Twee dagen trouwen in Zeeland, feestje in een kapel, Zeeuwse bolussen met koffie en een witte stippenjurk
Jannet: “Hoe wij ons hebben voorbereid op ons huwelijk? Nou, allereerst heeft Maarten mij ten huwelijk gevraagd in Nieuw-Zeeland. Ik was in mijn eentje op een wereldreis van acht maanden; Maarten heeft twee maanden lang meegereisd. We zijn naar Hong Kong, China, Bali en Nieuw-Zeeland geweest. We grapten naderhand ook dat het onze pre-honeymoon was, haha! Maar al die tijd droeg hij een ringetje bij zich. Daar moest hij dus ook steeds mee door de controles op het vliegveld. En ik wist van niks.
Onder een grote boom van vier meter breed en 1000 jaar oud vroeg hij mij ten huwelijk. Echt een verrassing! Ruim een jaar later was onze bruiloft.”
De jurk: een wit stippenjurkje
“Ik voelde me niet zo oké bij een standaard jurk; ik zocht iets dat een beetje alternatief was, gekleurd ofzo. Ik ben ook naar een bruidsbeurs geweest. Prachtige jurken hoor, maar ik wilde graag iets anders zien, het was allemaal veel hetzelfde. Zo’n soort jurk stond me ook niet mooi; dat maakte me saai & lomig. Nee, ik kwam niet met een duidelijk beeld binnen bij Assepoester. Ik stond open voor iets anders, maar hoe: dat wist ik niet.”
“Mijn moeder woont in Middelburg en ik wilde graag dat zij mee zou gaan. Dus zij moest sowieso een eind reizen. Dat we zonder afspraak binnen konden lopen, maakte het lekker laagdrempelig bij Assepoester. Ik mocht zelf pakken uit het rek wat ik wilde proberen. Toen ik het witte stippenjurkje aantrok, gaf dat gelijk een goed gevoel. Ik dacht: dit klopt wel. Het paste bij me. Wat ik ook zo leuk vond: je ziet allerlei verschillende soorten jurken hangen in de winkel en het is zo leuk om mensen om je heen ondertussen in een andere jurk te zien. Dan hebben ze een jurk aan die mij niet zou staan, maar wel weer helemaal bij die persoon past.
Dat het uiteindelijk tóch wit werd, vond ik toch ook wel heel leuk. Want wanneer draag je nou wit? Alleen op je bruiloft. En ik wist dat mijn vriend dat ook leuk zou vinden.”
“Ik heb nog niet gelijk ja gezegd tegen de jurk, want mijn moeder had in Breda nog iets voor me gezien waar ik nog naar wilde kijken. Dat bleek ook heel mooi, maar een beetje te prijzig. Ik heb tot dinsdagochtend gewacht – ik was namelijk op zaterdag bij Assepoester geweest – en heb om 10:00 gelijk gebeld van ‘doe mij die jurk maar!’. Ik was best zenuwachtig, want hij kon wel al verkocht zijn. Gelukkig hing ‘ie er nog. Het is een Jet-jurk omdat het een vrolijke jurk is, dat past denk ik wel bij me. Van de tierelantijntjes ben ik niet, en de stipjes maken ‘m toch apart. Lekker vlot. Veel mensen op onze bruiloft zeiden ook: ‘hij past helemaal bij jou’. Een mooi compliment!”
Regenlaarzen
“De regenlaarzen eronder waren heel leuk ja, maar ook nodig bovendien! We trouwden in mei en het was tien graden met héél veel regen. De weersberichten werden alsmaar slechter naarmate onze trouwdatum dichterbij kwam. Ik dacht: ik kan me maar beter voorbereiden. Op een plaatje had ik iemand gezien met leuke regenlaarzen onder haar trouwjurk, dus ik ben meteen op zoek gegaan naar laarzen. Ik had een paar via internet besteld, maar ben ook nog drie dagen voor de bruiloft de stad in gegaan. Ik heb een hele handel ingeslagen; uiteindelijk had ik vier paar! Dat kwam omdat de jurk al in Zeeland hing en ik niet kon zien welke er het beste bij zouden passen. Dat heb ik op de ochtend zelf nog bepaald. De roze met bloemetjes waren uiteindelijk een match.”
“Wat we graag wilden van onze bruiloft, was dat het een beetje ‘eigen’ zou zijn, dat het dicht bij ons zou staan. En daarnaast probeerden we het natuurlijk zo leuk mogelijk te maken voor onze gasten.
Ik kom uit Zeeland; mijn man niet. Maar ik heb altijd gezegd: als ik ooit trouw, dan in Zeeland en dan bij het kasteel! We houden van wandelen en komen vaak in het bos, de duinen en op het strand in Zeeland. In het programma hebben we dan ook tijd ingeroosterd om lekker naar buiten te kunnen met z’n allen.”
“Onze feestlocatie was Green White: een buitenplaats in Oostkapelle met veel groen en veel bomen. Dat is best bijzonder, want het gebied is verder vrij kaal. Er lopen schapen, pauwen en kippen en er is een grote serre, waardoor je toch een beetje buiten trouwt. Het voelde meteen goed.”
Trouwdag 1: trouwen voor de wet in Veere, lunch tussen de fruitbomen en foto’s maken
“We hebben ons trouwen over twee dagen verspreid: op vrijdag zijn we voor de wet getrouwd in het stadhuis van Veere; een oud plaatsje. Alleen de directe familie was daarbij aanwezig. Omdat het pas om 14:00 begon, kon ik die dag vrij rustig beginnen.”
“Na de ceremonie zijn we over de oude wallen gelopen en zijn we met z’n allen op een klein trekpontje geweest, heel leuk. Daarna zijn we naar het huis van mijn ouders in Middelburg gegaan, waar we tussen de fruitbomen in de tuin een lunch en borrel hadden voorbereid. We hadden leuke witte ballonnen in de bomen gehangen en een tent buitengezet, maar het was heel koud en nat. De tent was half omgewaaid. Daarom zijn we uiteindelijk maar in huis beland, waar we met een stuk of 30 man gebakjes hebben gegeten en hebben geborreld. Om 19:00 eindigde onze eerste trouwdag en gingen de gasten hun eigen weg.”
“Maarten en ik zijn samen met de fotografen de stad in gelopen voor trouwfoto’s. We hebben wat oude plekjes opgezocht.
Daarna hebben we in een Bed & breakfast overnacht. Het was een korte dag, maar ook wel weer een volle dag!”
Trouwdag 2: viering in een kapel, De Smaakbus en Zeeuwse bolussen
“Voor ons was de viering in de kapel op zaterdag het hoogtepunt van onze bruiloft. Het trouwen voor de wet, de dag ervoor, vonden wij aanvankelijk minder belangrijk. Uiteindelijk was het toch wel heel bijzonder, en gelukkig maar, want je betaalt daar veel geld voor. Ik geloof 400,- euro ofzo. Het was leuk om het met z’n allen mee te maken. Het voelde ook wel als een mijlpaal: om dat op een mooie plek met je familie te delen is natuurlijk heel mooi.”
“Maar, zaterdag voelde pas echt als dé dag. Het begon al om 11:00; de gasten verzamelden zich bij de Kapel van Sint-Maarten in Hoogelande. Een gehuchtje met een kapel tussen de bomen. Ik geloof dat er maar twee huizen staan! Vroeger ben ik er vaak langsgereden en ik ben er ook naar concerten en familiefeestjes geweest. Het is een plek waar we iets mee hebben.”
“We hadden 80 gasten uitgenodigd; veel goede vrienden. Die stonden ons allemaal op te wachten terwijl wij aan kwamen rijden over een klein landweggetje. We hadden een groen Volkswagenbusje gehuurd en daar hadden we enorm veel plezier van. De tros ballonnen van de photoshoot van de vorige dag hadden we eraan vast geknoopt. Ze konden ons al van verre zien. Dat vond ik ook het meest bijzondere moment. Je stapt uit en je hebt alle mensen die je er graag bij hebt, allemaal bij elkaar. Ik was toen ook heel zenuwachtig. Ik vond dat het mooiste van het hele trouwen: al die mensen bij elkaar die het leuk hebben samen. Het voelde een beetje als een levensfeest ofzo.”
Echt een feestje
“Eerst was er tijd om elkaar te begroeten en een Zeeuwse bolus te eten. Voor daarbij hadden we De Smaakbus laten komen; ook een groen Volkswagenbusje waar koffie & thee uit geserveerd werd.
Daarna zijn we met z’n allen het kapelletje in gegaan en kon de viering beginnen.
Ik ben door mijn vader naar voren gebracht; Maarten door z’n moeder. We zitten zelf bij de studentenmuziekvereniging en hebben onze vrienden gevraagd om muziek te maken. Er speelde een kamerorkestje bij binnenkomst. Onze vrienden hebben de hele dag livemuziek gespeeld. Dat was hartverwarmend en mooi.”
“De viering stond in het teken van met elkaar zijn, muziek en lekker eten; dat vinden we ook heel belangrijk. Niet extravagant, maar wel genoeg en lekker.
In de viering zaten zowel Christelijke elementen als Boeddhistische – ik heb tijdens mijn wereldreis een maand in een klooster gewoond – en filosofieën en spreuken. We hadden een progressieve priester gevonden die vrij is in denken. Hij wilde met ons wel de viering doen. Zo hebben we onze eigen viering gemaakt, op een manier waar wij ons oké bij voelden; niet het standaard gebeuren uit de kerk. Er waren heel veel mensen en dat paste maar net in dat kleine kapelletje. Aan het einde werd er een instrumentaal stuk gespeeld en gingen de muzikanten spelend naar buiten, gevolgd door ons als bruidspaar. Het was echt een feestje.”
“We hebben taart neergezet en aangesneden – ook die waren door vrienden gemaakt. De tafel stond helemaal vol. Zo hebben we een buitenfeestje gevierd voor het kapelletje. De volgende dag bij het opruimen kwamen we nog mensen tegen die toevallig langs wandelden; die hebben we nog een glaasje wijn kunnen geven.”
Witte ballonnen aan de auto en een strandwandeling
“Iedereen kreeg een ballon om aan de auto te binden en zo zijn we in een stoet van 25 auto’s – met ons busje voorop – over het kleine landweggetje gereden, op weg naar het kasteel voor een wandeling. Het was flink koud, dus iedereen liep goed door, haha! Maar het was in ieder geval droog, daar was ik heel blij mee.”
“Na de wandeling zijn we naar onze feestlocatie Green & White gelopen, dat was dichtbij. Iedereen was blij dat ‘ie naar binnen kon in die serre. De zon scheen en we zaten met 50 mensen aan een lange tafel. Er was geen tafelschikking. Mijn vriendin speelde harp, en het was echt even een rustig momentje. Er was voor ons gekookt met streekproducten. We hebben heel lekker gegeten.”
Feest: jazzmuziek en vreemde muziekinstrumenten
“Daarna begon de feestavond. We hadden 100 mensen uitgenodigd; onder andere collega’s en mensen die we minder vaak zien. Bij binnenkomst moesten ze met een op de foto voor het receptieboek. We hadden allerlei vreemdsoortige muziekinstrumenten verzameld en gekke attributen, waar ze mee op de foto konden. Van tevoren hadden we onze gasten ook gevraagd om een spreuk mee te nemen van iets wat ze ons aanraden of mee willen geven voor ons huwelijk. Daar zijn we een receptieboek van gaan maken.”
“Een vriend van ons is jazzpianist en speelde op de vleugel na het eten. Later op de avond kwam er een combo/jazztrio om lekker achtergrondmuziek te spelen. Er kon gedanst worden, maar we hadden het vooral heel gezellig met elkaar. Er zijn stukjes opgevoerd en ook liedjes.”
“De weken voor onze bruiloft hadden we appelmoespotjes verzameld om windlichtjes van te maken. Daar hebben we buiten een paadje van gemaakt, verlicht door die windlichtjes. Het waren er wel 130. Met de gasten maakten we een wandeling naar het koetshuis. Daar aangekomen hebben we zelf gezongen met ons zangkwartet.”
Dankbaar
“Het was denk ik 01:30 toen de laatste gasten weggingen. We hebben overnacht bij Green & White en een aantal gasten ook.
Toen Maarten en ik eenmaal weer alleen waren, hebben we natuurlijk gelijk zitten kletsen en aan elkaar gevraagd wat we het leukst vonden. Het voelde gewoon heel erg goed, de hele dag. Dat iedereen er gewoon is, is al heel overweldigend. Het was ook niet zo vermoeiend als ik van tevoren verwachtte, vooral door al die positieve aandacht die je krijgt. We hebben van moment van moment genoten. We waren meteen dankbaar voor onze goede ceremoniemeesters.”
“Mijn tip voor andere Lucky Girls? Het eerste waar ik aan denk is: bij jezelf blijven en niet teveel achter elkaar doen. Doordat wij het over meerdere dagen verspreid vierden, zaten we niet zo heel krap in de tijd. Daarnaast moet je goed bij je eigen gevoel blijven denk ik: doen wat jij leuk vindt. Geef je eigen draai eraan; het is echt jóuw dag!”
De adresjes van Jet:
Trouwfotografen: Peter Spijker en Naomi van der Kolk, Broaddaylight Photography
Trouwlocatie: Stadhuis Veere
Trekpont bij de stadswallen van Veere
Trouwkapel: Kapel van Sint-Maarten, Hoogelande
Trouwvervoer: Old Volks
Koffie & thee: De Smaakbus
Feestlocatie: Hotel Green & White, Oostkapelle
Jazztrio: Maarten Bruijnes
Korte trouwjurk: Assepoester Feestkleding, Arnhem
Regenlaarzen: Scapino
Trouwpak: Blacktie, ‘s-Hertogenbosch
Trouwringen: Rolisa Pennings, Do’s Collection, Eindhoven
Ballonnen: Kip & co, Vlissingen
Bloemen en corsages: Van Belzen Bloemen en Planten, Vlissingen
Bruidskapsel: Haar van Boven n Zij van Beneden, Middelburg
