“Ik nam twee vriendinnen mee naar Assepoester en de insteek was: wij gaan vandaag snel een trouwjurk scoren.”
Rebecca: Samen hebben wij een zoontje van anderhalf en allebei hebben we een dochter van acht uit een eerdere relatie. We zijn ook allebei eerder getrouwd geweest. We wilden dat heel graag góed doen nu. Onze meiden zijn natuurlijk op een leeftijd waarop ze een trouwdag heel interessant vinden. Het was dan ook een heel erg leuk feestje voor hen. En zó anders dan die eerste keer; dan ben je vooral met jezelf bezig. Het was nu heel leuk om te zien wat de kinderen leuk vonden. Die vonden bijvoorbeeld dat er een bruidstaart móest komen en dan zo’n echte stapeltaart. Hun rol in het geheel maakte het voor ons nog specialer.
Het moest gewoon een goede jurk zijn
Rebecca: Ook wat de trouwjurk betreft hoefde ik nu niets meer te doen zoals het ‘hoort’ of zoals het van me werd verwacht. Dat maakte het voor mij heel relaxed.
Peter had me in oktober ten huwelijk gevraagd en we wilden nog graag voor het einde van het jaar trouwen. Dat betekende dat we maar twee maanden hadden om het te regelen.
Gelukkig kun je bij Assepoester ook terecht als je snel een trouwjurk nodig hebt. Bovendien sprak de toon me aan; dat je het lekker kunt doen zoals je zelf wilt. Ik nam twee vriendinnen mee naar Assepoester en de insteek was: wij gaan vandaag snel een trouwjurk scoren. Ik ga er een dagje heen en dan moet het gewoon geregeld zijn.
Het moest gewoon een goede jurk zijn. Omdat ik geen strapless bruidsjurk wilde, hebben de Meiden me geholpen door een ‘pasje’ uit te zoeken: een soort bolero zonder mouwen met kant. Dat was helemaal goed! Zo had ik in één keer een trouwjurk met kant en een open rug.
We zijn een kopje thee gaan drinken en een uurtje later konden we ‘m ophalen, op maat gemaakt. Dat vond ik helemaal prima: hop, in de auto, en klaar! Ik besef dat het best bijzonder is dat het zo is gegaan: het was gewoon een mooie trouwjurk die mooi zat. Ik ben best wel kritisch, dus hij moest wel écht goed zitten. Gewoon goed, maar geen gedoe!
Doorslaggevend was voor mij dat ik me er lekker in voelde en dat mijn trouwjurk lekker zat. Dat je niet hoeft te denken: zit m’n hoepel wel recht? Ik wilde echt niet zo’n prinsessenjurk waar je loop-les en zit-les voor nodig hebt en ik wilde nu echt kunnen genieten van mijn jurk. En dat lukte: hij heeft geen moment in de weg gezeten en ook toen ik de ochtend na de bruiloft wakker werd in de bruidssuite en ‘m zag hangen dacht ik weer: wat een mooie trouwjurk!
De bruiloft: lekker en goed eten
Rebecca: We wilden het echt gewoon doen zoals wij fijn vinden, met de mensen die wij erbij wilden hebben. We dachten: ach, we hebben alles toch al een beetje anders gedaan dan het hoort, dus dan kan dat ook wel, haha. We houden van lekker en goed eten met lekker drinken erbij, dus dat werd leidend. We zouden ’s middags precies om 14:14 uur trouwen – want Peter heeft iets met het getal 14 – en daarna zouden we champagne gaan drinken in de Prinsenhof in Groningen.
De ceremonie vond plaats in het stadhuis van Groningen. We dachten: waarom niet gewoon daar? We wonen hier met plezier – hebben echt iets met de stad- en wilden het simpel houden. Dus dan maar lekker traditioneel!
Onze trouwambtenaar was Calista van Haastert, zij heeft het echt geweldig gedaan. Persoonlijk en met een mooie rol voor de kinderen.
De ambtenaar vroeg ons van tevoren een brief te schrijven aan elkaar en daarin te vertellen waarom we wilden trouwen. Wat ze daarmee ging doen, wisten we niet.
Tot onze verrassing heeft ze die brieven voorgelezen tijdens de ceremonie. Samen met de kinderen heeft ze de brieven daarna verzegeld met stickertjes. Ze zei: ‘als jullie 12,5 jaar getrouwd zijn, mogen jullie deze brieven erbij pakken en lezen. Het mag ook eerder, als je het moeilijk hebt samen en je ’t even niet meer weet. Maar anders pas na 12,5 jaar’. Dat vonden we heel mooi.
Tip: regel een oppas!
Rebecca: Daarna gingen we door naar de Prinsenhof. Het gebouw is eeuwenoud en heel mooi opgeknapt.
In de gewelvenkelder hebben we de bruidstaart aangesneden en champagne gedronken met ongeveer 50 mensen. Dit was ook echt het feestmoment voor onze dochters en dus waren hun andere ouders -onze exen dus – daar ook bij aanwezig. Heel modern en bijzonder, toch?
Bij de borrel waren ook onze vaste oppasmeisjes mee. Zij hebben de aanwezige kinderen vermaakt door met ze te knutselen en te lezen. Dat zou ik iedereen willen aanraden: regel een oppas! Qua kosten valt het allemaal heel erg mee en het is zó relaxed! De kinderen hebben continu aandacht en wij konden ondertussen lekker borrelen. Dat was voor de gasten ook heel fijn, ook voor de opa’s en oma’s.
Na de borrel was er even ‘rust’, zodat iedereen tijd had om de kids naar huis en bed te brengen en wij even op adem konden komen. Zo’n moment tussendoor kan ik echt aanraden, we konden alvast wat indrukken verwerken en ons in alle rust verheugen op de avond.
Alsof we ‘gewoon’ met onze beste vrienden uit eten waren
Rebecca: Om 19:30 uur zijn we gaan dineren, met ongeveer 25 mensen: onze familie en liefste vrienden. Uitgebreid eten, lekker wijn drinken en er waren tussendoor wat speeches. Het voelde alsof we ‘gewoon’ met onze beste vrienden uit eten waren, heel gezellig en persoonlijk. Helemaal niet stressvol of spannend.
Peter had zich druk gemaakt om het menu; eten is echt zijn ‘afdeling’. In overleg heeft hij een prachtig menu laten samenstellen.
De laatste gasten gingen – nadat ik op de binnenplaats van de Prinsenhof m’n boeket in de armen van mijn schoonzus had gegooid – rond 01:00 uur weg. Wij zijn toen naar boven gegaan, naar de Royal Suite waar Máxima ook ooit heeft geslapen.
Volgens Peter moesten we die ene keer dat we in een hotelkamer in onze eigen stad zouden slapen ook echt de mooiste kamer van de stad hebben. Dat is aardig gelukt!
Een eigen huisstijl
Rebecca: Een vriendin van me is grafisch vormgeefster. Zij heeft onze trouwkaarten gemaakt maar ook een trouw-kleurplaat voor in de goodiebags van de kinderen en de menu- en tafelschikkingskaarten. Alles in de stijl van de trouwkaart, we hadden dus een eigen ‘huisstijl’! Heel erg mooi en de gedachte dat alles door een dierbare vriendin is gemaakt maakte het nog mooier. Toen we vroegen of ze ons zou willen helpen met de trouwkaart zei ze: ‘ik heb al drie ontwerpen klaarliggen hoor!’ Mooi toch?
In plaats van een gastenboek had ze kaartjes gemaakt met daarop een soort getekende schilderijlijstjes. Onze gasten konden tekstjes in die frames schrijven. Ze gaat ze inscannen en maakt er dan een groot schilderij/bord van. Dat leek ons veel leuker dan zo’n standaard gastenboek.
Wauw
Rebecca: Dat het gelukt is om binnen twee maanden te trouwen, vind ik super. Het was twee maanden even heel druk, maar nu is het gewoon klaar. En trouwen in kerstsfeer is natuurlijk heel bijzonder. Toen we bij het stadhuis aankwamen, stond daar een enorme kerstboom op de Grote Markt. Toen dacht ik wel even van: wauw!
Het hoogtepunt voor mij? Dat heeft vooral met onze kinderen te maken. De meiden hadden samen een gedicht geschreven en geoefend met de buurvrouw. Dat hebben ze samen voorgedragen, voor al die 50 mensen. Zó schattig. Ze deden het heel pittig, we waren ontzettend trots op ze.
Ik vond het ook heel bijzonder dat een van onze vrienden had geregeld dat Gert Sennema in het stadhuis een liedje voor ons zong en speelde op zijn gitaar. Hij is een Groningse zanger en beeldhouwer. Heel speciaal!
Genieten & liefde
Rebecca: Mijn gouden tip voor andere Lucky Girls is: zorg dat je ’t heel dicht bij jezelf houdt. Je kunt je bruiloft echt inrichten zoals jij het wilt. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je blijft onthouden waar het om gaat: genieten en liefde. Dát is waar je later aan terug wilt denken.
Dan is waar die-en-die zit en hoe die-en-die eruit ziet niet belangrijk. Details doen er niet toe, het gaat erom dat je na afloop denkt: wauw, ik ben getrouwd. Wat goed. Wat fijn.
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Rebecca:
Trouwfotograaf: André van der Veen, Haren tel: 06-28 19 50 73
Trouwjurk: Assepoester, Arnhem
