Vicky: ”Die laag uitgesneden rug was niet alleen onwijs sexy, maar ook nog eens praktisch!”
Toen Vicky haar droomjurk vond, had ze nooit kunnen bedenken dat deze bijna 2 jaar in de kast zou blijven hangen. Corona gooide flink wat roet in het eten, waardoor haar bruiloft zelfs volledig op de schop moest. Na lang wachten, was het dit jaar ein-de-lijk tijd voor de grote dag. Wel even spannend, want was ze na zo’n lange tijd nog steeds gek op haar jurk?
Weet je nog wat je eerste reactie was toen je onze winkel binnenliep?
Ik zag direct dat het heel gezellig en gemoedelijk was. Overal meiden die lekker zelf aan het rondkijken waren met hun vriendinnen. Dat sprak mij ook aan, het feit dat je gewoon zelf mag kijken, mag voelen aan de stofjes en de vrijheid om een rondje door de winkel te lopen. Zo fijn. Leuk dat iedereen met elkaar meekijkt en tips geeft, zo van ‘oh die is ook mooi!’. Gewoon lekker relaxt.
Dus toen was het tijd om zelf de rekken in te duiken?
Ik had mijn moeder, schoonmoeder en twee vriendinnen meegenomen. Eén vriendin zei meteen: ‘jij gaat zelf een rondje lopen en wij ook. Dan kiezen we allemaal 1 jurk uit’. En dit is precies hoe we het gedaan hebben.
Gaf je ze nog bepaalde instructies of wensen mee?
Ik kwam best wel blanco de winkel in met het idee: ik laat het gewoon over mij heenkomen. Ik wist dat ik geen over the top jurk wilde, niet te duur en ook niet te popperig, want dat past niet bij mij. Maar verder heb ik vrij weinig gezegd. Ik dacht: laat ze maar kijken, laat ze maar kiezen wat bij mij past.
En hoe ben je dan met dé jurk in aanraking gekomen?
Naast het pashokje stond dus een jurk op een pop die vrij snel m’n aandacht trok. Wel wat prinsesserig dacht ik. Misschien totaal niks voor mij. Maar de moeders zei meteen ‘deze is zo mooi, pas ‘m gewoon’. En ja, als je dan toch bezig bent… Dus hup aangetrokken en je raadt het al: het was de perfecte match. Ik werd er tegen alle verwachtingen in zelfs een beetje emo van en ook mijn moeder was half in tranen. Om het af te maken, kregen we een glas champagne met wat lekkers. En de jurk ging direct mee naar huis!
Niet wetende dat de jurk vanaf dat moment héél lang in de kast zou hangen…
Nou inderdaad. De jurk is in november 2019 gekocht, want we zouden 15 mei 2020 trouwen. Dit is uiteindelijk mei 2021 geworden. De jurk heeft al die tijd in de kast op zolder gehangen. En nee, Nico heeft niet gespiekt (zegt ‘ie tenminste). Op een gegeven moment was ik even bang, dat ik de jurk niet meer mooi zou vinden, gewoon omdat ik er zo lang niet naar gekeken had. Maar zodra ik ‘m zag hangen wist ik: ja, dit is ‘m.
Toen ik ‘m na al die tijd weer aan deed was er trouwens wel lichte paniek. De jurk ging bijna niet dicht. Met nog 1,5 maand te gaan heb ik toen alle chips en koekjes laten staan en ben ik volle bak gaan hardlopen. Twee weken voor de bruiloft paste de jurk perfect!
Je hebt bijna 2 jaar op je bruiloft moeten wachten, hoe was dat?
Ontzettend lastig en soms ook frustrerend. Twee maanden voor onze bruiloft moest alle horeca dicht. In het begin denk je dan: ‘t zal wel meevallen, het is over een maand weer voorbij. Maar dan zie je de datum dichterbij komen en wordt het alleen maar erger. Pas eind april kwam het besef dat het echt niet door kon gaan. Toen dachten we ‘we verplaatsen het een jaar, dan zal alles wel normaal zijn. Maar helaas…
Bij zoveel tegenslagen leg je je er op een gegeven moment bij neer dat niet alles gaat zoals je gepland had. Je kan er simpelweg weinig aan veranderen. En daarom zijn echt alle plannen op de schop gegaan. Op 15 mei 2020 hebben we alleen een handtekening gezet bij het gemeentehuis, zonder trouwkleding. Dat wilden we echt bewaren voor ‘de grote dag’ met vrienden en familie waar we nog eens 12 maanden op moesten wachten.
Dit jaar was het dan zo ver, hoe was het om elkaar eindelijk in trouwkleding te zien?
Ja, op 15 mei 2021 zijn we ein-de-lijk getrouwd. We begonnen met een echte ‘trapscene’ in ons hotel. Stiekem had ik het hotel hier ook op uitgezocht, vanwege de prachtige trappen. Helemaal in de stijl van ons eigen huis, maar mét een fantastische trap, rode loper en prachtige glas in lood ramen op de achtergrond. Nico stond mij onderaan de trap op te wachten en dat eerste moment dat we elkaar zagen was zo bijzonder. Vooraf zei hij meermaals: “ik ga echt niet huilen hoor”, maar puntje bij paaltje hielden we het allebei nauwelijks droog. Gek hoe alles opeens zo beladen lijkt.
Wat mooi! Hoe zag de grote dag er verder uit?
Het was een prachtige dag. Weliswaar in verkleinde versie met maximaal 30 gasten en totaal anders dan we verwacht hadden, maar niet minder gezellig. We zijn zelfs nog geswitcht van locatie, omdat we wisten, dat er bij een buitenlocatie meer kans was dat er meer mocht. De ceremonie vond plaats in de mooie schuur met rieten kap, gevolgd door het taart-moment, bubbels en een borrel. Als afsluiter zijn we met onze ouders teruggaan naar het hotel voor een uitgebreid diner.
Eén dag later vlogen we naar Ibiza, als huwelijksreis. We hebben het een week van tevoren geboekt en was echt de kers op de taart. En wat betreft het gewenste feest: ‘wat in het vat zit dat verzuurt niet’. Dat komt dus nog wel een keer!
Wat waren de reacties op je jurk?
Ik had mijn sieraden bewust heel rustig gehouden met alleen een armbandje en oorbellen. Hierdoor ging echt alle aandacht uit naar de jurk. En dat heb ik geweten ook, iedereen was super enthousiast en ik kreeg continue te horen ‘wat een prachtige jurk’. Ook Nico vond ‘m prachtig en was ’s avonds vooral erg blij dat hij slechts een paar knoopjes open hoefde te maken haha. Die laag uitgesneden rug was dus niet alleen onwijs sexy, ook nog eens ontzettend praktisch!
Wil je ook een jurk waarin je jezelf op je mooist voelt?
Kom langs, dan vinden we samen de jurk voor jou.
Fotograaf: Kelly van Rooijen – kellyvanrooijenfotografie
