Maaike: “Ik vond twee leuke trouwjurken bij Assepoester. Een lange en een korte. Nou dan doen we ze gewoon allebei!”
Maaike: Ruben en ik hebben elkaar leren kennen op een bruiloft in Oostenrijk. Dat was zo’n fantastisch weekend; er hing echt een sfeer van ‘one big family’. Dat wilden wij ook: een weekend lang trouwen en een feest van liefde en vriendschap. Ik wilde dan ook een trouwjurk die daarbij zou passen. Een jurk waarin ik geen grote prinses was.
Op Pinterest kwam ik een plaatje tegen van een mooie trouwjurk; die verwees mij door naar jullie blog. Daar zag ik heel veel leuke jurken, in de lovestories van de Lucky Girls. Ik wilde per se naar Assepoester om te kijken wat er nog meer was.
Ik vond de ervaring bij Assepoester heel fijn. Het was best druk, maar dat was geen probleem: we konden lekker een kopje thee drinken en alvast zelf een beetje gaan kijken.
Ik wilde géén jurk met een hoepel, het moest een trouwjurk zijn waarin ik lekker kon bewegen en die ik niet de hele avond omhoog zou hoeven te hijsen. Ik vond twee leuke trouwjurken: een wat langer model en een korte trouwjurk. ‘Nou dan doen we ze gewoon allebei!’, zei mijn moeder. En dat deden we.
Veel meer combinaties
Maaike: De korte trouwjurk heb ik op maandag met een lange sluier van een vriendin aangetrokken, toen we voor de wet gingen trouwen in Nijmegen. De lange trouwjurk droeg ik op zaterdag, tijdens de bruiloft.
Het leuke was dat ik nog veel meer combinaties kon maken: op de borrel op vrijdagavond droeg ik het korte jurkje weer met blauwe pumps, bij het feest op zaterdagavond trok ik de lange rok onder mijn trouwjurk uit en droeg ik glimmende All Stars.
Op zondagochtend verscheen ik in het witte onderrokje met een vestje erop. Ik heb het eruit gedragen, denk ik!
Iedereen vond het prachtig. Toen we maandag gingen trouwen voor de gemeente en ik in mijn korte trouwjurk verscheen, zei mijn vader: ‘als dit het kleine is, ben ik benieuwd waarin ze zaterdag aan komt zetten!’. De jurk was echt fantastisch, hij paste perfect. Ik was er heel blij mee, heel gelukkig.
One big family
Maaike: Dat het een feest van vriendschap en liefde moest zijn, stond voor ons voorop. Dat we one big family zouden vormen. En zo heeft het hele weekend gevoeld.
We vierden het op een klassieke trouwlocatie; daar houden we van, maar het moest niet stijf worden, we wilden wel dat het dat huiskamergevoel zou hebben. Een wens van mij was bijvoorbeeld dat we aan één hele lange tafel zouden dineren. Het eerste idee was om buiten in een tent te gaan feesten.
De locatie zegde af
Maaike: Drie maanden voor de bruiloft, zegde de locatie ineens af. Ik zakte door de grond. Alles was verder al geregeld; waar kon ik nu nog op korte termijn een trouwlocatie vinden?
Gelukkig waren de fotograaf en de cateraar flexibel: die vonden het heel vervelend voor ons en hadden er geen problemen mee om de afspraak te verplaatsen. Ik heb de hele Benelux afgezocht en vond Chateau Presseux, in de Ardennen. Zonder dat ik het in het echt had gezien, heb ik het geboekt als trouwlocatie. Ja héél spannend, maar we hadden geen keuze meer; alles zat al vol! En een opluchting: het bleek supermooi!
We hebben de bruiloft alsnog een maand uit moeten stellen. Maar nu, achteraf, kan ik zeggen dat deze locatie veel beter was. We hebben nergens spijt van. Op de dag waarop we éigenlijk zouden trouwen, heeft het alleen maar keihard geregend…!
Voor de wet trouwen
Maaike: Op maandag zijn we voor de wet getrouwd in het stadhuis van Nijmegen. We waren met 15 mensen: de getuigen, onze ouders, broers en zussen. Onze moeders hebben allebei gespeecht. Ik had als verrassing voor Ruben een trouwauto geregeld: mijn baas bracht ons in zijn oldtimer naar het stadhuis,
Het was een hele korte trouwceremonie. De man van mijn beste vriendin is fotograaf en heeft de foto’s gemaakt. Na afloop zijn we gaan lunchen in een van onze favoriete lunchtentjes, daarna zijn Ruben en ik met z’n tweetjes naar Chateau de Raay in Baarlo gereden waar we hebben gedineerd en geslapen.
Borrelen in de salon
Maaike: Op vrijdagavond begon het grote feest. We hebben de trouwlocatie voor het hele weekend gehuurd. ’s Avonds was er een borrel in de grote salon. De gasten kwamen rond 20:00 uur binnendruppelen en stonden eerst de boel te bekijken, zo van: ‘wow, wow, wow!’. Daarna gingen ze natuurlijk naar hun kamers kijken. Er waren speeches en filmpjes, gemaakt door vrienden.
Op zaterdagochtend hebben we overal verse broodjes neer laten zetten en de gasten konden gewoon doen waar ze op dat moment zin in hadden. Sommigen zijn bijvoorbeeld gaan wandelen.
Mijn schoonzusje deed mijn haar en mijn vriendin mijn make-up. Het is relaxt om daarvoor mensen die je kent om je heen te hebben. Dat helpt zeker bij de voorpret!
Trouwen in een kapelletje
Maaike: Om 12:00 uur stond Ruben op mij te wachten, boven, op de overloop. We zijn samen een hele mooie trap afgelopen. Iedereen stond ons onderaan op te wachten. De ceremoniemeesters hadden muziek opgezet en ik kan je vertellen: ik heb me nog nooit zo mooi gevoeld als op dat moment. Daarna zijn we rondom het chateau foto’s gaan maken.
De vriend op wiens bruiloft we elkaar hebben leren kennen, heeft ons getrouwd. Heel symbolisch. Alle getuigen hadden een stukje muziek meegenomen dat ze bij ons vonden passen. Dat maakte het super persoonlijk. Het is zo mooi dat mensen iets over je zeggen in het bijzijn van vrienden. Ook hebben we onze eigen geloften uitgesproken. Dat maakte het voor mij helemaal af.
Speciaal was ook dat Ruben is getrouwd met de trouwring van zijn opa, we hebben er een nieuwe inscriptie naast laten zetten. Ruben is niet zo romantisch, maar hij vertelde dat hij een boekje voor zijn geloften had gemaakt en dat hij daar elk jaar op onze trouwdag een nieuwe gelofte aan mij bij zet.
Net de keukentafel, maar dan chique
Maaike: De ceremonie werd gevolgd door een toost en een borrel, heel relaxt met allemaal kleine hapjes. Als je wilde kon je even terug naar je kamer, of gewoon blijven kletsen. We gingen op tijd dineren.
Omdat het herfst was, werden er gerechten geserveerd die bij het seizoen pasten: spruitjes, witlof, gehaktballen. Allemaal in kleine pannetjes. Mijn broertje zei: ‘Het is net alsof we met z’n allen aan de keukentafel zitten, maar als je om je heen kijkt, is het toch heel chique!’.” Onze vader speechten tijdens het diner, en we hebben beelden door een bevriende kunstenares laten maken die we toen aan onze ouders hebben gegeven.
’s Avonds was het feest. Na het eten had iedereen een uurtje voor het feest. Ik ben even gaan slapen, ik was zó moe. En dat kon dus gewoon! Ondertussen hebben onze vrienden als verrassing een flashmob ingestudeerd.
Glow-in-the-dark-sticks & frietjes
We wilden ook dat het feest meteen een feest zou zijn, dus niet beginnen met koffie enzo. Ik wilde gelijk bier, dat je binnenkwam en dat het feest was!
Ruben en ik hebben samen nog een streetdance achtige openingsdans gedaan op ‘The Nights’ van Avicii; wij houden allebei van dance en foute muziek, dus dat paste wel bij ons. Een vriendin van ons heeft een dansschool en heeft de choreografie bedacht, dat ging heel goed gelukkig en kon perfect in de jurk. Ik had er glimmende blauwe All Stars bij aangetrokken. Daarop heb ik de hele avond staan springen en dansen.
Er is touwtje gesprongen met glow-in-the-dark-sticks, aan het einde van het feest werden er frietjes uitgedeeld en zijn wij door een haag van sterretjes naar buiten gelopen. Sommige sterretjes gingen snel uit, dus werden er kandelaars gepakt.
Om 01:00 uur zijn wij afgetaaid, maar ik heb ook verhalen gehoord van mensen die tot 03:30 uur in de kapel een afterparty hebben gehouden. Op zondagmorgen kwam iedereen dus brak z’n kamer uit gerold. We hebben samen genoten van een uitgebreid ontbijt waarbij we nog lekker konden nakletsen. Allemaal leuke verhalen krijg je dan te horen.
Theedoeken als trouwkaarten
Een vriendin heeft de uitnodigingen ontworpen en die hebben we laten drukken op theedoeken. De theedoeken waren van Ikea, die we bij een drukker in Nijmegen hebben laten bedrukken. Op alle bedden lag een kaartje met ons trouwlogo erop en twee paracetamols erbij en de tekst ‘Ook in de morgen, geen kopzorgen’.
Zelf hebben we 130 jampotjes afgewassen en gevuld met led-waxinelichtjes. Langs de oprijlaan van de trouwlocatie stonden kaarsjes en vuurkorven. Dat was een te gek gezicht als je ’s avonds aan kwam rijden. Mijn broer heeft uit China lampionnen meegenomen die we ophingen aan het koetshuis. De ceremoniemeesters hadden een polaroid camera geregeld; dat heeft een heel gaaf gastenboek opgeleverd.
Een mooie persoonlijke touch was ook dat we de trouwjurken van onze moeders mee hebben genomen en uitgestald in het Chateau. Dat leverde veel leuke reacties op net als de familie-trouwfoto’s van grootouders en ouders.
Van een intieme bruiloft naar een groot feest
Maaike: Ik heb het allebei gehad: de kleine intieme bruiloft en het grote feest. Ik vond het heel mooi hoe al onze vrienden zo graag meewerkten en hielpen. Dat heeft me het meest geraakt. Het sfeertje dat we met z’n allen hebben neergezet. Ik denk dat het ‘t allermooiste weekend van mijn leven was, dat moeilijk te overtreffen valt.
Weet je wat ik denk? Dat je precies moet doen wat je zelf wilt. Als je een beeld voor ogen hebt, probeer dat dan voor elkaar te krijgen en daar de juiste mensen voor te vinden en bij te betrekken. Dat was de meerwaarde voor mij, want dat bepaalt ook je gevoel: voel je je goed bij de leveranciers? Zo niet, dan niet doen. Het zit ‘m in de kleine dingen, dat mensen begrijpen wat je wil en daar niet moeilijk over doen. Dan krijg je echt het feest dat je wilt.
Check de trouwvideo:
Wil je ook zo’n gave trouwjurk? Hier vind je ons.
Trouwvideo: In beeld met Floor, Fine Art Storytelling, Elburg
Trouwfotograaf Ardennen: Stefan Sanders, Maastricht
Trouwfotograaf Nijmegen: Erwin Bout, Veldhoven
