Trouwen in een Bed & Breakfast, blauw met roze trouwschoenen, theedoeken als trouwkaart en een zelfgebouwde photobooth
Waarom wilden jullie trouwen?
Femke: Trouwen heeft voor ons wel iets romantisch… het is iets extra’s, naast samenwonen en een samenlevingscontractje hebben. We hebben ook allebei het geluk dat onze ouders nog bij elkaar zijn en dat vinden we mooi. Trouwen is voor ons de stempel op je relatie. Bovendien wilden we het weleens mee maken: een mooi feest en een mooie dag.
We vonden het belangrijkste dat onze bruiloft intiem zou zijn. Een groot feest met 400 man past niet bij ons. Dus we wilden het klein houden qua setting. Daarnaast zijn we niet heel traditioneel; we wilden wel bepaalde elementen uitkiezen, maar die eigen maken met gekke ideetjes. Ik heb wel meteen geroepen dat ik wilde dat mijn vader mij zou weggeven. Tibor wilde dan weer dat zijn ouders zijn getuigen zouden zijn.
Het plaatje dat we in ons hoofd hadden, was dat van een heel relaxte trouwdag, liefst buiten. En dat iedereen het naar z’n zin zou hebben; niet zozeer de focus op het bruidspaar, maar juist op de gasten. We hebben ook tegen de ceremoniemeester gezegd: we hoeven geen cadeautjes, laat ze gewoon lekker komen en genieten.
Hoe zijn jullie de trouwdag begonnen?
Femke: We zijn ’s ochtends om 09:00 samen op pad gegaan. Ik bracht Tibor naar zijn ouders en ben toen naar de visagiste gegaan. Ik zat daar gewoon lekker in m’n uppie, dat was heerlijk. Echt een moment voor mezelf. De bloemiste bracht mijn boeket daar naartoe. Toen ik klaar was, ben ik naar Lunteren gereden, waar mijn ouders wonen. Mijn beste vriendin kwam daar ook naartoe en een van de fotografen. De andere fotograaf ging op dat moment naar Tibor.
Het was heel relaxed; we hadden tijd om koffie te drinken en daarna ben ik me om gaan kleden. Rond 12:00 bracht een goede vriend van ons me met een hele mooie oude auto – een Opel GT – naar de trouwlocatie. Tibor is daar iets eerder naartoe gegaan en heeft alle daggasten – 15 man – opgevangen.
Onze trouwlocatie was Villa Veertien in Dieren. Het is een Bed & Breakfast met een fijne huiskamersfeer. Er zijn twee openhaarden en er is een veranda met uitzicht over de IJssel. Toen we er kwamen, was het liefde op het eerste gezicht. Het was ook een locatie waar alles kon: feesten, slapen, ontbijten… Dit voelde echt als thuiskomen.
Wanneer kreeg Tibor jouw alternatieve trouwjurk te zien?
Femke: Mijn vader heeft me uit de auto gehaald en binnengeleid. Toen begon de ceremonie. Tibor zag me pas op dat moment. Ik moest een hele lange gang door, langs alle gasten, dus hij was de laatste die me zag. Hij schoot meteen helemaal vol. Ik had dat de dag daarvoor al gehad, haha! Bij de gasten zag je ook een traantje over de wangen gaan.
Tibor had tot dan toe geen idee gehad hoe ik eruit zou zien; ik had mijn trouwjurk al een jaar in huis en hij moest al die tijd wachten. En ik liet niets los. Er was een soort ontlading, hij vond me er mooi uitzien. Als hij de foto’s terugziet van dat moment, krijgt hij weer tranen in zijn ogen.
We hadden een hele leuke trouwambtenaar. We hebben wat met Antwerpen; op ons eerste uitje samen zijn we daar naartoe geweest en toen we er voor de tweede keer waren, vroeg Tibor me ten huwelijk tijdens een verrassingsweekend. De ambtenaar vertelde daarover. Het ging zó snel voorbij, ik dacht echt: o, zijn we al zover? Pas als je tekent, besef je: nu staat het vast.
En toen waren jullie echt getrouwd! Hoe hebben jullie dat gevierd?
Femke: Daarna hebben we samen met de gasten een mini high tea gedaan, omdat veel mensen van ver hadden moeten komen. Er waren broodjes, bonbonnetjes en kleine gebakjes. Omdat het op dat moment mooi weer was, zijn Tibor en ik er tussenuit geglipt om wat foto’s te maken. Daarna hebben we het proostmoment gedaan met taart.
Waar komen die ontzettend lekkere taarten vandaan?
Femke: We gaan altijd naar Sweet Sugar Hill in Arnhem; die heeft hele lekkere meringuetaarten. Onze favoriet is choco-framboos. We zeiden tegen elkaar: laten we voor onze bruiloft ook gewoon doen wat we altijd al nemen. Omdat we niet van bruidstaart houden, hebben we zo gekozen voor allerlei meringuetaarten bij elkaar. Naast chocolade-frambozen kozen we nog voor banaan-karamel en een rabarbertaart. Heel leuk. En lekker!
Ik sta bekend om mijn liefde voor springfoto’s; die maak ik in elke stad waar we op vakantie gaan. Toen kwamen we op het gekke idee om dat ook te doen voor de trouwfoto’s. We zijn naar boven gegaan en zijn daar op een bed gaan springen. Het leverde niet alleen gave foto’s op, maar ook een leuk momentje even met z’n tweetjes.
Heel tof. Hebben jullie nog meer foto’s gemaakt?
Femke: Op de veranda zijn we foto’s gaan maken met de daggasten en daarna konden we naar binnen voor het diner. Toen waren we met 28 mensen. Er stonden vier mooi gedekte tafels en de gasten hebben van tevoren alvast hun wensen door kunnen geven voor het menu.
Iedereen had keuze uit carpaccio, soep of vis vooraf en voor het hoofdgerecht mochten ze kiezen uit vegetarisch, vlees en vis. Als toetje was er een ijsje of een kaasplankje. We hadden geen tafelschikking, we dachten: we zien wel hoe het loopt.
En na het diner?
Femke: Tijd voor het feest! De band kwam binnenrollen, of nou ja, band: die bestond uit twee personen. Maar ze maakten genoeg herrie! De avondgasten kwamen binnendruppelen en het begon allemaal heel rustig; de band speelde eerst akoestisch en daarna konden ze heftiger inzetten. Iedereen kon neerploffen waar ‘ie wilde, dansen of lekker staan.
Rond 23:30 was het feest afgelopen. Er werden nog hamburgers geserveerd omdat mensen nog een lang stuk naar huis moesten rijden. De gasten gingen mede daarom ook op tijd naar huis.
Iedereen die een speciale functie had op ons huwelijk, mocht blijven slapen. Dus dat waren onze ouders, mijn broer en onze beste vrienden. We hebben daarvoor alle vijf de kamers afgehuurd. Leuk joh, met zo’n klein groepje. Aan het eind van de avond hebben we onze schoenen uitgetrapt en zijn we op de bank gaan hangen voor de open haard. En de volgende dag natuurlijk ontbijten met z’n allen.
Jullie dag zag er ook nog eens heel tof uit. Wie heeft al die decoraties gemaakt?
Femke: Mijn moeder heeft veel van de decoraties gemaakt, die is gelukkig superhandig. Ik heb het bedacht, en zij maakte het. Ons thema was roze met blauw, dat kwam met name doordat ik van die coole schoenen had gevonden in roze met blauw. Tibor vond ook schoenen in die kleuren; dat zijn nou net de details die het ‘eigen’ maken!
We hadden zelf een fotohokje gemaakt met een gastenboek erbij. Tibor is ICT’er en vind het leuk om technisch bezig te zijn. Zijn collega is timmerman en dus besloten ze samen een photobooth te maken.
Er zitten heel wat uurtjes in; we hebben het fotohokje ook nog geverfd met schoolbordverf en daar onze namen op geschreven. Het was eigenlijk een soort kast geworden waar mensen voor konden gaan staan. Als je op de rode knop drukte, werd er een foto gemaakt. Digitaal, zodat de gasten later de foto’s konden bekijken op onze website. Onze photobooth is zo’n succes dat hij nu volop uitgeleend wordt aan vrienden en kennissen.
Jullie hadden theedoeken in plaats van trouwkaarten hè? Vertel!
Femke: We hebben onze gasten vooraf geen trouwkaart gestuurd, maar een theedoek met een kaartje erbij. Ja, we wilden geen standaard trouwkaart hoor, dat past niet bij ons. We ontdekten de ‘wedding tea towels’ uit Engeland; die staan ook op het inspiratieblog van Assepoester. We dachten: jaaa, dat is gaaf. Maar ja, ze moesten dan wel helemaal uit Engeland komen.
Toch bleef het idee maar in ons hoofd zitten, tot we dachten: waarom doen we het eigenlijk niet gewoon? We hadden toch tijd genoeg. Dus toen hebben we de knoop doorgehakt.
Ik ben er trots op dat het één geheel was. De website konden we bijvoorbeeld ook nog na de bruiloft gebruiken, om de foto’s op te plaatsen. Onze gasten hebben nu weer een mailtje gekregen dat ze hun photobooth-foto’s kunnen gaan bekijken. Daarmee hebben we vooraf plezier gehad, maar nu ook nog veel napret.
Wat is het verhaal achter jouw gave alternatieve trouwjurk?
Femke: Ik volgde Assepoester al op Facebook en vond ook het blog superleuk. En Arnhem is ideaal dichtbij voor mij. Toen ik mijn moeder vertelde over Assepoester, zei ze: ‘Weet je dat ik daar 34 jaar geleden ook mijn trouwjurk heb gekocht?’. Dat wist ik dus niet, maar nu was het zeker: daar moesten we gaan kijken!
Op mijn verjaardag zijn we naar Assepoester gegaan, zonder afspraak. We zouden eigenlijk alleen even kijken, maar de eerste trouwjurk die ik paste, was helemaal te gek. Omdat het zo snel ging en ik er nog even over na wilde denken, zijn we eerst gaan lunchen en winkelen. Ik redeneerde: als we vandaag trouwschoenen vinden, dan halen we ook de gave trouwjurk die ik net heb gepast. En toen liep ik er ineens tegenaan… om de hoek bij Assepoester! Toen zijn we meteen teruggegaan naar Assepoester om de jurk in te laten pakken.
Vooraf had ik een beeld in mijn hoofd van een kanten trouwjurk met een opengewerkte rug, maar toen ik die aan had, dacht ik: nee, dit ben ik niet. De alternatieve trouwjurk die ik nu heb, past echt bij me.
Op de terugweg haalden we Tibor op van zijn werk en zei ik: ik heb iets stoms gedaan… ik heb al een trouwjurk gekocht! Tibor reageerde met: ‘Dat is typisch Fem! Ik heb liever dat je ‘m nu al hebt gekocht dan dat je op het laatste moment nog op zoek moet. Als je er een goed gevoel bij hebt, moet je het gewoon doen.’
Het is het leukst als je het op je eigen manier doet
Femke: Mijn tip voor andere Lucky Girls is: neem vooral de tijd. Ik vond dat ideaal; zo hoefde ik niet in de stress te schieten en kon ik van alle voorpret genieten. Want reken maar dat de voorbereidingen veel plezier geven. Het is eigenlijk een uitgebreide versie van de dag zelf.
En doe wat voor jou goed voelt. Want ondanks dat je heel veel goedbedoelde adviezen krijgt, is het toch het leukst als je het op je eigen manier doet.
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Femke:
Trouwfoto’s: De Kievit Bruiloften, Papendrecht
Trouwlocatie: Villa Veertien, Dieren
“Toen we er kwamen, was het liefde op het eerste gezicht. Het voelde er heel ontspannen en alles was mogelijk.”
Meringuetaarten: Sweet Sugar Hill, Arnhem
“De choco-framboos-meringue is onze favoriete taart, maar ze bieden ook nog eens hele goede service!”
Band: The Tributes, Arnhem
“Deze jongens kunnen flink rocken en echt een feestje bouwen!”
Theedoeken als trouwkaart: The Original Wedding Tea Towel
“Ik heb ze gewoon gemaild of ze voor ons ook een theedoek wilden ontwerpen. De tekst hebben we gewoon héél vaak gecontroleerd.”
Trouwschoenen: Le Ballon, Arnhem
“Gewoon om de hoek bij Assepoester!”
Trouwjurk: Assepoester Feestkleding, Arnhem
“Mijn moeder heeft hier 34 jaar geleden ook haar trouwjurk gekocht. De eerste jurk die ik paste, was het al!”
Visagiste: Fleur Pieterse, Arnhem
Bloemen: Mon Fleuri, Arnhem
