Twee aparte trouwfeesten: een barbecue in de tuin met een zelfgemaakte bruidstaart én een feessie in de kroeg
Twee aparte trouwfeesten: een barbecue in de tuin met een zelfgemaakte bruidstaart én een feessie in de kroeg
Druk druk druk, daar weten onze Lucky Girls alles van. Jasja (39) en Ricardo (40) uit Helmond bléven hun bruiloft dan ook maar voor zich uit schuiven, tot ze dachten: en nu is het genoeg. Nu de uitnodigingen dan ook eindelijk de deur uit zijn, hebben ze naar eigen zeggen ontzettende “zin in een feessie!”. Voor dochter Indra (8) is het ook helemaal ‘echt’: zij wordt helemaal bij de bruiloft betrokken. Tineke nam het Lucky Couple mee naar een van hun trouwlocaties – Anvers in Tilburg – want inderdaad: deze lovebirds gaan twéé dagen feesten!
Jasja: “We kennen elkaar al 19 jaar. We zijn denk ik dus ook wat ouder dan de meeste mensen die gaan trouwen. We volgden dezelfde studie psychologie, maar Ricardo heeft aanvankelijk weinig indruk op me gemaakt. Hij had altijd zo’n leren jas aan; een beetje zo’n ‘TheFonz’-look had ‘ie. Pas later is hij me op gaan vallen. Ik ben met een vriendinnetje op basketbal gegaan, dat deed hij ook. Ik kon er niks van, maakte allemaal fouten. Daar moest hij heel hard om lachen. Zo groeiden we naar elkaar toe. Ik heb nog met een vriendinnetje een groot spandoek gemaakt en in het tuintje van zijn voormalig studentenwoning opgehangen, voor zijn verjaardag. Op een feest is er voor de eerste keer gekust.”
“Ons leven is niet over rozen gegaan, laat ik het zo zeggen. We hebben veel meegemaakt. Trouwen had daardoor niet onze prioriteit, daar waren we niet mee bezig. Nu is het echt tijd voor feest. We willen het leven vieren, vieren dat we dit samen hebben gedragen en ja, een keer op een positieve manier met mensen samen zijn.”
Aanzoek met wiebelende knieën op 474 meter hoogte
“Ricardo heeft mijn vader om mijn hand gevraagd bij Kaap de Goede Hoop. Dat vind ik zelf zo bijzonder! Mijn vader heeft daar ook altijd toespelingen op gemaakt: “Als jullie gaan trouwen, wordt er eerst om jouw hand gevraagd”, riep hij altijd.”
“In 2009 woonde mijn zusje een tijdje in Shanghai en zijn we haar op gaan zoeken. Je hebt daar een van de hoogste gebouwen ter wereld; het Shanghai World Financial Center. Dat is wel iets van 490 meter hoog. Daar waren we, op ongeveer 474 meter hoogte – zo hoog kun je komen – lopend op glasplaten waardoor je dus 474 meter naar beneden kunt kijken, samen met onze dochter van vijf. Ja, heel eng. Ik zei tegen Ricardo: “Goh, dit is eigenlijk wel een hele mooie plek om iemand ten huwelijk te vragen.” Waarop hij zei: “Nou, dat kunnen we eigenlijk wel doen!” en op zijn knieën ging, al wiebelend omdat hij nog meer last had van de hoogte dan ik. Ik kon alleen maar lachen: “Dit meen je niet!”. Maar hij meende het dus wel. Het was een spontaan huwelijksaanzoek op grote hoogte.”
Zin in een feessie!
“Na het aanzoek heeft alles een tijd stilgestaan om privéredenen. We zijn ook druk bezig geweest met stichting Ride4Kids, die geld ophaalt om onderzoek te doen naar energiestofwisselingsziekten bij kinderen, daar zetten wij ons voor in.”
“Vorig jaar heb ik gezegd: “En nu gaan we het regelen anders blijven we maar met andere dingen bezig!” Nu is het tijd voor ons, nu moeten wij gewoon een keer in het middelpunt staan. In November vorig jaar zijn we begonnen om dingen te regelen. Ook echt met het gevoel: het moet knallen, we hebben zin in het feest. Trouwen is natuurlijk handig om dingen te kunnen regelen, pensioenen enzo, maar we willen ook feest, het met alle mensen die ons lief zijn vieren. Dat is ons uitgangspunt. Onze uitnodiging – die knalroze is met heel veel bloemen – heeft ook als titel ‘Zin in een feessie?!’.”
Op zoek naar twee locaties
“Het eerste vraagstuk waar we ons over hebben gebogen is: wat voor locatie? We wonen in een nieuwbouwwijk, dus waar moeten we gaan zoeken? Ricardo werkt in Tilburg en we hebben daar ook twee jaar gewoond. Hij komt met zijn werk regelmatig in de grote kroeg waar we ook ons feest gaan geven. Vroeger wandelden we daar ook vaak naartoe om een sateetje te eten. Er ligt een stukje verleden in die kroeg, de ruimte spreekt ons heel erg aan; dus we zijn daar nog eens gaan kijken of het een geschikte locatie zou zijn voor ons feest. Op vrijdag vieren we dus ons grote knalfeest in de kroeg, in Anvers in Tilburg.”
“Daarna zijn we gaan zoeken naar een trouwlocatie, want we vieren de bruiloft en het feest apart. We wisten al snel dat onze trouwdatum op een woensdag zou zijn, omdat er veel kinderen komen en die allemaal vrij moeten zijn van school. Dan heeft onze dochter ook haar feestje met kinderen zeg maar. We houden het heel klein en mijn broer zei dat we het bij hem in de tuin mogen vieren. Hij heeft een grotere tuin dan wij. Dus daar vieren we een tuinfeest met een barbecue, champagne met zelfgebakken taart… we gaan de taart onder een notenboom aansnijden. Ik heb mijn moeder ‘belast’ met de decoratie, haha! Ze gaat daarbij uit van de trouwkaart: knalroze, veel bloemen, beetje vintage. Het is voor ons een verrassing hoe het eruit gaat zien. We hopen op een beetje weer natuurlijk, want dat is wel het spannende.”
Geen bruidstaart, maar zelf taart maken
“Ik ben nu zelf de bruidstaart aan het maken voor het tuinfeest. Een stapeltaart, met drie lagen. De taart krijgt knalkleuren; roze, oranje, rood… Paar roosjes erop en een grote strik. Het wordt echt een knaltaart, geen traditionele witte taart. Ik heb twee weken geleden met mijn moeder, zus, schoonzus en de buurvrouw alle decoraties gemaakt. Vandaag moeten de taarten gebakken en morgen bekleed; daarna gaan ze de diepvries in. De dag van tevoren gaan we stapelen en hopen dat het er een beetje uitziet, haha! Of ik ervaring heb met taarten bakken? Nee! Ik heb vorig jaar een workshop gedaan. Op Google ben ik gaan kijken naar taarten die ik zelf zou willen maken en heb ik de mevrouw van de workshop nog even gebeld en gevraagd of ze mij tips en adviezen kon geven.”
“Het gaat er natuurlijk om: welk resultaat streef je na? Wil je een perfecte taart of wil je het gevoel dat je deze taart zelf hebt gemaakt met een aantal mensen die je dierbaar zijn? Dat gevoel vind ik belangrijker dan hoe strak de taart is. Ik heb er een weekend voor uitgetrokken om de taarten te maken, want als je het te gehaast doet, wordt het volgens mij niks. En als het mislukt, ach, dan hebben we er zo weer een gemaakt.”
Draaiboek 1: Piet Hein Eek, een Ferrari en barbecueën in de tuin
“Op woensdag doen we eerst de riedel kapper, make-up, bladiebla. We hebben een fotograaf gezocht in de buurt, die gaat met ons naar de Berenkuil hier vlakbij, daar zijn allemaal graffiti’s gespoten. We gaan ook nog even naar de showroom van Piet Hein Eek; die stijl spreekt ons heel erg aan, dus ik heb gevraagd of we daar foto’s mogen maken en dat mocht! Van daaruit rijden we naar Mierlo. Ricardo heeft altijd geroepen: “ik wil trouwen in een Ferrari”. Het was niet direct mijn eerste idee, maar wil toch zijn droom in vervulling laten gaan. Een vriend van een oom van hem heeft een Ferrari die we mogen lenen. Dat is dus een verrassing voor Ricardo.”
“We trouwen om 14:00 in een klein stadhuisje in Mierlo, heel knus. Ik denk nu wel van: o jee, passen al die mensen er wel in? Maar dat gaan we zien. Er komen 35 volwassenen en 15 kinderen. Na de ceremonie gaan we naar de tuin van mijn broer; taart met bubbels! En daar gewoon lekker in de tuin zitten, springkussen voor de kids, er is een zwembad dus als het mooi weer is kunnen de kinderen lekker zwemmen, kletsen, barbecue… Rond een uur of 20:00 zullen we het feest afsluiten. Dat lijkt ons ivm de kinderen een mooi tijdstip.”
Draaiboek 2: een discobus, een flashmob en een feestje in de kroeg
“Op onze feestdag vervoert De Discobus onze gasten naar Tilburg, gezellig met muziek erbij. Iedereen wacht ons daar binnen op en dan draaien we de muziek van The Chicago Bulls; een basketbalteam waar Ricardo fan van is. We zien het al helemaal voor ons dat we dan binnenkomen onder die warme deken. Er is ook een dj; DJ Roy, die we kennen van de Stichting waar we ons voor inzetten.We zijn helemaal geen dansers, dus daarvoor zijn we ook gaan Googlen. We zijn zo’n flashmob tegengekomen op ‘I’ve got a feeling’ van The Black Eyed Peas. We gaan een paar mensen die meereizen in de Discobus instrueren om ons bij te vallen in de openingsdans. Zo is de dans ook meteen voor iedereen geopend. Dan dans je direct met z’n allen, niet zo formeel. We riepen altijd: onze dans wordt de vogeltjesdans, want veel verder komen we niet.”
Een knallende jurk
“Ik had al een jurkje gekocht voor de bruiloft, maar voelde me daar toch niet helemaal happy mee. Ik vind bruidsjurken prachtig, maar zoveel geld voor een of twee dagen, dat vond ik zonde. Daarom hoefde dat voor mij niet. Dus ik ben met mijn zus een keer in een grote winkel gaan kijken; daar kocht ik een jurkje met knalblauwe schoenen. Eenmaal thuis voelde dat gewoon niet goed, het was niet ‘mij’ en het voelde niet sprankelend genoeg.”
“Ik kwam jullie site tegen en dacht: nou, dat is dan nog wel een winkel waar ik wil kijken, want al dat formele: dat hoeft voor mij helemaal niet. Samen met mijn moeder en zus ben ik naar jullie toe gegaan, even op een dinsdag naar Arnhem. Een broekpak vond ik ook wel heel mooi, en praktisch als ik ben, dacht ik dat je daar nog wel de top van zou kunnen gebruiken of juist een andere top op de broek. Toch ben ik gezwicht voor een witte jurk. Die kan ik toch twee keer aan. Waarom hij bij mij past? Hij is feestelijk, maar niet te formeel. Ik wilde toch dat ‘ie hip en stoer is. Ik loop het liefst in een spijkerbroek en het moest niet helemaal de andere kant zijn. Dat was bij dat andere jurkje: dat was sjiek en mooi, maar niet op een manier die bij mij past. Deze is dat ook wel, maar voelt veel beter. Ik kan er lekker in bewegen en het is toch wat meer dat knallende naar mijn gevoel.”
“Mijn man had al een pak maar draagt nooit een pak, dus we zeiden: ach joh, trek gewoon deze aan! Mooie schoenen erbij, sjiek en strak. We hebben voor het feest voor hem een knalroze blouse van Hugo Boss gevonden en gaan dan ook voor het feest wat knalroze accessoires matchen bij mijn jurk.”
Allemaal creatieve ideeën
“We hebben heel veel hulp gehad van een moeder uit de klas van Indra. Zij ontwikkelt vriendenboekjes, strijkapplicaties, drukwerk, en heeft onze kaarten ook ontworpen. Ik ben met haar ook een vriendenboekje gaan ontwikkelen, waarin mensen vragen kunnen invullen als ze binnenkomen. Dat is een ander idee voor een gastenboek. De kaft en de layout is in stijl van onze uitnodiging. Ik heb grote grijze schorten bij de HEMA gekocht, waar ze een strijkapplicatie voor maakt met ‘Zin in een feessie?!’ en dan de bloemen van de uitnodiging erop. Die geven we cadeau aan de getuigen.”
“Het benoemen van het verlies van de jongens is misschien wat kwetsbaar, maar ik kwam op internet een mooi idee tegen voor iets dat je kunt doen als je dierbaren verloren bent. Op een site hadden ze medaillons op een bruidsboeket gemaakt, met daarin een fotootje van iemand die je mist. Degene die ons helpt met de kaarten, heeft ook daarbij geholpen Ik kocht medaillons in een kralenwinkel en zij heeft foto’s passend gemaakt in de medaillons. Ik vond het idee zo mooi: dan zijn ze er wel bij, zonder dat het overheersend is. Het boeket wordt een knalroze boeket met gerbera’s. Ik wil het gewoon simpel: knalroze gerbera’s in de stijl van onze uitnodiging, lint eromheen, klaar!”
“De ringdoosjes heb ik laten maken door onze dochter. Bij de Hema heb ik twee hartvormige doosjes gekocht, die zij heeft beplakt met roze en blauw papier. Zo is zij ook betrokken bij het hele proces. Zij trouwt een beetje met ons mee he? Zij hoort er gewoon helemaal bij.”
Waar het om draait
“Onze ringen hebben we laten ontwerpen door een edelsmid in Oisterwijk (Jan Witjes). Leuk dat we daar iemand troffen die meedacht. Het viel ook mee in de prijs. Bovendien: met de ringen doe je de rest van je leven, als het goed is.”
“Waar ik het meest naar uitkijk? Het delen met alle mensen die me dierbaar zijn en dat geldt voor beide dagen. Gewoon alle mensen om me heen hebben die me dierbaar zijn en het daarmee mogen vieren. Die warmte is waar ik het meest naar uitkijk. En al die verrassinkjes natuurlijk! De jurk die niemand verwacht, die taart, maar vooral het samenzijn, samen vieren en het met elkaar zijn. Klinkt heel sentimenteel, maar dat is wel waar het voor mij om draait.”
De adresjes van Jasja:
Bloemen: Bloem Marie, Brandevoort en Eindhoven
Trouwfotograaf: Knoops Fotografie
Flyers als trouwkaart, strijkapplicaties en vriendenboekje als gastenboek: Tierelantuttel
Discobus: ABC Specials
De stichting waar Jasja & Ricardo zich voor inzetten: Ride4Kids
