Trouwen voor de leeuwen, dineren bij de haaien, trouwfoto’s tussen de maki’s en een mooi trouwpak
Marieke: Wij wilden geen standaard bruiloft. In een witte jurk naar het stadhuis; van het idee alleen al kreeg ik het benauwd! Maar ik wist ook niet wat ik wél wilde, daar had ik nooit echt over nagedacht.
Het was al meteen duidelijk dat ik geen bruidsjurk wilde, dat was echt geen optie. Ik houd helemaal niet van jurken, daar voel ik me niet comfortabel in. Iedereen riep ook meteen: ‘jij gaat vast niet in een jurk trouwen!’.
Maar er zijn niet zo veel plekken waar je mooie trouwpakken voor vrouwen kunt kopen. Een collega tipte me dat haar vriendin een bruidspak had gekocht bij Assepoester. Ik ben wel gewend om een stukje te rijden, dus ben ik in de auto gesprongen en naar Arnhem gegaan. Mijn moeder wilde mee, tja, ze heeft maar één dochter hè?
Ik voelde me feestelijk
Marieke: Wat betreft de broek was ik er snel uit: een broek van soepele stof en geen glimstofje. Ik vond een zwarte broek en het leek me mooi om dat met een wit topje te combineren, anders zou het te donker worden. Het tweede topje dat ik aanpaste, was raak.
Daarna vond ik ook nog een heel mooi jasje voor erbij. Voor de vorm – en een beetje voor mijn moeder – heb ik daarna nog wat trouwjurken aangepast, maar dat maakte alleen maar duidelijk dat het broekpak helemaal bij mij paste.
Ik vond het goed staan én lekker zitten. Het was feestelijk, maar ik had ook het gevoel dat ik er de hele dag in rond kon lopen zonder me raar te voelen. Het voelde niet als een carnavalsfeestje ofzo; in een jurk had ik dat gevoel wel gehad. Ook tof: het was echt wel duidelijk dat ik de bruid was en niet één van de gasten. Ik voelde me feestelijk en heb de hele dag met een grote smile rondgelopen!
Mijn moeder heeft die avond bij het eten meteen verklapt aan Bjorn dat ik een broekpak had gevonden. Ze had hem nog net niet de foto laten zien! Hij wist dus meteen dat ik geen trouwjurk had. Toen hij mij op onze trouwdag voor het eerst zag, was hij heel verrast. Hij had dit niet verwacht en dacht dat ik ‘gewone’ nette kleding aan zou hebben, niet zo feestelijk als dit trouwpak. Hij vond het dus heel erg mooi!
Sowieso waren de reacties erg leuk; iedereen vond het prachtig en zei dat ik vaker zoiets aan moest doen. Tijdens de foto’s had ik er zwarte pumps van Jimmy Choo onder aan, later heb ik die omgewisseld voor rode All Stars. Bjorn had ook rode schoenen, dus we pasten goed bij elkaar.
Gek op dieren
Marieke: We wilden onze bruiloft niet te groot vieren en zonder feest. We worden dit jaar allebei 40 en willen dan een feestje geven, dus dat hoefde voor ons niet op de trouwdag zelf.
De meeste van onze familieleden en vrienden wonen in Noord-Holland, dus ze moesten ver reizen. Daarom bedachten we een relaxt programma: trouwen, toosten, foto’s en een etentje. De ceremonie stond gepland voor 16:00 uur, dus we konden rustig aan doen en niemand hoefde voor dag & dauw op.
Onze trouwlocatie was Dierenpark Emmen. We zijn gek op dieren, hebben er een boel en vinden vooral katachtige dieren prachtig. Een collega van mij is daar vijftien jaar geleden getrouwd en was erg positief. We zijn een aantal dierentuinen af gegaan, maar Emmen was lekker dichtbij en de prijs was goed.
Bovendien was het een hele mooie locatie. Je kunt er kiezen uit een aantal plekken om te trouwen, bijvoorbeeld bij de haaien of in het safarirestaurant. Ze sluiten dat gedeelte dan af voor publiek. Wij kozen voor de locatie bij de leeuwen. Het diner hebben we gedaan voor het aquarium van de citroenhaaien.
De dagindeling: twee uur los in de dierentuin, daarna trouwen
Marieke: Ik ben om 10:30 uur naar de visagiste gegaan. Bjorn bleef thuis om onze beesten te verzorgen.
Om 11:30 uur kwam de fotograaf en zijn we ons gaan omkleden. Het moment dat we elkaar voor het eerst zagen, vond ik best een beetje spannend… ik was benieuwd naar zijn reactie. Ik wist al precies wat hij aan had: een zwart pak en een witte blouse met een zwarte bies; daardoor leek het alsof hij een stropdas om had. Dat was perfect, want hij wilde geen stropdas om. Hij droeg er rode schoenen en een rode riem bij.
We zijn naar het dierenpark gereden en hebben alle gasten ontmoet voor de ingang van de dierentuin. Daar stonden ze te wachten. Heel leuk, maar ook spannend: ze komen allemaal voor jou, dat is wel een beetje een raar idee. In totaal hadden we een kleine 30 man uitgenodigd voor de hele dag.
Daarna had iedereen twee uur de tijd om te doen waar ‘ie zin in had, terwijl wij foto’s gingen maken. Dat vonden ze geweldig; twee uur leek ons best lang, maar ze vonden het veel te kort!
Voor de leeuwen
Marieke: Toen we bij de leeuwen aankwamen voor de ceremonie, zat iedereen al klaar met een programmaatje in de hand. De ambtenaar hadden we zelf geregeld. Het bleek een leuke, grappige man. Het bleek dezelfde trouwambtenaar die mijn collega daar vijftien jaar geleden heeft gehad, tijdens haar bruiloft.
Mijn vader en schoonmoeder hebben nog een praatje gehouden en mijn schoonmoeder had een boekje gemaakt met foto’s van onze relatie door de jaren heen. Ondertussen volgden de leeuwen alles!
Voor de muziek hadden we gekozen voor ‘Happy’ van Pharrell Williams en ‘We have all the time in the world’ van Louis Armstrong; dat liedje komt uit een James Bond-film, daar houden we van. We vonden het best moeilijk om te kiezen, want we hebben niet echt een liedje samen. Ja, ‘November Rain’, maar in die videoclip gaat de bruid dood en dat vonden we toch wel erg dramatisch, haha.
Eten bij de haaien
We hebben getoost met prosecco en drie taarten, in plaats van een traditionele bruidstaart. Een vriendin heeft een banketbakkerij in Amsterdam en zij maakte de taarten voor ons: chocolade, truffel en framboos. Heerlijk! Er was tijd om te kletsen en felicitaties in ontvangst te nemen en om 17:30 uur gingen we eten, voor het aquarium met haaien.
Dierenpark Emmen heeft op ons verzoek een Italiaans menu samengesteld omdat we op huwelijksreis naar Italië zijn gegaan en we gek zijn op Italiaans eten. Het was hartstikke lekker! Gewoon in buffetvorm, dus per gang kon je langs lopen en je bordje vol scheppen. Er was geen vaste tafelschikking; gewoon vier tafels en je kon zitten waar je wilde.
Het uitzicht op de haaien was prachtig, helemaal blauw. We hoorden van de medewerkers van de catering dat ze normaliter rond sluitingstijd op de bodem gaan liggen, maar nu bleven ze tot het einde van de avond rondzwemmen.
We zijn doorgegaan tot een uur of 22:00 uur. Omdat we binnen zaten, hadden we geen besef van tijd, dus het liep wat uit. Gelukkig vonden de mensen van de catering het prima.
We hebben de gasten gedaggezegd en hebben toen de cadeautjes naar de auto van mijn broertje gebracht; dat was onze trouwauto. Hij heeft een Ford Mustang uit 1966 die hij zelf heeft opgeknapt en ik mag er nooit in rijden. Zijn cadeau aan ons was dat hij ons er die dag in heeft rondgereden. In de Mustang heeft hij ons ook weer thuisgebracht.
Maki’s en lolly’s
Marieke: Onze eerste reactie op de dag? Héél leuk! Het was heel vrolijk en héél snel voorbij. Dat klinkt vast cliché, maar ik had nooit verwacht dat het zo snel zou gaan. Wat ik het állerleukst vond, was foto’s maken bij de maki’s. Je staat daar op een eilandje en de maki’s zijn zó op mensen gericht, dat ze niet bang zijn. Je kunt ze aaien, ze klimmen bovenop je, je staat er middenin.
Tot onze verbazing bleken ze lolly’s lekker te vinden! Ik had lolly’s in mijn bruidsboeket en dat had ik achtergelaten, maar we waren vergeten dat er ook een lolly in de corsage van Bjorn zat. Dat ontdekten we doordat de maki’s er aan begonnen te likken en niet bij hem weg te slaan waren. Heel grappig!
De tip die ik andere Lucky Girls wil meegeven is dat je dicht bij jezelf moet blijven. Doe wat jij leuk vindt en houd je niet te veel aan ‘wat hoort’. Als het niet bij je past, moet je het niet doen. Toen wij begonnen met het plannen van onze bruiloft, was het voor mij al meteen duidelijk dat ik echt niet in een jurk zou gaan trouwen. Ik vond het wel moeilijk om tegen de verwachtingen in te gaan, maar heb wel gedaan wat ik het liefst wilde.
Hetzelfde geldt voor de trouwlocatie: we wilden onze gasten niet belasten met een lange reisafstand. Maar dit was wél de plek waar wij wilden trouwen. Mijn collega adviseerde me en zei: ‘je gaat trouwen! Mensen komen toch wel!’. En dat bleek. We hebben het nu echt gevierd zoals we het liefst wilden.
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Marieke:
Trouwfotograaf: Bruidsfotografie De Grote Dag, Groningen
Trouwlocatie: Dierenpark Emmen, Emmen
Taarten: Banketbakkerij Lanskroon, Amsterdam
Broekpak Marieke: Assepoester Feestkleding, Arnhem
Trouwpak Bjorn: Roka, Groningen
Bruidsboeket en corsage: Designer Candy, Melbourne
