“Als je naar Assepoester gaat moet je geen prinsesje willen zijn. Het is meer: je voelt je jezelf.”
Lenny: Ik was al eens ergens anders naar een bruidsmodewinkel geweest, maar daar vond ik het tuttig en weinig keus! Ik hou er wel van om in het middelpunt van de belangstelling te staan, maar het moet niet overdreven zijn. Daarbij voelde ik me niet op m’n gemak en voelde me bijna schuldig dat ik er niets wilde kopen.
Online kwam ik bij Assepoester uit. Ik had al even naar de bruidsjurken van Assepoester gekeken. Het niet per se een afspraak hoeven maken en gewoon binnen kunnen komen, maakte dat ik dacht: oh yes, hier voel ik me goed bij. En is het toch niks, dan gaan we gewoon lekker Arnhem in en ergens lunchen.
Het was een combinatie van: we maken een hele leuke dag en ik heb er een goed gevoel bij.
Heel erg druk
Lenny: De ervaring was superleuk! Het was erg druk en we moesten ook wat langer wachten, maar daar was ik al voor gewaarschuwd: er staat op de site dat het op vrijdag en zaterdag heel druk kan zijn. Ik dacht: nou ja, we zien het wel. Eigenlijk was het leuke dat de verkoopsters wel meteen een kop koffie aan kwamen bieden of tussendoor een praatje kwamen maken. We konden zelf al meteen gewoon jurken pakken, dat was ook fijn. Daardoor maakt het niks uit als je even moet wachten.
De hulp die ik kreeg, was heel erg goed. We hadden zelf al een hoop bruidsjurken gepakt. Wat ik heel fijn vond aan Quirina was dat ze mij in mijn ding liet. Ze zei niet van: ‘o je moet dit passen of dat passen’, maar moedigde me aan en zei: ‘nou leuk, pas het gewoon en we kijken wel of het staat’.
Je voelt je jezelf
Lenny: Deze trouwjurk was meteen goed, ik trok hem aan en voelde al zonder in de spiegel te kijken dat het dé jurk was. Zowel mijn entourage als Quirina vonden ook dat het klopte. De hulp was ongedwongen, niet zo van: we moeten iets verkopen dus doe dit of doe dat. Als je naar Assepoester gaat moet je geen prinsesje willen zijn. Je vóelt je wel een prinses maar het is meer: je voelt je jezelf. Geen overdreven toeters en bellen. Terwijl het óók meteen wordt geregeld als je ergens om vraagt; riemen, schoenen, et cetera.
Het klopte gewoon
Lenny: Het resultaat was een prachtige trouwjurk voor op het strand! Hij is in de winkel blijven hangen voor het vermaken. Ik kon ‘m niet meenemen, omdat we thuis aan het verbouwen waren. Toen ik de keer daarna terugkwam, heb ik een uur lang door de winkel heen gelopen met mijn trouwjurk aan. Het klinkt stom, maar ik dacht echt weer: dit is het. Ik had mijn strandtrouwjurk en het maakte niet uit hoe of wat, het klopte gewoon.
Adrie wilde eerst strak in het pak maar omdat we op het strand zouden trouwen, vonden we dat toch iets minder mooi. Ik heb hem foto’s laten zien van wat ik mooi vond. Hij is samen met mijn broer op pad gegaan en heeft zijn eigen trouwkleding uitgekozen. Eigenlijk heeft hij de mooiste elementen uitgekozen van wat ik had laten zien. Dat vind ik zo leuk, hoe hij bij zichzelf is gebleven. Toen we naast elkaar stonden, dacht ik: yes, dit klopt, wij kloppen samen.
Trouwen aan het strand van Kijkduin
Lenny: Onze bruiloft moest vooral relaxed zijn. We vierden het klein, met maar 40 gasten, op een doordeweekse dag aan het Kijkduin strand. Het was erg rustig op het strand en het weer was eigenlijk perfect: wel warm maar geen felle zon. Alles was ontspannen.
Wij zaten voor de ambtenaar en konden zowel de gasten zien als de zee en de vogels die voorbij kwamen. De zee was vlak en doordat het bewolkt was, leek het heel intiem. Ik vind ‘sereen’ een beetje een beetje ouderwets woord, maar iedereen zei na afloop: ‘het was heel sereen’. En toen dacht ik: ja, dat was het eigenlijk wel.
Één à twee keer per maand gaan we bij mijn broer langs die in Kijkduin woont. Voor ons is dat bijna vakantie. Effe weg, zeg maar. Ook gaan we elk jaar met de familie naar een vakantiepark in Kijkduin om daar aan het strand te zijn. Toen we hadden besloten om in september te trouwen, dachten we: laten we dat dan doen in die week, dan kijken we of we daar ergens kunnen trouwen. De familie is dan ook bij elkaar: twee vliegen in één klap.
We wilden graag een relaxte dag, gewoon alles op één plek. Toen ben ik bij Beachclub Titus uitgekomen. Ze hebben heel veel ervaring met bruiloften en hebben goed geluisterd naar wat we wilden. Het is ook het laatste strandtentje van Kijkduin, er zit daarnaast verder niks meer. Dat maakte het trouwen op het strand extra mooi.
Going to the chapel
Lenny: De dagindeling was heel simpel: rond 13:30 uur ben ik naar mijn broer en schoonzus gegaan om me te gaan omkleden. Adrie is mij daar rond 15:30 uur op komen halen. We zijn naar Kijkduin gereden en alle gasten waren er al, toen we de talud af kwamen stonden ze in een haag. Het was erg bijzonder dit te zien, het liedje ‘Going to the chapel’ stond op toen wij daar tussendoor liepen, superleuk en de gasten hadden bellenblaas. We dachten allebei: wow, nu is het echt.
De ceremonie is meteen begonnen, op het strand. Adrie is met zijn moeder van 85, naar de ambtenaar toegelopen, een bijzonder moment. Mijn broer heeft mij weggegeven. Hij had gewoon spijkerbroek en bloesje aan en zei: ‘Jou kennende had ik verwacht dat je in een korte broek en een Hawaii-shirt zou trouwen, dus ik hoef niet zo formeel’. Maar dit was juist voor ons perfect, iedereen was zoals hij was!
Een lekkere taart met rood fruit
Lenny: We hebben geproost met cocktails en zijn heel even gaan kletsen bij iedereen. Gevolgd door een uitgebreide barbecue met lekkere salades en volop vlees, vis en vegetarisch. Het was allemaal ongedwongen en een hele ontspannen sfeer. Daarna taart en muziek.
Mijn schoonzus Patricia is enorm goed in taarten maken dus heb haar gevraagd iets moois te maken, maar niets met fondant. Liever gewoon een lekkere taart met rood fruit, het was tenslotte ook het toetje, dus het moest niet te zwaar zijn. Zij heeft uiteindelijk een échte bruidstaart gemaakt, van vijf lagen bomvol met rood fruit en room, supermooi. Iedereen was onder de indruk. Daarna zijn we lekker gaan dansen op muziek van een afspeellijst.
Ballonnen loslaten aan zee
Lenny: Het feestje is nog tot een uur of 23:00 doorgegaan. Hoe kleiner de groep werd, hoe intiemer het feestje werd. Het heeft ook constant die loungy sfeer gehad: borrelen, kletsen, lekker zitten, en natuurlijk dansen, in mijn fantastische soepelvallende strandtrouwjurk. Ik wilde ‘m niet meer uitdoen!
Wij zijn als laatste vertrokken: we konden lopend naar het hotel. Maar eerst hebben we alle ballonnen bij elkaar gedaan – het waren er iets van honderd – en zijn we naar de zee gelopen. Daar hebben we ze met z’n tweeën losgelaten. Dit was echt een mooi moment, we hebben een wens gedaan en samen de hoogtepunten van de dag nog eens doorgenomen. Een mooi einde van een mooie dag. Er was niet van tevoren over nagedacht, dat maakte de dag zo leuk. Er waren drie dingen standaard: omkleden, de ceremonie en het eten. Voor de rest ging het gewoon zoals het ging en dat was gewoon supermooi.
Zoals jij het wil
Lenny: Het hoogtepunt vond ik het verhaaltje van Adrie tijdens de ceremonie die voorgelezen werd door de ambtenaar. Het ging over waarom hij met mij wilde trouwen. Voor een niet romantische man was het enorm romantisch. Dat was echt heel mooi en het was vooral heel mooi dat ik tranen in de ogen zag bij andere mensen. Net op dat moment vloog een hele zwerm vogels ineens achter de zee weg en er was een windje, dat maakte zo veel indruk. Ik dacht: dit hebben we zó goed gedaan. Het klopte gewoon.
Mijn gouden tip voor andere Lucky Girls: trek je vooral niks aan van andere mensen. Iedereen heeft een mening en oordeel en zeker als je een Lucky Girl van Assepoester bent, ben je al niet heel traditioneel. Vul het gewoon echt in zoals jij het wil. Natuurlijk: ik wil dat iedereen geniet, maar het is ónze dag. En maak het niet te groot!
Wil je ook zo’n gave strandtrouwjurk? Hier vind je ons.
