Mijke sprong in haar trouwjurk in het zwembad tijdens haar bruiloft in Portugal
Mijke (37) wist één ding heel zeker: dat ze niet naar een traditionele trouwjurkenwinkel wilde: “Ik zou Assepoester zeker aanraden als je nuchter bent en het gewoon relaxed wil hebben.”
Jij dacht: ik wil niet naar een traditionele trouwjurkenwinkel?
Precies. Ik wist al wel dat ik geen prinsessenjurk wilde. Mijn zusje is jaren geleden getrouwd en ik ben toen mee geweest op trouwjurken-jacht. Die had dus wel dat type jurk en dan zie je wat er in die winkels hangt. Ik dacht: dat wil ik niet, ik wil gewoon niet naar die winkels.
Ik kwam bij Assepoester uit en met de kreet van ‘de niet-truttige trouwjurkenwinkel’ dacht ik gelijk al: dat moet dan vast wat zijn.
Wat sprak je daarin aan?
Ik ben een beetje kritisch dus ik had zoiets van: ik ben wel heel erg benieuwd. Ik had de hoop dat er gewoon wat meer variatie in aanbod was dan bij traditionele bruidsmodewinkels. Ik zat zelf nog te denken aan een kortere trouwjurk of een trouwjurk voor kort achter lang. Dan heb je bij de traditionele zaken vaak maar één optie ofzo. Ik was heel erg benieuwd naar het aanbod van Assepoester.
Wij vinden het best raar dat alles rondom trouwen zo duur is. Heeft dat ook nog een rol gespeeld in jouw keuze voor Assepoester?
Inderdaad, budget heeft ook wel meegespeeld. Ik had geen zin om de hoofdprijs te betalen. Op de site werd me al wel duidelijk dat er in meerdere verschillende prijsklassen genoeg aanbod was. Van wat ik zag in het lookbook van Assepoester dacht ik: volgens mij moet het vast lukken om iets te vinden in een schappelijke prijsklasse.
De duurste prijsklasse was voor mij ook de max. Dus wat dat betreft maakte het niet zo heel veel uit waar ik op uit zou komen. Daar heb ik uiteindelijk niet eens naar gekeken. Het werd een jurk een beetje in het midden. Ik dacht nog: oh, dat valt mee.
Je hebt in de winkel lekker relaxed zelf mogen rondkijken. Hoe ging dat?
Het was superleuk. We waren met een aantal dames en iedereen ging verspreid door de winkel. Van tevoren had ik wel wat foto’s gedeeld van waar ik naar op zoek was, dus iedereen ging enthousiast meehelpen zoeken. Ondertussen liep ik er als een scheidsrechter tussen van: nee, nee, die wel, die niet.
Hoe heb je je keuze kunnen maken?
Uiteindelijk hadden we er vier waarvan ik dacht: dit zijn wel kandidaten. Die vier hingen in het pashokje. Eerst dacht ik: zal ik de minste aantrekken? Maar nee, ik ging gelijk voor de jurk die ik leukste vond. En nou ja, dat was meteen al helemaal tof. Dat was uiteindelijk ook de trouwjurk die ik gekocht heb. Daarna heb ik de andere jurken nog aangehad. Uiteindelijk was de keuze niet eens zo moeilijk. Ook grappig: het was niet per se het type jurk dat ik van tevoren verwacht had. Maar het gevoel en de sfeer die ik voor ogen had, klopte toen ik deze jurk aan had.
Wat vond je ervan dat je niet de enige Lucky Girl was in de winkel?
Dat was eigenlijk wel prima. Iedereen had zijn eigen hoekje. Je had niet het gevoel dat je de hele tijd last had van een ander ofzo. Het was ook wel weer heel gezellig om met een ander mee te kunnen spieken. Naast ons zaten wat moeders of schoonmoeders bij ons mee te spieken en die zeiden dan: “Oh ja die is echt mooi.” Ook wel weer heel grappig om dat van onbekenden te horen. En helemaal niet vervelend, het maakte het ontspannen en gezellig.
Wat vond je van de nuchtere aanpak van de verkoopsters? Ben je goed geholpen?
Super. Ik had het gevoel dat De Meiden van Assepoester gewoon eerlijk waren en al snel snapten wat ik wilde. Terwijl ik zelf niet per se een duidelijk beeld had van wat ik wilde. Ik had bijvoorbeeld een jurk aan waarvan iedereen om me heen zei: ‘Deze is ook wel echt heel mooi hoor’. Zelf dacht ik: ik weet het niet. Toen zei de verkoopster: ‘Net keek je veel blijer, volgens mij is dit ‘m niet’. Dat zijn dingen waar je echt wat aan hebt.
Photo by Charlotte Jane Photography
En uiteindelijk ben je in je mooie trouwjurk in het zwembad gesprongen!
Wij wisten al dat we naar een hele fijne locatie in Portugal zouden gaan met als het goed is mooi weer. We waren bezig met het programma van de dag. We zeiden tegen elkaar: een openingsdans gaan we niet doen hoor, geen zin in, dat past niet bij ons. Maar hoe gaan we dat dan oplossen? In een gekke bui dachten we: weet je wat, we gaan gewoon helemaal niet dansen, we springen dat zwembad in.
Met een muziekje deden we net of we de openingsdans gingen doen en toen zijn we in dat zwembad gesprongen. Iedereen vond dat super tof ja. Voor ons was het vooral ook echt een ontlading. Alle spanning van de dag ging er in één keer uit.
Wat een geluk dat jullie bruiloft in Portugal door kon gaan!
Dat was echt een geluk. Uiteindelijk was het daar super relaxed, hier waren de regeltjes alweer heel streng. We hebben daar alles kunnen doen wat we van tevoren al wilden. Van begin af aan was het plan al dat we met een klein clubje zouden zijn, dus we hebben niemand hoeven afbellen.
Het is wel even een paar maandjes spannend geweest natuurlijk. Toen we wisten: dat vliegtuig gaat en we krijgen het geregeld met catering en al die dingen, zeiden we tegen elkaar: dan gaan we het ook doen ook!
Op de foto’s ziet het er fantastisch uit…
We hadden een bepaalde sfeer voor ogen: gewoon relaxed, buiten, in de tuin. Ook tijdens de ceremonie zat iedereen lekker op kussentjes onder de boom, à la een festival-tuinfeest-idee. Dat zie je dan op plaatjes, dat wil je graag. En dat dat dan uiteindelijk ook zo lukt en dat alles eruit ziet als je hoopte, dat is gewoon fantastisch. We hadden ook nog eens prachtig weer.
Zou je Assepoester aanraden? En aan wie?
Zeker. Wel als je nuchter bent en het gewoon relaxed wil hebben. Als je echt het gevoel wil hebben dat je het zelf in de hand hebt. Mijn gevoel destijds bij de ervaring met mijn zusje in een traditionele trouwzaak, was toch wel dat ze proberen de touwtjes in handen te houden. Ik vond ze behoorlijk opdringerig. Ze zeiden: ‘Je kunt het toch niet met één jurk aanpassen al weten?’. Terwijl mijn zusje gewoon super overtuigd was van haar keuze.
De verkoopster bij Assepoester kwam aanzetten met iets voor in mijn haar en zei: ik denk dat je het niks vindt, maar we gaan het toch even proberen. Ze keek zo naar mij en zag al aan mijn hoofd: nee, nee gaan we niet doen. Dat gaf mij heel erg het gevoel dat daar eerlijke dames stonden die mij ook niets mee zouden geven dat niet bij mij zou passen.
Ook qua schoenen he: je hoeft niets mee te nemen. Ik wist al: ik ga op slippers trouwen, maakt niet uit wat voor jurk het wordt. Toen ze bij Assepoester vroegen: ‘Moet je nog schoenen ofzo’, zei ik nee, ik ga op slippers. Dan was het ook van: ‘Oh, oké’. Ik heb het idee dat ze je dan in een traditionele zaak aankijken van: op slippers, dat kan echt niet.
Bij Assepoester maakt het niet uit wat je in je hoofd hebt of bedacht hebt, het kan niet gek genoeg. Ze vinden niks te gek.
Wil je ook relaxed shoppen voor je trouwjurk?
Kom langs, dan vinden we samen de jurk voor jóu.
Photo by Charlotte Jane Photography
