Trouwen op blote voeten aan het strand, een feestje in een strandtent, oesters, bubbels en een fotohokje
Petra: “Wij zijn van de oude generatie die nog eens trouwt, haha! Waarom wij wilden trouwen vraag je… nou, Henk wilde héél graag. Ik ben al een keer eerder getrouwd geweest en van mij hoefde het niet zo nodig. Het was voor mij toch wel duidelijk dat Henk de man is met wie ik de rest van mijn leven wil delen. Maar als die man vervolgens het lef heeft om je in een vol restaurant ten huwelijk te vragen met een ring in een oester, terwijl hij wist dat ik niet zo nodig hoefde, tja dan kun je niet anders dan ja zeggen hè? Het was op mijn verjaardag en Henk had het al helemaal gepland. Maar wat wij beiden niet hadden voorzien, was dat onze beste vriendin Karine uit Israël als verrassing over was gekomen. Die zat er dus ook gezellig bij. Wij zaten heerlijk te beppen en Henk zag zijn aanzoek volgens mij al helemaal in de soep lopen. Er kwamen oesters & champagne – daar ben ik dol op – en het duurde Henk allemaal te lang, dus riep hij hintend: “Kijk nou, er ligt een oester dicht!”. Vervolgens ging hij op z’n knieën.”
“Dit gebeurde eind april en natuurlijk was het eerste wat wij ons afvroegen: wanneer gaan we dat doen? Het idee was om het nog deze zomer te plannen. Het leven is te kort om uit te stellen, daar waren we het over eens. We hebben wat nare tijden gehad in onze omgeving en misschien is het ook wel omdat je wat ouder bent, dat je heel goed weet wat je wil. We wisten gelijk hoe we het wilden gaan vieren: relaxed, informeel, met één groep mensen op één locatie. Het liefst wilden we trouwen op het strand. Dat leek ons heel idyllisch en informeel, dat zou wel voor een lekker sfeertje zorgen. Een leuk feestje en een leuke ambiance, daar hadden we zin in. We hebben dan ook alleen mensen uitgenodigd die er echt toe doen, die ons hebben gesteund bij nare dingen, maar met wie we ook heel veel lol kunnen maken.”
De trouwlocatie: een fantastische strandtent
“We zijn gaan Googlen en hebben drie locaties gevonden aan het strand die we zijn gaan bezoeken. De derde locatie, Strandtent Zout gaf gelijk een goed gevoel. De mensen die er werken kan ik de hele wereld aanraden. Zo top! Toen we binnenkwamen, begon het gelijk al gezellig met ‘o wat leuk dat jullie gaan trouwen, daar moeten we een glaasje op drinken!’. We hadden afgesproken dat we bij mooi weer op het terras zouden trouwen en bij slecht weer binnen. De eigenaar belde ons een paar dagen voor de bruiloft op en zei: “Niks daarvan, jullie gaan gewoon buiten trouwen! Ik heb net vier grote palen in mijn auto geladen voor de ceremonie, die ga ik wit schilderen en jullie trouwen gewoon op het strand!”. Vanaf het eerste moment hadden ze zin om er een feestje van te maken.”
“Henk en ik zijn gek op lekker eten en drinken en we wilden liever geen barbecue, maar mooie gerechtjes. Henk is de kok bij ons thuis en mocht van Zout zelf het menu samenstellen. Vervolgens zijn ze in de keuken van Zout helemaal losgegaan met zes gerechtjes.”
“De trouwlocatie was van zichzelf al fantastisch. Wit, hout, lood en grote papieren lampen. Het enige wat we zelf nog hebben geregeld ter decoratie, is een hele partij heliumballonnen met lintjes, wat bloemetjes van onze favoriete bloemist op de tafel (die ook mijn prachtige trouwboeket van gloriosa heeft gemaakt)… we hebben het wit & luchtig gehouden. De eigenaar heeft de loungebanken naar het terras gesleept waar wij zaten. Alle hulde voor de mensen daar, want die hebben het geweldig gedaan.”
Een witte trouwjurk, rode schoenen en een spijkerjackie
“Ik wist nog helemaal niet wat voor trouwjurk ik wilde… ik wist alleen wat ik níet wilde: wit en strapless, haha! Vroeger zei ik altijd: als ik nog eens ga trouwen, dan ga ik in het zwart. Maar daar heeft Henk een veto over uitgesproken. Hij zei: “Je bent sowieso prachtig in alles, maar zwart vind ik als mijn bruid niet leuk.” Ik ben eerst naar een andere bruidsmodezaak gegaan, maar ik vond het er zó erg! Daar was het gewoon van de oude stempel; zij bepaalden wat jij aan moest trekken. Zoals een vriendin nu nog in geuren en kleuren vertelt: “En toen kwam Peet de paskamer uit en sprak zij de legendarische woorden ‘ik trouw nog liever in mijn spijkerbroek!’”. Ik was heel erg teleurgesteld. Daarna ben ik nog bij een Nederlandse couturier geweest en alles daar was prachtig, maar echt bedoeld voor dunne jonge meisjes, niet voor mij.
“Bij het Googlen bleek alles wat ik mooi vond bij Assepoester vandaan te komen. En ik dacht: je hoeft toch geen afspraak te maken, dus daar rijden we lekker even heen! Nou, dat was zo’n verademing. Ik mocht zelf rondneuzen en had 2 of 3 jurken uit de rekken gehaald. Maar bij de paskamer hing hij klaar: de meiden van Assepoester hadden precies die jurk voor mij uitgezocht die ik op internet al had gespot. Dat was ‘m gewoon, een echte Petra-jurk. Stoer maar wel vrouwelijk. Toch wit en toch strapless. Ik heb wel de strikken eraf laten halen, dat vond ik dan weer net te truttig. Ik wilde ook wel een beetje een knipoog, dus ik heb niet voor brave witte schoenen gekozen, maar rode.”
“Op de rug van de jurk zat een lint en ik heb nog heel lang getwijfeld of ik dat zou vervangen door een rood lint. Dat kan ook net fout zijn, weet je wel? Twee weken voor de bruiloft was Henk ’s avonds de deur uit en heb ik mijn buurvrouw er snel bijgehaald om het uit te proberen. Het stond heel leuk, helemaal ‘mij’. Toen was de rode beslissing genomen! Ik heb er nog een heel leuk superkort spijkerjackie bij gevonden. Een stola vond ik dan weer niet ‘ik’. De Meiden van Assepoester vonden het helemaal te gek dat ik die witte trouwjurk wilde combineren met een spijkerjack.”
“Ik had Henk ’s morgens een paar rode sokken gegeven. Er ontstond grote hilariteit onder de gasten toen hij ging zitten voor de ceremonie en je van die rode gestreepte sokken onder zijn trouwpak vandaan zag piepen.”
De dagindeling: schoenen uit, op het strand trouwen, oesters & bubbels en een walking dinner
“Ik zal je vertellen: die mooie rode hakken, die heb ik maar tien minuten aangehad. We kwamen aan bij de strandtent en moesten over een houten vlonder lopen en daarna nog ongeveer vijftig meter door het zand. Ik keek naar links en zei tegen Henk: “is het heel raar als ik mijn schoenen nu al uitdoe?”. Die zei: “Gewoon lekker doen!”.
Voor onze gasten hadden we een mand met teenslippers klaargezet. Voor de vrouwen rode met witte stippen, voor de mannen grijze en zwarte. We wilden dat iedereen op z’n gemakje kon zijn. De slippers mochten ze ook meenemen naar huis, als aandenken.”
“We zijn om 16:00 getrouwd op het strand door de allerleukste ambtenaar van Nederland. Karine, de bewuste vriendin, heeft prachtig gesproken, echt geweldig. Ze heeft ook aandacht besteed aan mijn zusje, die 2 jaar geleden is overleden. Ik heb haar toen ze ziek was toegefluisterd: “Ik ga heus wel een keer ja zeggen tegen Henk” – want zij wist dat ik niet zo nodig hoefde te trouwen. Toen kreeg ik een smile van oor tot oor. Zij hoorde er helemaal bij op onze dag, voor mij, voor haar kinderen en voor vele gasten. Maaike, de zus van Henk heeft ook nog voor ons gezongen, een Nederlandse tekst op een Italiaans nummer (kijk onderaan deze blogpost om het lied te beluisteren). Nou, toen kwamen alle zwembroeken en bikini’s ook kijken natuurlijk! De gasten zeiden: “Het was maar goed dat we zonnebrillen ophadden, want we moesten wel een traantje wegpinken!”. Dat soort dingen maakten de dag zo mooi en persoonlijk.”
“Toen we van het strand af liepen, stond iedereen in een erehaag. Er stond natuurlijk een bubbel klaar en er liep een oesterman rond met grote emmers met oesters. Daarna was er een walking dinner.”
Coole details: paraplu’s, een fotohokje en de leukste ambtenaar van Nederland
“Voor de ceremoniemeesters hebben we nog paraplu’s laten bedrukken met een tekst. “Gelukkig ben ik met jou” staat erop, dat is helemaal onze zin. Die hebben we ook op de uitnodigingen laten zetten, op de kaartjes die aan de slippers hingen en laten stempelen op de servetjes. Met dank aan onze buurvrouw Henriette, die grafisch ontwerpster is.”
“We hadden weinig behoefte aan een ‘echte fotograaf’. Naar geposeerde portretten ga je toch niet kijken. Misschien heb je dat als je wat ouder bent, dan hoeft dat niet meer zo nodig. Maar toen kwamen we Damon’s Photobooth tegen, van Studio Damon, dus die hebben we ook laten neerzetten op onze bruiloft. Dat was echt helemaal fantastisch. De paar kinderen die er rondliepen, hebben er ook dankbaar gebruik van gemaakt, haha! Verder hebben nog wat mensen foto’s gemaakt en die zijn heel erg leuk geworden.”
“De ambtenaar was ook zo gezellig. Zij moest na de ceremonie direct door naar een ander huwelijk, maar wilde eigenlijk blijven. Toen zei ik: “dan kom je straks toch gewoon weer terug?”. Waarop zij zei: “Nou, dat doe ik gewoon!”. Ze heeft nog gegeten, gedanst, ons meegesleurd het fotohokje in… Die had de avond van haar leven!”
“De rest van de avond hebben we gedanst op de muziek van DJ Gilbert van Celebration Events. Als er iemand een feestje kan maken, is hij het wel. Ondanks het mooie weer stond de dansvloer steeds helemaal vol. Er liep ook een live saxofonist rond. Het was één groot feest.
Op Zandvoort heb je een vergunning om tot 24:00 te mogen feesten. Ik had nog wel drie uur door kunnen gaan, maar het was goed zo. Op ‘We’re going to Ibiza’ hebben we nog een drankje gedronken, mooi afscheid genomen en zijn we ertussenuit gepiept, op huwelijksreis naar Ibiza. Daar hebben we ongegeneerd na kunnen kletsen.”
Liefde in de lucht
“We hebben zúlke leuke reacties gehad op ons feest. Mensen roepen nu nog: “Ik heb nog nooit zo’n leuke bruiloft gehad!”. Jaaa, dan glim ik. Niet omdat ik per se ’t leukste feestje wil hebben, maar omdat ik het zo gaaf vind dat iedereen het zo enorm naar z’n zin heeft gehad.”
“Ik gun iedereen die trouwt zulke toffe ceremoniemeesters als wij hebben gehad, want dat is echt het beste wat je op zo’n dag kan overkomen: Gwen & Marieke, twee toffe meiden die alles vlekkeloos hebben laten verlopen.
Aan het eind van de avond heb ik mijn bruidsboeket in de lucht gegooid en die is gevangen door Lisanne. Zij is een maand later ook daadwerkelijk ten huwelijk gevraagd. De liefde gaat voort…”
“Henk houdt er niet van om in het middelpunt te staan en om de hele dag zo in de belangstelling te staan vond ik ook wel heftig hoor, maar er heerste zo’n fijne sfeer. We kregen echt het gevoel dat iedereen het ons gunde, weet je wel? Iedereen wilde erbij zijn, bijna niemand had afgezegd. Er hing letterlijk liefde in de lucht. Dat hebben we heel erg gevoeld. We zitten nog op een roze wolkje.”
De adresjes van Petra:
Trouwlocatie: Strandtent Zout, Zandvoort
Trouwambtenaar: Yve Brouwer
Bruidsboeket: Funky Flowers, Utrecht
DJ: Gilbert van Celebration Events
Fotohokje: Damon’s Photobooth
Trouwjurk: Assepoester Feestkleding
Voor het mooie lied – gezongen door de zus van Henk – klik je op deze link: 01 de liefde van je leven. Lekker wegdromen!
