Jonne (26) wilde niet duizenden euro’s uitgeven aan een trouwjurk voor één dag
Jonne (26) wilde een fantastische trouwjurk, maar vond het zonde om daar duizenden euro’s aan uit te geven. Op naar Assepoester dus! Én naar een waanzinnige bruiloft, in Italië…
Jij dacht: ik doe het helemaal anders en ga naar een niet-truttige trouwjurkenwinkel?
Jonne: Ja, dat sprak me wel aan. Ik hou helemaal niet van dat truttige gedoe. Het hoeft van mij allemaal niet heel sjiek. Ik vind het leuk als mensen eerlijk zijn en oprecht helpen.
Het was helemaal niet de bedoeling dat ik voor een trouwjurk ging kijken. Ik ging met mijn ouders lunchen in de stad, vlakbij Assepoester en mijn moeder zei: ‘Zullen we daar alvast binnenkijken?’. Ik zei meteen: Nee joh, dan zie je meteen wat en wil je het passen. Ik weet wel hoe dat gaat. Het was toen precies een jaar voor ons trouwen.
Waarom wilde je toch naar binnen?
We hadden het al wel eens over Assepoester gehad, ik had het lookbook ook al gedownload. Ik wist: daar wil ik naartoe. Mijn moeder was volhardend: ‘Laten we het gewoon doen!’. Zo geschiedde. En het was ook gewoon leuk, lekker ongedwongen met mijn ouders. Niet met een heleboel mensen erbij die er dan van alles van vinden en zeggen.
De eerste jurk die ik aantrok was het al!
Heeft je budget ook nog een rol gespeeld in jouw keuze voor Assepoester?
Jazeker. Ik vind: je moet een trouwjurk hebben waar je helemaal blij mee bent en die je fantastisch vindt, maar het houdt wel ergens op hoor. Als ik soms hoor dat mensen duizenden euro’s uitgeven aan een jurk voor één dag vind ik dat echt zonde. Ik wil ook niet op de dag zelf zo’n gevoel hebben van: o pas op dat niemand hier op staat en dat de jurk vies wordt. Ik wil er geen buikpijn van hebben.
Ik ben later trouwens nog een keer teruggegaan naar Assepoester voor een los topje, die wilde ik voor onze bruiloft in Nederland op het gemeentehuis. Dat was geen hele grote uitgave, dus ik ging er eigenlijk vanuit dat ik dan iets minder geholpen zou worden. Maar ook toen ben ik super geholpen in de winkel, ongeacht de prijs.
Je hebt in de winkel lekker relaxed zelf mogen rondkijken. Hoe ging dat?
Eerst ben ik gewoon zelf gaan rondlopen. Je krijgt dan van die kaartjes met nummertjes mee die je aan de jurken van je keuze mag hangen. Maar ik vond het moeilijk. Ik had van tevoren wel iets in m’n hoofd wat ik graag wilde, maar ja, ik had nog nooit zo’n jurk aangehad, dus wist niet hoe dat zou staan. Tegen Geranda, die mij hielp, zei ik dat ik een mooie jurk op een pop had gezien, maar twijfelde. Zij zei: ‘pas ‘m gewoon aan en kijk hoe het eruitziet’. Je moet het voelen.
En dat was meteen raak dus?
Toen ik mezelf erin zag dacht ik: huh… dit voelt eigenlijk meteen goed. Maar misschien voel je je altijd zo als je een mooie jurk aan hebt… wist ik veel.
Ik dacht aan programma’s als Say Yes to the Dress, waarin mensen vaak dagen bezig zijn en wel honderden jurken passen voor ze ‘m vinden. Dit kon toch niet zo makkelijk gaan? Dus heb ik nog een paar trouwjurken gepast. Ja, je kan niet maar één trouwjurk passen en dan zeggen: dit is ‘m. Maar ik kwam toch terug bij die eerste.
Ik wilde eigenlijk iets heel simpels, een trouwjurk die helemaal strak zou zijn. Ik dacht: dat past bij mij. Maar toen ik dat aan had, zag ik: dat is helemaal niet mooi, niet flatteus. Terwijl de jurk die ik nu heb… dat is het gewoon. Dat is moeilijk uit te leggen, dat moet je voelen.
Wat vond je van het aanbod? Zat er genoeg moois voor je tussen?
Zeker. Ik vond de losse tops met de losse rokken ook heel mooi. Er is genoeg keuze bij Assepoester. De prijzen van de jurken zie je meteen, want de winkel is ingedeeld op prijs. Toen ik binnenkwam, was er meteen een outlet-hoek. Hoe verder je naar achteren loopt, hoe duurder het wordt.
In traditionele trouwjurkenwinkels waar je op afspraak wordt ontvangen, ben je de enige klant, samen met de verkoopster. Bij Assepoester is dat helemaal anders en zijn er meer Lucky Girls. Wat vond je daarvan en van de sfeer?
Het voelde gewoon ongedwongen bij Assepoester. Er liepen mensen in en uit. Sommigen kwamen net de jurk ophalen die ik ook aan had op dat moment. Dan is het superleuk om te zien hoe zo’n jurk bij iemand anders staat. Ik hou er wel van, het hoeft allemaal niet zo stijf.
En ook: het is nu toch heel erg leuk dat ik mijn jurk per ongeluk heb gekocht, dat had anders niet gekund. Oeps, haha!
Wat Max zei? ‘Weet je het wel zeker, is het de goede dan, moet je niet verder kijken?’ Ik zei: nee joh, het is helemaal goed.
Wat vond je van de nuchtere aanpak van de verkoopsters? Ben je goed geholpen?
De aanpak van de verkoopsters was superleuk: lekker no nonsense en ook gewoon eerlijk. Ze dachten goed met me mee over welke sluier mooi zou staan bij mijn jurk en hoe hoog de schoenen waren die ik erbij wilde dragen. Toen ik een andere jurk aan had, zeiden ze eerlijk: ‘dit moet je gewoon echt niet doen’. Het was gewoon gezellig, een beetje ouwehoeren, grapjes maken. Ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die dat niet leuk vinden. Dat ze liever een sjiekere benadering hebben, zoals je het op tv ziet in programma’s over trouwen. Ik vind dit juist leuk!
Zou je Assepoester aanraden?
Ja, sowieso. Dat heb ik al gedaan! Ik zou er zo weer naartoe gaan. Ik ben na mijn eigen bruiloft gaan denken: ik vind dit zo leuk, ik wil iets doen met bruiloften. Daarom ben ik een opleiding gaan volgen tot weddingplanner. Sinds een paar weken heb ik mijn eigen bedrijfje: I Do Weddings For You.
Jullie zijn getrouwd in Italië. Hoe was dat?
Nadat Max me ten huwelijk had gevraagd, wisten we niet zo goed wat we wilden. Toen dachten we: en in Italië dan? We hebben een weddingplanner gevonden. Het is moeilijk om je bruiloft in Italië te regelen als je de taal niet spreekt. Zij had ook allerlei locaties in haar bestand waar je anders niet terechtkomt.
Vanwege corona konden we nog niet eerder kijken op de locatie zelf, maar we hadden al veel foto’s en filmpjes gezien.
Hoe voelde je je in je jurk?
Helemaal goed. Ik had ‘m van tevoren nog wel een paar keer aangepast, omdat ‘ie al een jaar voor de bruiloft in de kast hing. Hij was helemaal goed, er hoefde niets meer aan te gebeuren. Als je ‘m dan op de dag zelf aan hebt en je haar en make-up helemaal is gedaan, dan weet je zeker dat het de goede keuze is geweest.
Mijn vader gaf me weg; we kwamen op een scooter aangereden en Max stond op me te wachten. Hij zag ons aan komen rijden met een muziekje… toen schoot hij wel vol.
Wat is je het meest bijgebleven van het hele trouwgebeuren?
Toch wel echt de ceremonie zelf. Je bent van tevoren zo bezig met het hele weekend te organiseren, dat je vergeet dat het om de ceremonie draait. Toen het begon dacht ik: o, dit is het nu echt. Daar heb je zo lang naar uitgekeken.
Het klopte precies: we zaten lekker buiten, het was mooi weer en daar zit je dan met je favoriete mensen om je heen… het was geweldig.
Wil je ook een fantastische, betaalbare trouwjurk scoren?
Kom langs, dan vinden we samen de jurk voor jóu.
Foto’s: Amanda Drost
