Twee meiden, twee witte trouwjurken, roze stropdassen en een topfeest
Monique: Van tevoren maakten we ons wel een beetje druk: we zijn met twee meiden, zijn wij wel gewenst in zo’n bruidsmodewinkel? Want dat is soms nog wel afwachten, merken we. Het is ook niet meteen duidelijk dat we een stelletje zijn, misschien komt het daardoor.
Eerst zijn we in twee winkels geweest waar we meteen voelden dat het niks zou worden. Dat lag vooral aan de sfeer. Van dat tuttige standaard trouwgedoe. Da’s niks voor ons. We hadden daardoor helemaal geen zin om te gaan passen!
Twee meiden op trouwjurkenjacht
We zijn natuurlijk al geen standaard stelletje. Hier in Almelo is eigenlijk alles op het gebied van bruidsmode standaard. Wij wilden iets dat aparter en unieker zou zijn.
Toen kwamen we de site van Assepoester tegen. We zagen er gelijk heel veel gave trouwjurken tussenzitten. Ook hebben we de verhalen gelezen van andere Lucky Girls. We dachten: ja, dit past bij ons. Net iets anders dan anders. Als je met twee vrouwen bent, gaan mensen er meteen vanuit dat een van de twee een broek aan trekt. Maar wij wilden graag allebei een jurk proberen. Al was Kim er nog niet helemaal uit of ze zich daar wel lekker in zou voelen. Bij Assepoester kon ze zowel een trouwjurk als een broekpak passen.
Binnen bij Assepoester zagen we al meteen leukere, apartere jurken dan we tot dan toe gezien hadden. We zijn gewoon met z’n tweetjes gegaan; we wilden dat samen doen. Ik voelde gelijk: hier kan ik wel een trouwjurk passen. Het voelde heel relaxed en vooral: normaal. Ik voelde me het mooist in de trouwjurk die ik uiteindelijk heb gekocht. Ik ben bovendien een dansbeest en als ik op mijn eigen feestje ben, wil ik wel goed kunnen bewegen. Dat kon in deze korte trouwjurk; hij had geen sleep en dat soort dingen. Ik wist meteen: hierin kan ik ’s avonds losgaan!
Roze stropdas
Monique: Ook Kim slaagde vrij snel voor een korte trouwjurk waarin ze zich mooi voelde. Op internet heb ik gezocht naar ideeën voor als je allebei een jurk aan hebt. Ik wilde namelijk wel dat er een elementje zou zijn dat onze trouwjurken aan elkaar zou verbinden; dat het een mooi geheel zou zijn.
Mijn zoontje Luuk (7) zou er ook bij zijn en hij zou een stropdasje dragen. Omdat veel mensen niet zouden verwachten dat we allebei in een jurk zouden trouwen, leek het ons een grappig idee als Kim ook een stropdasje zou dragen. In de winkel hebben ze me geholpen met het maken van een roze band voor om mijn taille. De stropdassen waren in dezelfde kleur en stof. Wij vonden het heel gaaf, net even anders. Dat maakte echt dat het ónze trouwjurken waren.
Het draaiboek: gemoedelijk & relaxed
Monique: Om 08:00 kwamen de kapster en visagist bij ons thuis. We hebben ons rustig omgekleed en ook Luuk moesten we natuurlijk helpen in zijn outfit. Onze trouwauto was een Mini Cooper Cabrio die helemaal was versierd.
Om 11:00 zijn we hier weggereden, op naar Enschede, voor trouwfoto’s. Die hebben we gemaakt voor een graffitimuur, maar ook in het Volkspark in Enschede en bij De Jaargetijden; onze trouwlocatie.
We hebben voor die locatie gekozen omdat ‘ie in Enschede ligt en Kim’s moeder ons dan kon trouwen; zij werkt daar bij de gemeente. De locatie ligt in het park en heeft een supergave zaal: heel strak en modern, met kleurelementen die wij geweldig vinden. Het was ook helemaal leuk aangekleed met een kroonluchter aan het plafond en roze gerbera’s. Helemaal onze smaak.
De ceremonie was super! Niemand is ’s ochtends bij ons geweest, behalve de buren, dus ze wisten nog niet hoe we eruit zouden zien. Iedereen is gewoon gaan zitten in de zaal en pas toen wij binnenkwamen – op het nummer ‘Marry Me’ van Jason Derulo – , zagen ze ons voor het eerst in onze trouwkleding. Dat vond ik heel gaaf!
Ik was helemaal niet zenuwachtig; bij ons ging het gemoedelijk en heel relaxed. Luuk liep voorop en onze collega’s van de politie stonden in een erehaag. Heel indrukwekkend: allemaal strak in pak met een lange wapenstok. We hadden 28 daggasten, maar er waren ook 25 extra mensen komen kijken.
Ik vond de cermonie heel bijzonder, vooral omdat mijn schoonmoeder onze trouwambtenaar was en ons kent. Het voelde daardoor heel gemeend. Ze deed het ook supergoed en met humor. Tijdens het tekenen draaiden we een nummer van Shania Twain en we verlieten de zaal op een nummer van Bruno Mars.
Erehaag
Monique: Daarna gingen we naar buiten waar we champagne hebben gedronken in het park, aan lange tafels. Onze collega’s waren daar in een grote haag gaan staan waar iedereen onderdoor mocht lopen. We werden uitgebreid gefeliciteerd en genoten van het mooie weer. De bruidstaart werd toen ook neergezet: een witte strakke taart van drie lagen met daarop een bruidskoppeltje dat op ons leek, speciaal voor ons gemaakt van marsepein.
Binnen konden we nog even relaxed zitten en hebben we een dvd gekeken van ons aanzoek. Dat was namelijk heel spectaculair; ik ben verrast door Kim. Ze had mij en Luuk meegelokt naar de Gravenallee: een bosperceeltje in Almelo. We liepen een stukje toen ze ineens een radio achter een prullenbak vandaan pakte. Ze zette ‘You’re simply the best’ van Tina Turner op en achter elke boom kwam een van onze goede vrienden tevoorschijn om mee te zingen met het nummer.
Onze ouders, mijn zus, vrienden en collega’s bleken allemaal verstopt te zitten achter de bomen en kwamen een voor een tevoorschijn. Toen het nummer was afgelopen, streken we neer op een heel mooi wit kleed waar Kim op haar knieën ging en mij ten huwelijk vroeg. Het was héél speciaal en op een supermooi plekje. We hebben genoten van champagne en hapjes en een collega van ons die een filmbedrijf heeft, heeft alles gefilmd.
Sneakers aan en losgaan!
Monique: We hebben na de taart en champagne nog even door het park gewandeld en rond 17:00 konden we eten. We hadden gekozen voor een lopend buffetje, dat vonden we leuk; niet dat strakke waarbij je op je plek moet blijven zitten. Na het eten zijn we nog een stukkie gaan wandelen.
Om 20:00 kwamen de avondgasten. De zaal was ondertussen omgebouwd tot feestzaal. We openden met een liedje dat begon als een schuifelnummertje, maar halverwege gingen we op twee stoelen zitten, trapten we onze schoenen uit en trokken we onze sneakers aan; ik roze Allstars en Kim witte Adidasjes. Uit de speakers klonk ‘Have you ever been mellow’, jaja, uit onze hakperiode! We zijn er helemaal op los gegaan. Het feest was geopend! Daarna zijn we niet meer van de dansvloer af geweest.
We zijn doorgegaan tot 00:30, toen was het voor Kim wel klaar, die was gewoon hartstikke moe in verband met haar zwangerschap. We wilden niet bedankt worden of afscheid nemen ofzo, maar gewoon met z’n tweetjes weggaan. Naast de zaal was daar een ruimte voor ingericht. We konden daar gewoon zitten en bijkomen tot de zaal leeg was. We hebben nog wel even geroepen van: bedankt allemaal, joe, doei! En toen zijn we weggegaan. We houden niet zo van het standaard bedankverhaaltje waarbij je weer in de rij moet gaan staan.
Topfeest
Monique: Onze eerste reactie was: wat een geweldig feest! Het had van mij nog wel uren door kunnen gaan. Het was echt een topfeest, en van iedereen hoor je dat terug. We hebben nog genoten van de videoboodschappen die zijn opgenomen met de videozuil die we als gastenboek hadden.De dagen erna hadden we helemaal zo’n gevoel van ‘wauw, waah, wat was het gaaf!’en kregen we van iedereen leuke reacties. Je zit dan nog helemaal in zo’n roes.
Het hoogtepunt voor mij was vooral de openingsdans en dat het feest losging. Omdat niemand dat had verwacht en het knalde er meteen in!
Daarnaast vond ik het heel belangrijk en leuk dat onze ceremonie zo ‘eigen’ was en dat we door Kim’s moeder zijn getrouwd. Dat is heel speciaal.
Mijn tip voor andere Lucky Girls is: gewoon volop genieten! De boel goed plannen – dat hebben wij ook gedaan – zodat je niet zenuwachtig hoeft te zijn. Wij hadden alles al goed weggezet, dan moet je het uit handen geven en denken: laat maar komen. We hadden er daardoor écht zin in. We hadden twee goede ceremonie meesters, twee vriendinnen, en die hebben het supergoed gedaan. Daardoor konden wij echt genieten van onze dag.
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
De adresjes van Monique en Kim:
Trouwfotograaf: Anja Veurink Fotografie
Monique: “Anja is een collega van ons die in haar privétijd als fotograaf werkt. Ze is hartstikke goed, werkt veel met effecten en ze is een ontzettend leuk mens. Ze geeft je het gevoel dat je jezelf kunt zijn.”
Trouwlocatie: De Jaargetijden, Enschede
Monique: “De locatie ligt in het park en heeft een supergave zaal: heel strak en modern, met kleurelementen die wij geweldig vinden.”
Bruidstaart: De Zoete Taart, Usselo
Gastenboek: Videopaal
DJ: Skyfly
Visagie: Aletta Koster Make-up Artist, Sibculo
Haar: Kuypers Haarmode, Almelo
Trouwjurken: Assepoester, Arnhem
Monique: “Ik voelde gelijk: hier kan ik wel een jurkje passen. Het voelde heel relaxed en vooral: normaal.”
