Trouwen in een boerderij in Brabant, trouwfoto’s in de bieb, een kook-gastenboek en een rode trouwjurk
Riëtte: “Éigenlijk wilde ik trouwen in een avondjurk… maar als je eenmaal een trouwjurk hebt aangehad, wil je niet anders meer. Dat is echt zo! Ik hou niet zo van wit, ik trek liever een kleurtje aan. En omdat ik dacht dat je in avondjurken veel meer keuze zou hebben uit gekleurde jurken, was dat het plan. Plus: ik wilde ook niet teveel geld uitgeven aan mijn jurk.”
“Met mijn ouders ben ik naar Assepoester gegaan. De jurk die het is geworden is notabene door papa uit de kast gehaald. Een avondjurk is heel mooi, maar voor mijn gevoel is het iets minder ‘jurk’. Een trouwjurk zit mooier, valt mooier, heeft meer stof. Mensen hebben lang over het ontwerp nagedacht, dat zie je gewoon en dat voel je ook, als je ‘m aan hebt. Ik voelde me heel speciaal in mijn rode trouwjurk.”
“Ik ben niet één van die meiden die al hun hele leven fantaseren over hun bruiloft. Pas vanaf het huwelijksaanzoek ben ik me gaan verdiepen in de mogelijkheden. Voor ons was het belangrijk dat het echt een feestje zou worden met de mensen om wie we geven om ons heen. Daar geef ik dan liever geld aan uit dan aan de jurk. Mijn moeder is ook ooit in een witte avondjurk getrouwd en dat was toen gewoon voldoende. Maar toen ik deze rode trouwjurk eenmaal aanhad, ja… die was gewoon veel mooier dan de rest. Ik kreeg ‘m cadeau van mijn ouders. We hebben een ontzettend fijne dag gehad bij Assepoester.”
Aanzoek in Cannes met een snoepring
“Martijn en ik zijn al negen jaar samen. Ik heb weleens tegen hem gezegd dat ik heel graag wilde trouwen, dat vind ik er gewoon bij horen. Maar Martijn doet alles graag op z’n gemakje, haha. We waren in mei op vakantie in Zuid-Frankrijk en we keken uit over de haven waar het filmfestival van Cannes dat op dat moment aan de gang was. We zaten op een heuvel te kijken naar grote jachten – altijd leuk om te dromen over hoe het leven had kunnen zijn haha – en toen vroeg hij me ten huwelijk! Hij had de hele vakantie een snoepring van Jamin bij zich gedragen in een doosje speciaal voor het aanzoek.”
“Of het anders voelt nu we getrouwd zijn? Ik vind het wel heel bijzonder. Het voelt als iets extra’s wat je doet voor je relatie. Dat heb je ook wel als je gaat samenwonen of een huis koopt hoor, maar ik kan het dan ook niet in ratio verklaren… het zit meer in je hart ofzo. Het gevoel dat je echt voor elkaar gaat.”
Trouwen tussen Kerst en Oud & Nieuw
“We wilden graag op korte termijn trouwen, hetzelfde jaar nog. Een goede vriendin en mijn schoonzusje waren zwanger, dus met het prikken van de trouwdatum hebben we rekening gehouden met hen. Mijn vader werkt in een boekhandel en daar is het vanaf half November heel druk met de feestdagen. Dus dachten we lekker nuchter: dan doen we het 28 december, net na de feestdagen en nog wel dit jaar. Het was heel speciaal om tussen Kerst en Oud & Nieuw te trouwen. Een zomerbruiloft heeft ook wel iets, maar dit is net iets anders, daar hou ik van! Iedereen was nog helemaal in kerstsfeer, het was al feestelijk voordat we begonnen dus eigenlijk. Het was nu net één grote feestperiode.”
“We hebben ons trouwfeest gevierd in ‘T Woud in Oss. Dat is een oude boerderij die helemaal is opgeknapt. Zo heb je een leuke mix van een oude sfeer en een modern interieur. We konden van de ene zaal naar de andere lopen; heel leuk. Als je in Oss woont, heb je daar minstens één keer in je leven een feest meegemaakt. We wisten dan ook dat ze op deze locatie ervaren zijn met het geven van feesten en dat ze eraan gewend zijn om gasten het naar de zin te maken. Alles is er mogelijk: je krijgt niet zo’n standaard pakket.”
Trouwfoto’s in de bieb
“Om 08:00 heeft mijn vader me opgehaald in ons eigen huis. Bij mijn ouders heb ik me aangekleed en hulp gehad van een kennis bij mijn haar en make-up. Mijn ouders hadden hun huis helemaal versierd, zo leuk! Er lag een rode loper op de oprit, er zaten grote rode strikken om de bomen en hartjes op de voordeur. Ik vond het ontzettend spannend toen Martijn me op kwam halen. Hij had mijn trouwkleding al op de foto gezien hoor – jaaa dat kon ik niet voor me houden. Dat was een te groot geheim om te dragen, haha! En ik geloof er ook niet in dat dat ‘bad luck’ betekent ofzo. Ik vond het gewoon leuk om het al aan hem te laten zien, ik was er zo vol van. En in het echt zag het er toch nog anders uit dan op de foto. Hij vond het prachtig en ik heb de hele dag gestraald. Op alle foto’s zie je me ook echt met een big smile staan!”
“We hebben eerst wat gedronken met de naaste familie en zijn toen naar de bieb in Oss vertrokken voor een photoshoot. Mijn vader heeft iets met boeken en mijn broer en ik hebben in de boekhandel gestaan waar hij werkt. En Martijn is ook gek op boeken. Een kennis van mijn ouders was onze fotograaf. Hij doet dat als hobby, maar hij is zo goed dat hij professional had kunnen zijn.
Vervolgens zijn we naar mijn ouders gegaan waar we lunch hebben besteld.”
“Om 13:30 zijn we naar het gemeentehuis in Oss gegaan. Ik vond de ceremonie heel erg bijzonder, ik had zwaar onderschat hoe spannend het is om te trouwen, dacht: dat doen we wel effe. Ik had gewoon buikpijn van de spanning! Ik vond het ook specialer dan verwacht. Onze trouwambtenaar was een grappige man die tussendoor steeds grapjes maakte. Mijn vader hield nog een korte speech: dat was natuurlijk erg speciaal. De zaal zat bomvol.”
Witte chocoladetaart, rondrennen in een Rambo-pak en een chocoladefontein
“Daarna zijn we naar ‘t Woud vertrokken. Gewoon met onze eigen auto hoor, die vonden we mooi genoeg. En een trouwauto vonden we niet zo belangrijk.
De bruidstaart kregen we cadeau van de locatie en die was ook nog eens van de mooiste en leukste chocolaterie van Oss. We mochten ‘m zelf uitzoeken. Het werd een witte chocoladetaart met aardbeienmousse van zes of zeven lagen. Martijn heeft op dat moment nog iedereen bedankt voor z’n komst.”
“Iedereen die een stukje wilde doen, kon dat voor het diner doen. We wilden dat niet ‘s avonds, want dan moet je steeds het feest stoppen. We hebben in een scheur gelegen, dat was zó ontzettend grappig! Een neefje van Martijn heeft een kerstliedje gedaan op zijn gitaar, dat was heel schattig om te zien. De broers & zussen van Martijn deden een grappig liedje van Guus Meeuwis en mijn vrienden hadden een kwis georganiseerd met vragen over ons. Tot slot was er nog een Youtube-filmpje van Martijn’s vrijgezellenfeest, waarop hij rondrende in een Rambo-pak. We hebben ontzettend gelachen met z’n allen.”
“Daarna konden we aan tafel voor het diner, van drie gangen. Martijn en ik zijn per gang ergens anders aan tafel gaan zitten, zodat we met iedereen konden praten. We hadden familie en vrienden ook door elkaar heen gemixt aan ronde tafels, dat vonden we leuk en gezellig.
Het toetje was een chocoladefontein, die wilde ik per se!”
De feestavond: wastobbes met bier en de cha cha cha
“Na het diner hadden we een half uurtje om bij te komen en toen kwamen de avondgasten al voor het feest. Er waren er in totaal 125, dus we hadden een lekker volle feestzaal. De dj draaide van alles wat. Ik houd zelf van muziek van Coldplay en Metallica, maar dat danst niet zo lekker. Dus kozen we voor wat jaren ’70 en jaren ’80 muziek, alles behalve Nederlandstalig. Tussendoor werden lekkere hapjes geserveerd en werd er lekker gedanst en gekletst. Langs de randen van de dansvloer stonden sta-tafels en waren zitjes gemaakt.”
“Op de bruiloft van een oud-collega van mij hadden we het idee op gedaan voor grote wastobbes vol met bier; een speciaal biertje in dit geval. Dat hadden we vijf jaar lang onthouden en het stond al vast dat wij op onze bruiloft ook van die wastobbes neer zouden zetten.”
“Martijn en ik hebben ook nog een openingsdans gedaan. Je ziet op Youtube veel filmpjes van bruidsparen die beginnen met een stijldans en dan blijft de plaat hangen en gaan ze ineens los, maar dat wilde Martijn niet, haha. Dus hebben we thuis de cha cha cha geoefend en er nog een paar leuke dingetjes aan toegevoegd die we in filmpjes op Youtube zagen. Mijn oom – die tijdelijk in een rolstoel zit – startte daarop de polonaise vanaf de dansvloer. Ja, het blijft wel Brabant natuurlijk hè?”
“Om 01:00 werd er tot slot een wand neergezet waar mensen pizzapuntjes en huzarenslaatjes enzo uit konden halen, als late night snack. We konden kiezen tussen een krokettenwand of een pizzabrommer, heel leuk. ‘t Woud Is absoluut een toplocatie.”
Kookboek voor het bruidspaar
“Het jongste zusje van Martijn heeft als alternatief gastenboek en huwelijkscadeau tegelijk een kookboek samengesteld, omdat wij heel erg van koken houden. Bij de trouwuitnodigingen had zij een briefje gedaan waarop ze onze gasten vroeg hun lievelingsrecept op te sturen – daar wisten wij overigens niets van. Al die lievelingsrecepten heeft ze in een map gedaan en op de dag zelf kwamen alle gasten aanzetten met één ingredient uit hun recept. Zo gingen wij aan het eind van onze bruiloft naar huis met een berg uien en pasta’s…”
De adresjes van Riëtte:
DJ: Flash-Line licht & geluidstechniek
Rode trouwjurk: Assepoester Feestkleding, Arnhem
Trouwlocatie: ‘t Woud, Oss
Bloemen: Josina Bloemsierkunst, Oss
Haar & make-up: Schoonheidssalon Puur Enzo
Trouwfotograaf: Bert van Moorsel