Trouwen in een kroeg, trouwfoto’s in een bierbrouwerij, snoepzakken als trouwkaart en een zwarte trouwjurk!
Loes: “We wilden het klein vieren; met 28 personen. Eerst dachten we: we trouwen in het buitenland – in Italië ofzo – en nemen iedereen mee! Maar toen we offertes gingen opvragen en er serieus naar gingen kijken, schrokken we een beetje van de kosten. Dus daar kwamen we van terug. Het nieuwe plan was om het niet met alles erop & eraan te vieren, maar wél apart. En niet traditioneel.”
“Deurne heeft een gemeentehuis, een museum en een missiehuis. Dat is het wel zo’n beetje, qua trouwlocaties. Niet echt wat voor ons. We wonen boven een kroeg waar Thijs heeft gewerkt en vrienden van ons zijn daar bedrijfsleider. Het is een kroeg die is aangekleed in westernstijl, net een saloon. Met veel felle kleurtjes. Algauw dachten we: weet je wat, we trouwen gewoon in de kroeg!
De ambtenaar vond het ook geweldig. En we waren letterlijk een trap verwijderd van ons huis. Dat maakte onze ceremonie superpersoonlijk.”
Daar ging mijn droom van een rode trouwjurk!
“Ik wilde per se geen standaard trouwjurk. Ik hoefde nooit zo nodig te trouwen, maar zei dan wel: áls ik ga trouwen, dan in een rode jurk.
De zus van mijn vriendin heeft haar trouwjurk bij Assepoester gekocht, en een kennis ook… er zijn wel drie mensen uit onze kring die bij Assepoester zijn geslaagd voor hun trouwjurk. Dus ik dacht: daar moet ik ook eens gaan kijken. Daarnaast spreekt het me aan dat Assepoester laagdrempelig is: je hoeft geen afspraak te maken en mag de jurken zelf pakken. Ik voelde me in de winkel heel vrij en voelde me ook niet verplicht om iets te moeten kopen ofzo. Een collega vertelde mij over een bruidswinkel in de buurt waar je zelfs slofjes om je schoenen moet doen als je naar binnen gaat! Wat een suffe bedoening.”
“Mijn moeder pakte meteen deze jurk uit het rek. Een zwarte trouwjurk. Het is eigenlijk een hele simpele jurk, maar hij heeft verrassende details. En geen tierelantijnen. Ik had nog wel een rode gepast, maar dat bleek me in de praktijk helemaal niet te staan. Daar ging mijn droom van een rode trouwjurk ja, haha! Máár, ik heb nog wel rode accenten toegevoegd aan mijn zwarte jurk, zoals de rode schoentjes.”
“Ik vond het helemaal niet vervelend om vanuit Brabant naar Arnhem te moeten reizen, we hebben er gewoon een dagje van gemaakt. En ik was in anderhalf uur al klaar! Op aanraden van een van de Meiden van Assepoester zijn we lekker gaan lunchen bij een Cubaans restaurant in de buurt. Je doet het maar één keer -een trouwjurk kopen – dus dan kun je er maar beter van genieten!”
De trouwdag: photoshoot in een bierbrouwerij
“Allebei hebben we gewoon thuis geslapen in de nacht voor onze trouwdag, maar ik ben ’s ochtends naar mijn ouders gegaan. Mijn moeder, schoonmoeder, beste vriendin en ik zijn allemaal opgemaakt en gekapt door de visagist en kapster. Dat was supergezellig. Om 11:30 kwam Thijs mij ophalen. Ik was nog niet klaar, maar het was zulk slecht weer, dat hij niet buiten kon wachten, haha. Het was een heel bijzonder moment toen wij elkaar voor het eerst zagen. Ik vond zijn pak net zo belangrijk als mijn jurk, dus ik was heel nieuwsgierig. Thijs draagt van Pasen tot oktober een korte broek, dus ik dacht: die trouwt vast ook in een korte broek! Maar hij had een heel mooi pak, niet standaard, en in dezelfde kleuren als mijn trouwjurk. Mijn moeder, schoonmoeder en beste vriendin hadden hem geholpen met uitkiezen. We hebben ze Loes’ Angels gedoopt. Dat slaat helemaal nergens op hóór, haha! Maar ze hadden er wel voor gezorgd dat we mooi bij elkaar pasten.”
“We hebben even soep met broodjes gegeten en zijn toen vertrokken voor de photoshoot. Eerst samen met ons hondje Juul in het dorp; daarna zijn we doorgereden naar de bierbrouwerij van Bavaria in Lieshout voor foto’s. We houden van Industrieel en een vriendin tipte deze locatie. Er had nog nooit iemand foto’s gemaakt en eerst stemden ze er ook niet mee in, maar Thijs gaf niet op. Hij heeft ze nog een keer gebeld en gevraagd of we echt niet even een half uurtje foto’s mochten maken. Toen hebben ze ons toestemming gegeven. Dat was echt helemaal geweldig!”
“Omdat we tijd over hadden tijdens het reizen tussen de locaties, zijn we door de McDrive gereden, haha! Onze fotograaf wist niet wat ze meemaakte…!”
Ja-zeggen op een barkruk
“Daarna zijn we door naar de kroeg gegaan. Ik vond het zo spannend! We kwamen aanrijden in een grote gele Cadillac; die hadden we geleend van een kennis van Thijs. Iedereen stond buiten op ons te wachten.
Ik vond de ceremonie helemaal geweldig. Dat had wel langer mogen duren! De ambtenaar had zulke leuke verhaaltjes gemaakt. Tijdens ons trouwen zaten wij op een barkruk, de getuigen ook, en de ambtenaar zat op een barkruk aan een hangtafel. Hoe bijzonder is dat!”
“Aan het eind van de ceremonie nam mijn vader het woord. Hij staat bekend als een grappenmaker en voor onze bruiloft zei hij ook altijd van die dingen als: ‘Denk er nog eens over na, je kunt nog terug!’ en dat soort geintjes. Tijdens de ceremonie heb je altijd zo’n stukje waarbij aanwezigen kunnen zeggen als ze ’t er niet mee eens zijn… ik dacht: dan gaat ons pap dat weer zeggen. Maar dat deed hij niet. Tot mijn verbazing begon hij het liedje ‘dochter’ van Marco Borsato te zingen. Zó vals, maar het was geweldig. Iedereen huilde!”
“Normaal gesproken kunnen er niet heel veel mensen aanwezig zijn bij een ceremonie, omdat dat niet in zo’n zaaltje past. Omdat wij ook geen receptie wilden geven, hebben we gezegd: iedereen is welkom op de ceremonie. Daar waren dus 100, 120 mensen bij aanwezig. Daarna zijn we met onze 28 naaste gasten gaan eten en feesten. We hebben het traditionele draaiboek dus een beetje omgedraaid.”
Champagne, cakepops en feest
“Na de ceremonie hebben we getoost met champagne. Aan de glazen hadden we kleine fotootjes gehangen. En er was geen bruidstaart, maar cakepops die ik zelf had gemaakt. Ik vind een bruidstaart gewoon zonde van het geld: het ziet er leuk uit, maar mensen hoeven het vaak toch niet. En dan zit je ermee.”
“We zijn in een Amerikaanse schoolbus naar Helmond gereden, naar Hotel Westende. Daar werd een walking dinner van vier gangen uitgeserveerd. We wilden geen diner waarbij je aan tafel moet; dit was lekker losjes en het was meteen feest! Er werden dingen geserveerd als carpaccio, vitello tonato, ravioli, een varkenshaasje als hoofdgerecht en pannacotta of drie soorten chocolademousse als toetje. Het was heel leuk en lekker, voor elk wat wils.”
“De DJ is een goede bekende van ons en hij kende de mensen die kwamen, daarom wist hij ook heel goed wat hij moest draaien.
We hebben zelf fotoprops gemaakt, zoals snorren en brilletjes.
De sfeer was heel gemoedelijk, niet te moeilijk. Zoals wij zijn eigenlijk.
Het feest duurde tot 24:00; toen stond de buschauffeur weer voor de deur. Thijs en ik zijn naar de bruidssuite gegaan. We kennen de eigenaar en die heeft dat speciaal voor ons geregeld. Het was echt een over the top luxe ding, heerlijk!”
Eigen tradities
“Sinds we bij Assepoester zijn geweest, hadden we bedacht om in de maanden voor ons trouwen elke 16e van de maand een fles bubbels open te trekken. Of het nou weekend was of maandagavond: die fles ging open! Onze ceremoniemeester had alle gasten dan ook gemaild of ze een fles bubbels voor ons mee konden nemen. Nu hebben we 50 flessen champagne staan. Ja, die traditie houden we er voorlopig in!”
“Mijn trouwboeket kwam uit Engeland; dat had ik via Etsy besteld. Het was van vilt gemaakt, in de kleuren zwart, rood, roze en wit. Ik had contact gezocht met de verkoopster, die het speciaal voor mij heeft gemaakt. Elke keer mailde ze foto’s van het tussentijdse resultaat. Ze noemden het een ‘Alice in Wonderland-boeket’. Dus ook weer lekker anders dan anders. Thijs’ corsage paste daar heel mooi bij. We hebben samen ook corsages gemaakt voor de gasten. We zijn allebei creatief, dus we hebben gewoon alles samen gedaan.”
“Onze uitnodiging was ook anders dan anders. We hadden snoepzakken als uitnodiging. Die heeft Thijs met Photoshop ontworpen. Zwart met rood waren ze. Die zijn we van tevoren bij iedereen langs gaan brengen. Toen begon de pret al!
Als bedankje hebben we iedereen een flesje ‘Katerwater’ gegeven: een flesje Chaude Fontaine waar Thijs een etiket voor heeft ontworpen, in de stijl van onze uitnodiging. En daarbij een paar paracetamolletjes. Dat konden ze goed gebruiken, dachten we!”
Herrie voor honderd
“We waren misschien ‘maar’ met 28 man; we maakten herrie voor honderd. Het was helemaal geweldig, ik had het niet anders willen doen. Ik heb er ook geen spijt van gehad dat we het met zo’n klein gezelschap hebben gevierd. Nu hadden we de mensen om ons heen die het dichtst bij ons staan, echte vrienden. Maar we hadden ook nooit verwacht dat er zo veel mensen bij de ceremonie zouden komen kijken. Dat was echt een verrassing!”
“Mijn gouden tip voor andere Lucky Girls is: laat alles over je heenkomen. Ik ben een perfectionist en vind het best moeilijk om de touwtjes uit handen te geven, maar als je loslaat, loopt zo’n dag zoals ‘ie moet lopen. Alles gebeurt toch wel met een reden. Zorg er ook voor dat je een momentje inlast waarop je met z’n tweeën bent. Want reken maar dat je geleefd wordt op zo’n dag!”
De adresjes van Loes:
Trouwlocatie: De Koets, Deurne
Feestlocatie: Hotel Westende, Helmond
Trouwpak Thijs: Tailormade Suites, Tilburg
Zwarte trouwjurk: Assepoester Feestkleding, Arnhem
Amerikaanse schoolbus: Yellow taxi, Milheeze
Fotograaf: Luckypictures Photography, Willie Brouwers
Fotolocatie: Bavaria bierbrouwerij, Lieshout
