er mezelf in, hij zat lekker. En ik vond het kant heel leuk. Het was gewoon goed!”
“Ik ben niet zo’n type dat dan moet huilen. Bij mij was het van: klaar, inpakken en gaan! Ik voelde vooral opluchting dat ik een trouwjurk had gevonden die wél bij me paste. Hier hoefde ik me tenminste niet ongemakkelijk in te voelen.”
“Hauwert zat ook niet strak in het pak: hij droeg een broek met een mooie blouse en bretels. Daarbij een colbertje en een stropdas. Het was wat losser en meer casual dan een stijf trouwpak. En zijn outfit en die van mij pasten heel leuk bij elkaar. We voelden ons er bovendien prettig bij. Tegen de daggasten hebben we gezegd: je hoeft niet strak in het pak te komen, want dat doen we zelf ook niet!”
Thuis trouwen
“Onze insteek was: áls we gaan trouwen, dan willen we er een feest van maken, dan doen we ’t goed. Maar geen hysterisch gedoe hoor, het moest wel een beetje relaxed blijven. Gewoon gezellig: geen stress of dat je moet haasten. En mét een lolletje, want daar houden we van.”
“We houden niet van de standaard manier van je bruiloft vieren. Maar wat we dan wel wilden, wisten we nog niet. Tot mijn zus zei: ‘jullie hebben een supermooi huis, waarom vieren jullie het daar niet?’. Dat leek ons meteen leuk: in de zaaltjes die je hebt, zijn anderen al getrouwd en je eigen plek is toch ook waar je woont en leeft. We zijn meteen gaan uitzoeken wat het zou kosten.
Thuis trouwen bleek voor ons ietsje duurder dan op locatie. Als je een zaaltje wil huren, hoef je vaak alleen de catering af te nemen. Maar wij moesten ook zorgen voor dingen als toiletblokken, een aggregaat, verlichting, een vloer en meubilair. Toen hebben we de afweging gemaakt: als we dat willen, moeten we bezuinigen op andere dingen. Dat hebben we gedaan.”
Weiland wordt trouwlocatie
“In het kort was ons programma als volgt: stadhuis, high tea, kerk, diner en feest.
Het feest hebben we in onze eigen tuin in het weiland gevierd. We hebben een tent neergezet en steigerhouten meubels. Dat vond ik het leukste van alles; thuis, lekker ongedwongen. We hebben doeken gekocht die we in de tent hebben gehangen, zodat je niet tegen het frame aan zat te kijken. Ook hebben we er een houten vloer in gelegd, dus je kon gewoon op je naaldhakjes een feestje vieren.
Vanaf de oprit tot aan de wei hebben we kaarsjes neergezet en in de tent hingen jampotjes aan ijzerdraadjes met een bosje bloemen erin. Ook hebben we bordjes leuk beschilderd met kreten als ‘Hauwert hartje Joukje’ enzo. Het was stoer, maar romantisch.”
“We hadden de tent zo neergezet dat de opening richting het weidse landschap stond. Zo had je een prachtig uitzicht. De gasten mochten parkeren in het weiland van de buurman; de buurjongen stond daar als verkeersregelaar. Dat was ook wel nodig, want ’s avonds kwamen er 180 gasten.”
Trouwjurk met regenlaarzen
“We zijn op de dag zelf om 10:00 begonnen; eerst foto’s maken in de Oude Steenfabriek. Daarvoor moesten we het pontje over; er lag al een bootje voor ons klaar. En we hebben foto’s gemaakt in de molen, de boomgaard en de wei. Ook tussen de koeien; ik ben opgegroeid op een boerderij, dus dat paste helemaal bij ons. Ik op zwarte laarzen met witte stippen onder mijn trouwjurk en Hauwert op gele klompen.”
“Daarna gingen we door naar het stadhuis. Spannend; al die mensen die dan op je afstormen! Na de ceremonie zijn we teruggereden naar huis met onze neefjes en nichtjes bij ons in de auto. Mijn moeder heeft toen een high tea verzorgd, buiten in de tuin. Ze had ook een bruidstaart gemaakt: drie twee taarten op een standaard. Als taarttopper hadden we zo’n delftsblauw boertje & boerinnetje uit de souvenirwinkel.
Voor onze nichtjes en neefjes hadden we Oudhollandse spellen gehuurd waarmee ze hun gang konden gaan.”
“Daaropvolgend zijn we naar de kerk gegaan. Mijn vader heeft me weggegeven en mijn neefje en nichtje droegen de ringen. Toen we de kerk uit kwamen lopen, stonden er versierde bogen waar we onderdoor zijn gelopen. Mijn broer had als grapje onze wagen – met de trekker ervoor – versierd met blikjes. Hij had zich er al jaren op verheugd om dat te doen. Onze neefjes en nichtjes gingen mee op de trekker en zo reden we door het dorp.”
Barbecue & Elvis
“Toen we terugkwamen bij de tent hebben we een barbecue gehouden, met steeds een nieuwe gang. Daarna zijn we ons gaan opfrissen en kwamen de avondgasten voor het feest. Dat begon om 20:30 uur. Of we een openingsdans hebben gedaan? Neeeuh; ik wilde niet in de aandacht staan. Onze dj heeft er een leuke draai aan gegeven en gezegd dat de bruidegom zijn bilspier had verrekt. We zijn gewoon gaan dansen met z’n allen!”
“Het was ’s avonds nog best warm en we hebben vuurkorven aangestoken. Hauwert is fan van Elvis en heeft zelfs nog spontaan een nummer voor me gezongen. En hij kan nog best goed zingen ook!
Als het dak eraf had gekund, dan was dat gebeurd, zo’n feest was het. We stampten met z’n allen zó op de houten vloer dat alle tafels trilden. De cateraar moest snel de glazen pakken, anders waren ze kapot gevallen.”
“Het was een unieke bruiloft; niet iedereen kan het zo vieren natuurlijk. Daar hebben we geluk mee. De hele buurt kon trouwens meegenieten want drie kilometer verderop was de muziek nog te horen…!”
“We zijn doorgegaan tot 01:30. Toen waren we moe en was het mooi geweest. Om de mooie herinnering af te sluiten, hebben we de microfoon gepakt en iedereen bedankt. Daarna zijn we met z’n tweetjes naar een Bed & Breakfast in de buurt van een kasteel vertrokken.”
Filmpje als gastenboek
“De hele dag door waren er wel momentjes waarop we tegen elkaar zeiden: goh , wat is het leuk! Na afloop was onze eerste reactie: wow, wat was het een mooie dag! We hebben in de Bed & Breakfast de eerste mand met cadeaus uitgepakt. De volgende ochtend hebben we alle enveloppen met een ontbijtje erbij bekeken in bed. Overigens kregen we ook nog een kip, een haan en twee geiten cadeau… ”
“Ons gastenboek was digitaal: een filmpje. Mijn zwager was net voor de tent gaan staan met een camera en heeft alle gasten bij aankomst gevraagd om tips voor een goed huwelijk. Zó leuk om terug te kijken! Hij had de camera soms iets eerder aangezet, zodat je mensen hoorde discussiëren of nog ongemakkelijk de tekst van hun papiertje zag oplezen.”
“Het was heel leuk om zo veel zelf te doen. De bloemen heb ik bijvoorbeeld samen met een vriendin uitgezocht. Het was echt een cadeautje om al die bloemen te kopen. We zijn naar de bloemenveiling geweest en hebben de auto volgeladen met kratten vol bloemen. Ik heb ook mijn eigen bruidsboeket gemaakt; een soort veldboeket met zachte pastelkleuren… roze, blauw, wit… en veel pioenrozen!”
Het was écht een feest
“Het hoogtepunt was voor mij het feest ’s avonds, omdat het écht een feest was. Mensen moeten maar net zin hebben om los te gaan en dat moet elkaar dan maar net aansteken. Maar ik zag iedereen uit z’n dak gaan, zelfs neven die anders nooit dansen!
En het trouwen in de kerk was voor mij ook heel belangrijk, vanwege mijn geloof. Het was mooi om die zegen te ontvangen.”
“Ik zou iedereen willen adviseren: doe gewoon wat je zelf wilt en wat het beste bij je past. Het is maar een dag; er is nog meer na de bruiloft hoor, het leven gaat verder… haha! Ik merkte dat veel mensen in mijn omgeving hysterisch riepen: ‘ooo je gaat trouwen!’. En dan zei ik: rustig maar, ik ben niet de enige in de wereld. Geniet ervan, want het is zo voorbij. En regel het goed; dat scheelt een hoop stress.”
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
